Silne bicie serca: powody, dla których warto zrobić

Każda osoba spotkała się z sytuacjami, kiedy jego serce zaczęło bić szybciej z podniecenia, radości, strachu lub wysiłku fizycznego. Czasami zaczyna pukać po filiżance kawy lub mocnej herbacie, przyjmowaniu pewnych leków, przejadaniu się i innych naturalnych przyczynach. Takie silne bicie serca jest fizjologiczne i po ekspozycji na czynnik prowokujący tętno wraca do normy..

Jednak często szybki puls może wskazywać na obecność jakiejś choroby, a wtedy taki objaw nie pojawia się z jakiejkolwiek przyczyny fizjologicznej, a wynikający z tego stan może być niebezpieczny dla zdrowia i życia. W takim przypadku obecność tachykardii powinna zawsze stać się powodem do zwrócenia się o pomoc lekarską. W tym artykule zapoznamy Cię z głównymi przyczynami, objawami, możliwymi komplikacjami i sposobami wyeliminowania silnego bicia serca..

Przyczyny

Od wprowadzenia artykułu staje się jasne, że silne bicie serca może być fizjologiczne lub patologiczne. Powody pojawienia się jednego lub drugiego są różne.

Następujące czynniki mogą wywołać wystąpienie fizjologicznego tachykardii:

• aktywność fizyczna: podnoszenie ciężarów, praca fizyczna, uprawianie sportu lub wychowanie fizyczne;
• stres emocjonalny: radość, strach, niepokój, irytacja, podniecenie, strach itp.;
• napadowe objadanie się;
• wpływ na środowisko: ciepło, zagazowane powietrze, brak tlenu na wysokości, ozon w warstwie przyziemnej po burzy;
• stosowanie napojów zawierających kofeinę;
• reakcje alergiczne;
• gorączka (na przykład z grypą lub SARS);
• zmiany hormonalne na początku ciąży, wczesna toksykoza lub menopauza.

Z reguły po wyeliminowaniu czynnika prowokującego tachykardia fizjologiczna całkowicie znika, a stan ogólny w żaden sposób nie ulega pogorszeniu. Jeśli tak się nie stanie, osoba powinna pomyśleć o potrzebie wizyty u lekarza i dowiedzieć się o przyczynach pogorszenia stanu zdrowia.

Patologiczne kołatanie serca może być spowodowane nie tylko problemami z sercem czy naczyniami krwionośnymi, ale także chorobami lub stanami patologicznymi innych narządów i układów:

• miażdżyca;
• Choroba niedokrwienna serca;
• arytmie;
• dystrofia mięśnia sercowego;
• zapalenie mięśnia sercowego;
• wysiękowe lub adhezyjne zapalenie osierdzia;
• kardiomiopatia;
• wady serca;
• nadciśnienie tętnicze lub niedociśnienie;
• ostra niewydolność serca;
• dystonia wegetatywno-naczyniowa;
• niedokrwistość;
• strata krwi;
• odwodnienie;
• ostre ataki bólu (na przykład kolka);
• regularne przeciążenie układu nerwowego (przewlekłe przepracowanie, stres, brak snu itp.);
• choroby endokrynologiczne (nadczynność tarczycy, obrzęk śluzowaty, zwiększona produkcja adrenaliny z guzem chromochłonnym);
• otyłość;
• zatrucie;
• ropne infekcje;
• brak wapnia i magnezu;
• przedawkowanie niektórych narkotyków, alkoholu, narkotyków;
• zaburzenia psychiczne;
• guzy;
• ciężkie i długotrwałe choroby.

Określenie dokładnej przyczyny patologicznych kołatania serca jest możliwe tylko za pomocą kompleksowej diagnozy. Lekarz dokładnie bada puls (jego siłę, częstotliwość, wypełnienie, rytm), słucha skarg pacjenta i bada jego wywiad. Aby wykluczyć patologie serca i naczyń krwionośnych, pacjentowi przypisuje się:

• EKG (monitorowanie rutynowe i codzienne według Holtera);
• Echo-KG;
• Rentgen klatki piersiowej.

W przypadku wykrycia patologii serca lub naczyń krwionośnych badanie można uzupełnić innymi metodami diagnostycznymi, a przy braku takich odchyleń pacjentowi przypisuje się konsultacje i dodatkowe badanie przez innych wyspecjalizowanych specjalistów (neurologa, endokrynologa, hematologa itp.). W niektórych przypadkach pacjentowi zaleca się konsultację z psychoterapeutą w celu zidentyfikowania zaburzeń psychicznych.

Silne bicie serca płodu

Wykonując badanie USG w 5 tygodniu ciąży lekarz może wykryć objawy tachykardii u płodu. Liczba uderzeń serca jest ważnym wskaźnikiem rozwoju przyszłego dziecka, a pojawienie się takiego objawu powinno zawsze służyć jako powód do dalszego badania kobiety i wyznaczenia niezbędnej terapii i korekty stylu życia.

Silne bicie serca płodu może być spowodowane:

• niedotlenienie wewnątrzmaciczne;
• nieprawidłowości chromosomalne (trisomia 13, zespół Pataua);
• infekcja wewnątrzmaciczna;
• znalezienie przyszłej matki w dusznym pokoju;
• patologia układu oddechowego lub sercowo-naczyniowego u matki;
• nadczynność tarczycy i inne zaburzenia endokrynologiczne u kobiety w ciąży;
• naruszenia równowagi wodno-elektrolitowej w zatruciu;
• niezrównoważone odżywianie i hipowitaminoza u kobiety w ciąży;
• niedokrwistość u płodu lub matki.

Odmiany tachykardii

W zależności od źródła, które generuje impulsy elektryczne w sercu, rozróżnia się następujące typy tachykardii:

• zatok - szybkie bicie serca jest wywoływane przez wzrost węzła zatokowego, który jest głównym źródłem impulsów elektrycznych;
• napadowe - kołatanie serca jest wyzwalane przez generatory impulsów elektrycznych zlokalizowane w przedsionkach lub komorach (czyli poza węzłem zatokowym).

W przypadku tachykardii zatokowej częstość akcji serca może osiągnąć 120-220 uderzeń na minutę i nie towarzyszą jej arytmie. Takie epizody zmian wskaźników tętna mogą być spowodowane zarówno przyczynami fizjologicznymi, jak i patologicznymi..

W przypadku napadowego tachykardii występują drgawki (napady). Silne bicie serca w takich przypadkach zaczyna się stopniowo i nagle zatrzymuje. Czas trwania takich epizodów może wynosić od kilku minut do kilku dni i zawsze są one spowodowane przyczynami patologicznymi..

Manifestacje silnego bicia serca

Wskaźniki normy tętna osoby zależą od wieku.

Normalne tętno u osoby dorosłej:

• 15-50 lat - 60-80 uderzeń na minutę;
• 50-60 lat - 64-84;
• 60-80 lat - 69-89.

W czasie ciąży wzrost liczby uderzeń serca o 10 uderzeń w stosunku do normy wieku jest fizjologiczny.

U dzieci wraz z wiekiem normalne wskaźniki tętna zmieniają się częściej:

• do 1 miesiąca życia - 110-170;
• od miesiąca do 1 roku - 102-162;
• 1-2 lata - 94-154;
• 4-6 lat - 86-126;
• 6-8 lat - 78-118;
• 8-10 lat - 68-108;
• 10-12 lat - 60-100;
• 12-15 lat - 55-95.

Zwykle przyczyny fizjologiczne mogą powodować przekroczenie wskaźników tętna o 3-3,5 razy. Wzrost normalnych wskaźników przy braku czynników fizjologicznych i pogorszenie ogólnego samopoczucia jest powodem do wizyty u lekarza.

Objawy, gdy zmienia się normalne tętno

W przypadku kołatania serca występują następujące objawy:

• ból lub uczucie ciężkości w klatce piersiowej;
• zmęczenie;
• zaburzenia snu;
• utrata apetytu;
• zawroty głowy;
• uczucie braku tlenu;
• duszność;
• zaczerwienienie lub bladość twarzy;
• pogorszenie widzenia;
• zawroty.

Nasilenie objawów tachykardii zależy od charakteru choroby podstawowej, czasu trwania i stopnia odchylenia tętna od normy.

W ciężkich przypadkach silne bicie serca może powodować:

• napad dusznicy bolesnej, zawał mięśnia sercowego, ostra niewydolność serca, udar;
• półomdlały;
• zimne kończyny;
• zmniejszenie objętości wydalanego moczu;
• drgawki;
• niedociśnienie tętnicze;
• TELA;
• nagła śmierć.

Na co zwrócić uwagę w przypadku kołatania serca

Jeśli dana osoba ma ataki szybkiego i silnego bicia serca, powinien zwrócić uwagę na następujące objawy tachykardii:

• częstotliwość występowania takiego stanu;
• czas trwania ataku;
• przyczyna pojawienia się tachykardii (stres, jedzenie, aktywność fizyczna, bez wyraźnego powodu);
• typowy czas wystąpienia napadów (pora dnia);
• towarzyszące objawy;
• tętno i rytm;
• odczyty ciśnienia krwi podczas ataku.

Co zrobić z silnym biciem serca

Przy fizjologicznej tachykardii wystarczy zapewnić odpoczynek lub zatrzymać działanie czynnika prowokującego (przegrzanie, przyjmowanie napojów zawierających kofeinę itp.). Zwykle w ciągu 2-5 minut odczyty tętna wracają do normy. Jeśli tak się nie stanie, konieczne jest pilne wezwanie lekarza w domu, aw przypadku znacznego pogorszenia stanu zdrowia - karetkę.

Przed przybyciem lekarzy pacjent otrzymuje następującą pomoc doraźną:

1. Zapewnij całkowity spokój (fizyczny i psycho-emocjonalny).
2. Zdjąć ubranie, które utrudnia oddychanie.
3. Umyj twarz zimną wodą.
4. Daj pacjentowi wodę do picia. Przy silnym podnieceniu nerwowym możesz podać środek uspokajający. Jeśli pacjent już przyjmuje jakieś leki, daj je do wzięcia.
5. Zapewnić normalne warunki temperaturowe i dopływ świeżego powietrza.
6. W przypadku silnego osłabienia, zawrotów głowy lub nudności położyć pacjenta (najlepiej na boku, aby nie dopuścić do uduszenia wymiotami).
7. Zaproponuj pacjentowi wykonanie jednej z czynności: weź głęboki oddech, wstrzymując oddech na 10 sekund i napinając się, mocno kaszląc, ostro kierując wzrok na grzbiet nosa i mocując go na kilka sekund, napinając mięśnie brzucha i kończyny na 15-20 sekund.
8. Masuj gałki oczne, naciskając opuszkami palców na zamknięte powieki przez 10 sekund. Po 10 sekundach powtórz tę samą czynność.
9. Zastosuj akupresurę do palców, naciskając czubkiem małego palca na kciuku. Następnie potrzyj tył nadgarstków.
10. Masuj szyję w okolicy rozgałęzienia tętnicy szyjnej.

Przy wysokim ciśnieniu pacjentowi można podać tabletkę anaprilinową lub inny środek przeciwnadciśnieniowy.

Leczenie

Leczenie kołatania serca powinien zalecić kardiolog i inni wyspecjalizowani specjaliści. Jego głównym celem jest leczenie choroby podstawowej powodującej ataki tachykardii. Decyzja o potrzebie hospitalizacji jest podejmowana indywidualnie i zależy od stanu pacjenta.

Pacjentom z kołataniem serca zaleca się wyeliminowanie następujących czynników predysponujących:

• ograniczyć lub odmówić spożycia napojów i produktów zawierających kofeinę (herbata, kawa, czekolada, energia);
• przestać brać alkohol, narkotyki i palić;
• wykluczyć pikantne potrawy z diety;
• pozbyć się nadwagi;
• chroń się przed stresem;
• ograniczyć aktywność fizyczną i zmienić maksymalne dopuszczalne normy aktywności fizycznej;
• odmówić przyjmowania niektórych leków lub wymienić lek na zalecany przez lekarza.

W leczeniu tachykardii lekarz może przepisać następujące leki:

• środki uspokajające - na bazie ziół leczniczych (babka, waleriana itp.), środki uspokajające, uspokajające lub przeciwpsychotyczne;
• przeciwutleniacze;
• leki tyreostatyczne (na nadczynność tarczycy);
• beta-blokery;
• antagoniści wapnia;
• glikozydy nasercowe.

Wybór leków do leczenia kołatania serca, ich dawkowanie i czas podawania zależy od choroby podstawowej. Ich dobór dokonywany jest indywidualnie dla każdego pacjenta i zależy od wszystkich danych klinicznych..

W codziennej diecie pacjentów z patologicznym tachykardią zaleca się włączenie następujących produktów:

• suszone morele;
• kochanie;
• dzika róża;
• orzechy włoskie;
• cytrus;
• świeże zioła;
• czarna porzeczka;
• maliny;
• pomidory;
• ogórki;
• kukurydza;
• kapusta;
• buraczany.

Jako uzupełnienie głównego leczenia lekarz może zalecić przyjmowanie różnych preparatów ziołowych:

• napar z melisy;
• napar z kolekcji melisy, krwawnika pospolitego i kozłka lekarskiego;
• ekstrakt z owoców lub napar z kwiatów głogu;
• napar z kolekcji mięty, melisy i zegarka trójlistnego;
• napar z kwiatów nagietka.

W przypadku napadowego częstoskurczu komorowego pacjenci wymagają obowiązkowej hospitalizacji i dożylnego podania leków przeciwarytmicznych (Cordaron, Verapamil itp.). Następnie przepisuje się im terapię antyarytmiczną przeciw nawrotom..

Przy nieskuteczności leczenia zachowawczego częstoskurczu zatokowego i znacznym pogorszeniu stanu chorego zaleca się wykonanie przezżylnego RFA serca. Ta małoinwazyjna operacja rentgenowska jest wykonywana przez wprowadzenie cewnika wewnątrznaczyniowego w celu kauteryzacji przewodzących obszarów serca. Wskazania do takiej operacji ustala kardiochirurg-arytmolog. W przypadku braku spodziewanego efektu pacjentowi można przepisać wszczepienie rozrusznika serca.

Silne bicie serca można sprowokować zarówno wyłącznie z przyczyn fizjologicznych, jak i przez różne choroby. Patologiczny tachykardia jest zawsze powodem do wizyty u lekarza i leczenia leżącej u jej podstaw dolegliwości. Samoleczenie takich warunków jest niedopuszczalne, ponieważ wybór niezbędnych leków może przeprowadzić tylko lekarz, który bierze pod uwagę wszystkie dane dotyczące stanu zdrowia. Czasami w celu wyeliminowania ataków silnego bicia serca pacjentowi zaleca się wykonanie ablacji serca częstotliwością radiową lub wszczepienie rozrusznika.

Wykład wideo na temat „Przyspieszone bicie serca”:

Co zrobić z szybkim biciem serca?

Co zrobić z szybkim biciem serca, jeśli objawy stają się coraz częstsze? Patologia może dać o sobie znać w każdej chwili, człowiek się boi, zaczyna się denerwować, co dodatkowo pogarsza jego stan. Możesz spowolnić skurcze mięśnia sercowego w domu: istnieje więcej niż jedna alternatywna terapia, która pozwala uspokoić rytm. Jeśli takie epizody zaczęły się regularnie powtarzać, musisz przejść badanie lekarskie, zdać szereg testów i EKG. Dzięki temu dowiesz się, co jest przyczyną zwiększonego tętna. Często choroba występuje z winy innej patologii. W takim przypadku potrzebna jest pomoc lekarzy.

Etiologia

Tachykardia może objawiać się w każdym wieku, każdy okres życia jest niebezpieczny z własnymi czynnikami. Lekarze rozróżniają fizjologiczne i patologiczne typy dolegliwości; od tej klasyfikacji zależy leczenie i rokowanie choroby. Co zrobić z kołataniem serca i jak nauczyć się samodzielnie radzić sobie z takimi napadami - lekarz powie na osobistej konsultacji.

Fizjologiczna tachykardia to wysoki rytm skurczów mięśnia sercowego, który jest wyzwalany wpływem czynników zewnętrznych. Niektórzy ludzie nie zdają sobie sprawy, że normalne codzienne czynności przyspieszają bicie serca. W takim przypadku atak następuje z powodu tak irytującego momentu i kończy się po jego wyeliminowaniu lub organizm samodzielnie radzi sobie z takim obciążeniem.

Przyczyny fizjologicznego tachykardii:

1. Emocjonalne podniecenie i przeżycia.
2. Silny stres, strach.
3. Intensywne sporty.
4. Długotrwałe przebywanie w gorącym i dusznym pomieszczeniu przy braku powietrza.
5. Podniecenie seksualne.
6. Napadowe objadanie się.

Warto zauważyć, że fizjologicznie szybkie bicie serca nie jest niebezpieczne dla osoby, nie musisz myśleć o tym, jak uspokoić pracę narządu - wszystko zostanie znormalizowane bez pomocy leków.

Patologiczny typ tachykardii jest bardziej niebezpiecznym stanem. Lekarze identyfikują kilka głównych chorób, które wpływają na pojawienie się niepokojących objawów..

Środkowy układ naczyniowy

Jeśli przyczyny szybkiego bicia serca leżą w patologii całego układu, tachykardia jest uważana za poważną. Zintensyfikowana praca działu w tym przypadku jest spowodowana zwiększonym obciążeniem tego obszaru. Ważne jest, aby zdiagnozować chorobę na czas, aby stan osoby nie stał się śmiertelny..

• Często obserwuje się wzrost częstości akcji serca, któremu towarzyszy nadciśnienie, ponieważ nacisk na ściany naczyń staje się nadmierny, narząd z konieczności zareaguje na ten proces. Jeśli tętnice są poważnie dotknięte blaszkami miażdżycowymi, ich elastyczność jest osłabiona, a częsty puls może prowadzić do rozwoju udaru lub zawału serca..
• Puls to fluktuacja krwi w łożysku naczyniowym, spowodowana procesem skurczu przedsionków i komór. Gdy narząd funkcjonuje prawidłowo, krew jest wyrzucana z obszaru komór i przedsionków, przechodząc do tętnic. Jeśli bicie serca jest zbyt aktywne, to cały rytm takiego pompowania krwi zostaje zakłócony, stagnuje w narządzie, co zwiększa ryzyko powstania skrzepliny. Na tle tego patologicznego procesu może również wystąpić bradykardia..

Jednocześnie osoba może odczuwać wiele nieprzyjemnych wrażeń, które sygnalizują potrzebę wizyty u lekarza..

Zaburzenia autonomiczne

Co zrobić z częstym biciem serca i jak sobie pomóc - takie pytania często zadaje się w gabinecie kardiologa i terapeuty, szczególnie w gorącym sezonie. Niskie lub wysokie tętno, a także inne nieprawidłowości w czynności narządu mogą być spowodowane nieprawidłowym działaniem układu autonomicznego. Zatrzymanie takiego patologicznego procesu na własną rękę może być trudne, ponieważ osoba nie rozumie, co zmieniło jego stan, wpada w panikę, zdezorientowany oddech, sytuacja się pogarsza.

Medycyna dzieli układ autonomiczny na dwie części: współczulną i przywspółczulną. Pierwsza część odpowiada za aktywność organizmu, a druga za relaks. Dzięki temu może zmieniać się aktywność wszystkich narządów, skurcz serca również zwiększa lub zmniejsza tempo pracy.

Kiedy u osoby zdiagnozowano VSD (wegetatywna dystonia naczyniowa), często wywołuje to tachykardię. Wskaźniki tętna są obliczane przez lekarza. Minuta to jednostka czasu, w której liczone jest każde uderzenie w organ. Stawka takich liczb powinna wahać się w granicach 60-90 redukcji. Wolne lub przyspieszone tempo pracy jest często prowokowane przez dział wegetatywny, ale niewiele osób zdaje sobie z tego sprawę. Mimo pogorszenia stanu zdrowia tachykardia spowodowana takim skutkiem nie jest uważana za niebezpieczną.

Układ hormonalny

Zwiększona synteza niektórych hormonów może powodować przyspieszenie bicia serca i dopiero lekarz decyduje, co zrobić w tej sytuacji po przestudiowaniu wyników badań pacjenta. Niemożliwe jest samodzielne regulowanie produkcji niektórych enzymów. Nadczynność tarczycy jest jedną z chorób, w których zachodzi podobny proces patologiczny. Kiedy wydzielanie hormonu stymulującego tarczycę z gruczołu tarczowego jest nadmierne, stan chorego gwałtownie się pogarsza. Możliwe jest spowolnienie pracy narządu jedynie poprzez stabilizację poziomu tych substancji we krwi..

Niebezpieczeństwo to silny puls, gdy jest okresowy, a jeśli u pacjenta zdiagnozowano współistniejące patologie układu sercowo-naczyniowego, wówczas pogarsza się stan zdrowia i aktywność wszystkich narządów.

Objawy i znaki niebezpieczeństwa

Co zrobić z szybkim biciem serca, jeśli jesteś w domu? Zależy to od konkretnych objawów choroby. Istnieją pewne objawy, które nie wymagają pomocy medycznej. Istnieją poważne warunki, w których konieczne jest pilne wezwanie karetki. Obraz kliniczny choroby może być różny, w zależności od wieku pacjenta, ogólnej wrażliwości organizmu lub tła psycho-emocjonalnego.

Czasami osoba nie odczuwa nieprzyjemnych objawów z częstym biciem serca, a jedynie niewielki dyskomfort w mostku. Inni pacjenci skarżą się na silny ból i poważne objawy patologii. W każdym razie takiemu stanowi towarzyszy szybki puls, trzepotanie głównego narządu w klatce piersiowej, spowolnienie jego działania lub wzmocnienie.

1. Słabość, letarg.
2. Uczucie paniki lub płaczu, agresywność (z zaburzeniami autonomicznymi).
3. Nadmierne pocenie się, nudności, drżenie kończyn, bladość skóry i niskie ciśnienie krwi (z chorobami układu krążenia, niedociśnieniem).
4. Drżenie wewnątrz ciała, silny apetyt lub zmniejszony apetyt, wyłupiaste oczy, zwiększona potliwość (z dolegliwościami tarczycy, tyreotoksykozą lub nadczynnością tarczycy).

Co zrobić z silnym biciem serca, zależy od patologii, która spowodowała chorobę. Wiele czynników może wyzwolić mechanizm wzmożonej aktywności oddziału, jeśli dana osoba ma pewną chorobę, która wpływa na funkcję głównego narządu. Stres i nadmierna aktywność fizyczna są przeciwwskazane u osób z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi, gdyż mogą powodować przyspieszenie akcji serca. Jeśli ten stan rozwinął się w wyniku przejadania się, musisz przyjąć poziomą pozycję ciała. Czasami niektóre leki wpływają na wzmocnienie pracy głównego narządu. Występują niebezpieczne objawy, które wskazują na trudną sytuację i konieczność wezwania lekarza.

Kiedy zadzwonić do lekarza?

• Silny ból po lewej stronie mostka lub między łopatkami.
• Wielkie osłabienie, ostry chłód, wilgotny pot, szczególnie w połączeniu z bólem.
• Trudności w oddychaniu, uczucie braku tlenu.
• Duszący kaszel, w wyniku którego powstaje różowa flegma przypominająca pianę.
• Poczucie, że serce bije nierówno, zastyga lub może zwolnić, a następnie ostro intensyfikuje swoją pracę.
• Ciemnienie oczu i omdlenie.

Jeśli tak poważne objawy zaczęły przeszkadzać osobie, mówimy o powikłaniach choroby, które są śmiertelne. Diagnoza i terapia to podstawa i nie ma czasu do stracenia.

1. zawał mięśnia sercowego;
2. migotanie przedsionków;
3. żylny zastój krwi;
4. migotanie komór;
5. extrasystole;
6. asystolia lub zatrzymanie akcji serca.

Rokowanie choroby zależy głównie od samego pacjenta. Pacjent potrzebuje przynajmniej terminowej pomocy medycznej, aby jego stan się ustabilizował. Głównym warunkiem ciężkich przebiegów tachykardii jest eliminacja zagrożenia życia, przyjmowanie leków i stosowanie wszystkich metod dodatkowego leczenia (korekta stylu życia, odżywiania i aktywności)

Diagnostyka

Niemożliwe jest natychmiastowe ustalenie przyczyny patologii podczas pierwszego badania przez lekarza. Istnieją techniki, które pozwalają dokładnie zbadać pacjenta. Istnieje wiele czynników, które wpływają na przyspieszenie bicia serca, dlatego wymagany jest zestaw środków diagnostycznych.

• KLA (pełna morfologia krwi). Określa obecność procesów zapalnych i poziom hemoglobiny w organizmie.
• OAM (ogólna analiza moczu). Identyfikuje chorobę nerek.
• Badanie krwi na infekcje.
• Chemia krwi.
• Badanie poziomu hormonów tarczycy za pomocą badania krwi.
• EKG.
• Koronarografia (w ciężkich warunkach).
• Badanie ultrasonograficzne serca.
• USG tarczycy.

Najprawdopodobniej cała lista technik diagnostycznych nie jest potrzebna dla każdego pacjenta. Badania zleca się na podstawie skarg pacjentów.

Serce może boleć, gdy puls rośnie, co oznacza powagę stanu osoby.

Leczenie

Terapia przyspieszonego bicia serca zależy od przyczyn, które wywołały chorobę. Jeśli mówimy o fizjologicznym tachykardii, to konieczne jest zmniejszenie wpływu czynników drażniących. Kiedy choroba jest spowodowana patologicznymi momentami, lekarz przepisze leki.

1. Leki łagodzące, syntetyczne i roślinne (Novo-Passit, Relanium, Corvalol, Valocordin, Nalewka Peony, Nalewka z Motherwort, Nalewka z kozłka lekarskiego).
2. Leki przeciwarytmiczne („Adenozyna”, „Ritmilen”, „Werapamina”).

Lek powinien być dobierany indywidualnie przez lekarza. Ponadto lekarze stosują fizjoterapię. Ponadto istnieje więcej niż jedna alternatywna metoda terapii, ale przed zastosowaniem którejkolwiek z nich należy skonsultować się ze specjalistą. W szczególnie ciężkich przypadkach może pomóc tylko interwencja chirurgiczna, którą przeprowadza się przy niedokrwieniu narządu, wadach wrodzonych lub po złożonych objawach reumatyzmu..

Tradycyjne metody

Niewielu wie, jak uspokoić bicie serca, gdy jesteś w domu. Przede wszystkim należy zażywać każdy lek z listy leków przepisanych przez lekarza, a dodatkową pomoc zapewnią zioła i inne preparaty ziołowe i naturalne.

• Miód z orzechami i suszonymi morelami. Przygotuj po 200 gram suszonych moreli i orzechów włoskich, dobrze posiekaj, a następnie wlej 200 gramów naturalnego miodu. Całą mieszaninę przechowywać w szklanym pojemniku. Powstałej masy jest 1 łyżeczka 2 razy dziennie, rano i przed snem. Przebieg terapii jest długi, ponad 3 miesiące.
• Weź 100 gramów zmiażdżonych owoców anyżu i taką samą ilość krwawnika, 200 gramów suchego ziela matki i 200 gramów korzenia kozłka. Dokładnie wymieszaj surowce. Weź 1 łyżkę stołową powstałej kolekcji, wlej do pojemnika, najlepiej termosu i zalej 300 gramów wrzącej wody. Nalegaj przez około godzinę, odciągaj i pij 1/3 szklanki trzy razy dziennie. Przebieg terapii trwa miesiąc.
• Napar z melisy. Do słoika wlej 1 łyżkę ziół, zagotuj 1 szklankę wody i wlej surowce. Nalegaj przez godzinę, odciągnij i weź ½ szklanki 1 raz dziennie.
• Nalewka alkoholowa. Lepiej jest zrobić ten domowy środek z wcierania alkoholu. Przygotuj 100 gramów suchej melisy i 200 gramów alkoholu, polej ziołem. Domagaj się 10-11 dni, ekspresowo. Pij 4 razy dziennie po 1 łyżeczce rozpuszczonej w niewielkiej ilości wody.

Środki ludowe mają różne skutki, ale działanie uspokajające w każdym przypadku ma pozytywny wpływ na pracę serca. Dodatkowo takie leki pomogą ustalić funkcjonowanie innych narządów i układów organizmu..

Fizjoterapia i joga są również często stosowane w celu poprawy stanu osoby z tachykardią. Chodzenie na świeżym powietrzu i prawidłowe odżywianie pomogą ustalić pracę głównego narządu. Dlatego sposoby na uspokojenie intensywności bicia serca zależą tylko od pierwotnej przyczyny objawów i wyników badań..

Pierwsza pomoc

W przypadku ataku zwiększonej aktywności serca ważne są zręczne działania osoby znajdującej się obok pacjenta. Lekarze radzą się uspokoić. Spowoduje to obniżenie tętna, ale wielu osobom trudno jest się zrelaksować w tej sytuacji. Kiedy objawy choroby zostaną złapane w nocy, najpierw wystarczy pić wodę. Pierwsza pomoc przy silnym biciu serca może uratować życie.

• Zadzwonić po karetkę.
• Pigułka uspokajająca pomoże osobie się zrelaksować.
• Otwórz okno lub okno.
• Aby poprawić stan pacjenta, potrzebny jest maksymalny dostęp świeżego powietrza, należy odpiąć kołnierzyk koszuli, pozbyć się innych elementów odzieży, które utrudniają oddychanie.
• Wykonaj pomiar ciśnienia krwi.

• Spryskać twarz zimną wodą.
• Lekko naciśnij zamknięte oczy osoby i przytrzymaj je przez kilka minut.
• Poproś pacjenta o lekki kaszel, co zwiększy ciśnienie w mostku i obniży rytm narządu.

Działania te są niezbędne dla osób cierpiących na tachykardię z powodu patologii serca. Inne czynniki, które spowodowały chorobę, mogą wymagać innych środków pierwszej pomocy..

Niezwykle ważne są działania profilaktyczne, które pozwalają zarówno spowolnić bicie serca, jak i usprawnić działanie całego systemu tego oddziału. Aby główny organ ciała działał normalnie, należy porzucić złe nawyki, zmniejszyć spożycie kawy, a także uprawiać sport. Lekarze radzą co najmniej 1 raz w roku poddawać się badaniom lekarskim, co pozwoli wykryć każdą chorobę na wczesnym etapie i wyleczyć ją w krótkim czasie. Nie wolno nam zapominać, że zażywanie narkotyków negatywnie wpływa na aktywność całego organizmu, amfetamina i inne podobne leki przyspieszają bicie serca i stopniowo zabijają człowieka.

Tachykardia zwykle nie powoduje poważnych konsekwencji zdrowotnych, ale lepiej wiedzieć, dlaczego pojawiła się ta choroba. Nie da się zignorować stale powtarzających się ataków, to pogorszy rokowanie. Problemy z sercem są niebezpieczne i należy je szybko i skutecznie rozwiązywać..

Silne bicie serca

informacje ogólne

Kołatanie serca to uczucie kołatania serca. Pacjenci mogą opisywać swoje odczucia jako pulsowanie, trzepotanie, szybkie bicie serca lub przeskakiwanie uderzeń. W zależności od przyczyny kołatania serca mogą wystąpić inne objawy, takie jak dyskomfort w klatce piersiowej lub duszność.

Kołatanie serca jest częste. Niektórzy uważają je za nieprzyjemne i niepokojące, ale rzadko wskazują na zagrażającą życiu chorobę serca. Kołatanie serca występuje również u wielu osób bez chorób serca..

Przyczyny i czynniki ryzyka

Zwykle ludzie nie zauważają bicia ich serca. Jednak wiele osób może poczuć bicie serca, gdy coś powoduje, że ich serce bije mocniej lub szybciej niż zwykle. Te szybkie, mocne uderzenia są normalną reakcją serca (tachykardia zatokowa). Powody są następujące:

• stres wysiłkowy;
• silne emocje (takie jak niepokój, strach, ból);
• mała liczba krwinek (anemia);
• niskie ciśnienie krwi;
• gorączka;
• odwodnienie.

W innych przypadkach kołatanie serca jest spowodowane nieprawidłowym rytmem serca (arytmia).

- Rodzaje arytmii.

Arytmie wahają się od nieszkodliwych do zagrażających życiu.

Do najczęstszych arytmii należą:

• przedwczesne uderzenia przedsionkowe;
• wczesne przedwczesne pobudzenia komorowe.

Oba te rodzaje arytmii zwykle występują u osób bez chorób serca i nie są niebezpieczne. Sam dodatkowy skurcz nie jest odczuwalny. Odczuwany jest następny normalny skurcz, który pojawia się z pewnym opóźnieniem i charakteryzuje się nieco większą siłą niż zwykle. Chociaż ludziom wydaje się, że serce przestało bić, w rzeczywistości tak nie jest..

Inne arytmie powodujące kołatanie serca obejmują:

• napadowy częstoskurcz nadkomorowy (PNVT);
• częstoskurcz odwrotny węzłowy przedsionkowo-komorowy;
• migotanie i trzepotanie przedsionków;
• tachykardia komorowa.

Te arytmie są związane ze znacznie zwiększoną częstością akcji serca. Arytmie, w których serce bije zbyt wolno, rzadko powodują kołatanie serca, chociaż niektóre odczuwają spowolnienie.

- Przyczyny arytmii.

Pewne arytmie (np. Przedwczesne pobudzenia przedsionków, przedwczesne pobudzenia komorowe lub PNVT) często występują bez poważnej choroby podstawowej. Inne są często spowodowane poważnym stanem serca lub innych narządów.

Poważne choroby serca obejmują dusznicę bolesną, zawał mięśnia sercowego (ostry zespół wieńcowy), wrodzone wady serca (takie jak zespół Brugadów lub wrodzony zespół długiego QT), choroby zastawek serca i zaburzenia układu przewodzącego (takie jak zespół Wolffa-Parkinsona-White'a).

Zaburzenia niezwiązane z sercem, które mogą powodować arytmie, obejmują:

• nadczynność tarczycy (nadczynność tarczycy)
• niski poziom tlenu we krwi (niedotlenienie)
• małe stężenie potasu we krwi (hipokaliemia)
• małe stężenie magnezu we krwi (hipomagnezemia)
• niektóre leki, w tym alkohol, kofeina, digoksyna, nikotyna i niektóre leki pobudzające (takie jak salbutamol, amfetamina, kokaina, epinefryna, efedryna i teofilina)
• rak nadnerczy (guz chromochłonny)

Komplikacje

Arytmie z wysokim tętnem mogą powodować komplikacje (szczególnie u osób starszych). Jeśli serce bije zbyt szybko, może nie być w stanie pompować krwi w zadowalający sposób i może być słabe, omdlone lub rozwinąć niewydolność serca. Niewydolność serca występuje głównie u osób z niewydolnością serca lub zawałem mięśnia sercowego w wywiadzie, chociaż może się to zdarzyć, jeśli częstość akcji serca jest bardzo wysoka lub tachykardia utrzymuje się przez długi czas. Przyspieszone tętno zwiększa zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen. Jeśli w mięśniu sercowym występują zwężone tętnice (choroba wieńcowa), może rozwinąć się ból w klatce piersiowej z powodu dławicy piersiowej lub zawału mięśnia sercowego (co może prowadzić do śmierci).

Niektóre arytmie, zwłaszcza tachykardia komorowa, są niestabilne i mogą prowadzić bezpośrednio do zatrzymania krążenia.

Ankieta

Chociaż nie wszystkie przypadki kołatania serca są spowodowane chorobami serca, konsekwencje niektórych chorób serca są tak poważne, że pacjenci z kołataniem serca zwykle wymagają wizyty lekarskiej. Poniższe informacje mogą pomóc pacjentom zdecydować, czy udać się do lekarza i czego się spodziewać podczas wizyty lekarskiej.

- Znaki ostrzegawcze.

Pewne objawy i oznaki towarzyszące kołataniu serca są powodem do niepokoju. Obejmują one:

• zawroty głowy lub omdlenia;
• ucisk lub ból w klatce piersiowej;
• duszność;
• tętno powyżej 120 uderzeń na minutę lub mniej niż 45 uderzeń na minutę;
• historia chorób serca lub nagła śmierć w rodzinie, nawracające omdlenia lub niewyjaśnione napady padaczkowe;
• objawy pojawiają się podczas ćwiczeń, zwłaszcza jeśli powodują utratę przytomności.

Kiedy iść do lekarza?

Jeśli silne bicie serca jest połączone z jakimikolwiek znakami ostrzegawczymi, a także jeśli rozwija się stałe, ciągłe bicie serca, należy natychmiast udać się na oddział ratunkowy. Zadzwoń po pogotowie, jeśli wystąpią omdlenia, pieczenie w klatce piersiowej lub duszność..

Jeśli masz pojedynczy epizod kołatania serca, który już ustąpił, ale nie ma żadnych znaków ostrzegawczych, powinieneś skontaktować się z lekarzem. Lekarz określi, czy konieczne jest pilne badanie, biorąc pod uwagę wiek pacjenta, chorobę podstawową i inne objawy. Zwykle dopuszczalne jest opóźnienie o jeden lub dwa dni bez większego uszczerbku na zdrowiu..

- Co robi lekarz?

Lekarze najpierw pytają pacjenta o objawy i historię choroby. Następnie przeprowadzają badanie fizykalne. Historia i wyniki badania fizykalnego pomogą określić możliwą przyczynę..

• Jak często masz silne bicie serca??
• Jak długo trwają silne bicie serca?
• Jakie czynniki (na przykład niepokój emocjonalny, czynności, spożycie kofeiny lub leków) powodują lub zwiększają bicie serca?
• Jakie leki, w tym kofeinę, przyjmuje pacjent??

Czasami lekarz może poprosić pacjenta o wybicie rytmu serca i tętna, ponieważ obraz bicia serca może pomóc w ustaleniu przyczyny ich wystąpienia.

Badanie przedmiotowe rozpoczyna się od sprawdzenia parametrów życiowych (tętna, temperatury i ciśnienia krwi). Tętno i regularne lub nieregularne bicie serca mogą pomóc w znalezieniu przyczyny. Gorączka sugeruje, że przyczyną jest gorączka. Niskie ciśnienie krwi nie wskazuje przyczyny, ale wskazuje na nagły wypadek.

Lekarz będzie słuchał serca pod kątem nieprawidłowych dźwięków, które mogą wskazywać na uszkodzenie zastawki lub zapalenie mięśnia sercowego (zapalenie mięśnia sercowego). Płuca są słuchane pod kątem dźwięków wskazujących na rozwój niewydolności serca. Lekarz zbada i dotknie przedniej części szyi, aby wykluczyć powiększenie lub zapalenie tarczycy.

Kołatanie serca, które rozwija się wraz z innymi objawami, takimi jak duszność, ból w klatce piersiowej, osłabienie, zmęczenie lub omdlenie, są najprawdopodobniej spowodowane nieregularnym biciem serca lub poważnym stanem chorobowym.

- Analizy.

Chociaż większość przyczyn kołatania serca nie jest poważna, testy są zwykle wykonywane.

• elektrokardiografia (EKG), czasami z monitorowaniem ambulatoryjnym;
• badania laboratoryjne;
• czasami badania obrazowe, testy wysiłkowe lub kombinacja obu;
• czasami badanie elektrofizjologiczne.

Wykonywane jest EKG. Jeśli EKG jest wykonywane w momencie silnego bicia serca lub zaburzeń rytmu, diagnoza jest zwykle jasna. Jednak tylko kilka z możliwych przyczyn można zidentyfikować na podstawie nieprawidłowości w EKG, jeśli dana osoba nie ma w tym momencie silnego bicia serca. Dlatego, aby wykryć krótkie lub nieregularne epizody nieprawidłowego tętna, osoby z przerywanym biciem serca mogą wymagać noszenia monitora EKG przez jeden lub dwa dni (monitorowanie Holtera - monitor Holtera: ciągłe zapisywanie EKG) lub przez dłuższy okres (rejestrator zdarzeń) ). W przypadku niektórych osób lekarz może włożyć pod skórę czujnik tętna. To urządzenie nosi nazwę rejestratora pętli EKG i stale monitoruje bicie serca pacjenta. Następnie lekarz może użyć monitora zewnętrznego, aby sprawdzić odczyty pętli EKG pod kątem nieprawidłowego rytmu serca. Można używać niektórych dostępnych na rynku smartfonów i zegarków, takich jak urządzenia do monitorowania kondycji, które monitorują tętno i inne urządzenia do monitorowania tętna.

Wymagane jest badanie laboratoryjne. Lekarze zlecają wykonanie morfologii krwi, aby zmierzyć poziom elektrolitów w surowicy, w tym potasu, magnezu i wapnia. Jeśli występują objawy wskazujące na możliwy ostry zespół wieńcowy, można zmierzyć inne substancje we krwi (markery serca). Jeśli podejrzewa się wzrost czynności tarczycy, mierzy się poziom hormonów tarczycy we krwi, a jeśli podejrzewa się guz chromochłonny, określa się poziomy innych hormonów. W zależności od przyczyny, którą podejrzewa lekarz, można wykonać inne badania..

Czasami wymagane są badania obrazowe. Jeśli EKG sugeruje chorobę serca, wykonuje się echokardiografię, a czasami rezonans magnetyczny (MRI) serca. Jeśli objawy pojawią się podczas aktywności fizycznej, wymagane jest wykonanie testów wysiłkowych, czasami z obciążeniem echokardiograficznym lub skanami radioizotopowymi.

Jeśli pojawią się poważne objawy i lekarz podejrzewa niebezpieczne zaburzenie rytmu serca, które nie zostało wykryte innymi badaniami, przeprowadza się badanie elektrofizjologiczne (EF). W tym teście lekarze wprowadzają małe elektrody przez żyłę do serca. Elektrody rejestrują aktywność elektryczną serca bardziej szczegółowo niż podczas wykonywania EKG.

Leczenie

Przestań brać leki i związki, takie jak kofeina, o których wiadomo, że nasilają kołatanie serca. Jeśli niebezpieczne lub ciężkie zaburzenia rytmu są spowodowane koniecznymi środkami terapeutycznymi, lekarze spróbują innego leku..

Lekarze zwykle po prostu uspokajają pacjentów z przedwczesnymi uderzeniami przedsionkowymi lub komorowymi, które nie są spowodowane chorobą serca. Jeśli te nieszkodliwe kołatanie serca jest bardzo dokuczliwe dla pacjenta, lekarze czasami przepisują beta-bloker (rodzaj leku przeciwarytmicznego). Inne zidentyfikowane zaburzenia rytmu i choroby podstawowe (zaburzenia rytmu serca) są badane i leczone. Lekarz często przepisuje leki w pierwszej kolejności kontrolujące rytm (takie jak digoksyna, flekainid, werapamil, diltiazem lub amiodaron). Jednak wiele z tych leków może powodować zaburzenia rytmu i inne skutki uboczne..

W przypadku niektórych arytmii (np. Trzepotanie przedsionków, PNVT i odwrotnego częstoskurczu węzłowego przedsionkowo-komorowego), często opcją jest ablacja prądem o częstotliwości radiowej (leczenie bardziej inwazyjne). Ponadto, jeśli leki są nieskuteczne lub jeśli wystąpią niebezpieczne zaburzenia rytmu, lekarze mogą zastosować bardziej inwazyjne procedury, takie jak kardiowersja na prąd stały lub wszczepienie kombinacji rozrusznika i defibrylatora. Wybór procedury zależy od konkretnej choroby powodującej problem..

- Niezbędne dla seniorów.

Osoby starsze są szczególnie narażone na skutki uboczne leków przeciwarytmicznych. Wraz z wiekiem zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia wielu problemów zdrowotnych i zażywania wielu leków, a te kombinacje leków mogą zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. U osób starszych nerki mniej skutecznie filtrują leki z krwi, co również zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. W przypadku niektórych osób starszych nawet rozrusznik serca należy rozważyć przed przepisaniem leków przeciwarytmicznych..

Leczenie silnego bicia serca: pierwsza pomoc, zalecenia i zalecenia

Artykuły ekspertów medycznych

W prostych przypadkach leczenie przeprowadza się grupą leków wzmacniających serce i naczynia krwionośne, a także łagodzących aktywność nerwową:

• Magne B₆, Nowopasyt, etazycyna;
• Verapamil, Sotalex, Propranolol;
• Validol, Chinidine.

Wśród glikozydów nasercowych najbardziej znane to Digitoxin, Celanid. Takie leki są przepisywane tylko przez lekarza, ponieważ ich irracjonalne przyjmowanie może prowadzić do katastrofalnych konsekwencji, włącznie z zatrzymaniem krążenia.

Leki takie jak Cordaron, Nifedipine, Amiodaron itp. Mają działanie przeciwarytmiczne..

Jeśli lekarz zdiagnozuje nadkomorową (nadkomorową) arytmię, to najczęściej do schematu terapii włączane są leki takie jak werapamil i ATP, które są w stanie skutecznie normalizować rytm. W przypadku tachykardii napadowej wskazane jest stosowanie nowokainamidu i kordaronu.

Jeśli pacjent ma skłonność do migotania przedsionków, jest to wskazanie do stosowania β-blokerów.

Co robić w domu z silnym biciem serca?

Pierwszą rzeczą do zrobienia jest zminimalizowanie lub nawet pozbycie się czynników drażniących. Najważniejsze jest, aby starać się zapobiegać rozwojowi stresujących sytuacji, które niszczą aktywność nerwową, zwiększają tętno, a nawet zaburzają hemodynamikę.

Bardzo niepożądane jest spożywanie napojów alkoholowych i zawierających kofeinę u osób cierpiących na ataki silnego bicia serca. Optymalne jest zastąpienie ich świeżymi sokami, herbatą ziołową, czystą niegazowaną wodą.

Nie należy przeciążać żołądka: przejadanie się dużą ilością tłustych i słonych potraw również negatywnie wpływa na pracę aparatu sercowo-naczyniowego. Konieczne jest zmniejszenie ilości spożywanej soli i spożywanie posiłków w małych porcjach, ale częściej niż zwykle, co około 2,5-3 godziny.

Leczenie domowe będzie skuteczniejsze, jeśli czas na pracę i odpoczynek zostanie odpowiednio rozłożony. Nocny sen powinien trwać około siedmiu godzin bez przerwy, a w ciągu dnia najlepiej jest zdrzemnąć się co najmniej 40-50 minut. Taki odpoczynek „zrestartuje” organizm, poprawi odporność na stres oraz parametry hemodynamiczne.

Jeśli dana osoba aktywnie uprawiała sport (na przykład na poziomie zawodowym), należy trochę „zwolnić” i uczynić aktywność fizyczną bardziej umiarkowaną.

Jeśli te zalecenia nie doprowadziły do ​​poprawy samopoczucia, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Pierwsza pomoc

Pierwsza pomoc jest możliwa już na pierwszym etapie przedmedycznym. Jeśli bicie serca jest naprawdę silne, a osoba wyraźnie zachoruje, zdecydowanie powinieneś wezwać karetkę i spróbować wykonać następujące procedury:

• posadzić pacjenta, poluzować kołnierz lub krawat, otworzyć okno, aby poprawić wentylację świeżego powietrza;
• jeśli wraz z tachykardią wystąpią bóle w klatce piersiowej, pacjentowi można podać nitroglicerynę;
• wykonywać zabiegi nerwu błędnego: celowe napinanie, wywoływanie odruchu wymiotnego, przykładanie na twarz zimnego kompresu lub lodu owiniętego w ręcznik.

Zabiegi (testy) nerwu błędnego pozwalają na aktywację funkcji nerwu błędnego: w odpowiedzi na podrażnienie tętno zwalnia. Zabiegi należy powtarzać do czasu normalizacji samopoczucia pacjenta..

W przypadku pomocy doraźnej w trudnych sytuacjach lekarze przeprowadzają stymulację przy niewielkich wyładowaniach 50 lub 75 J. Seduxen może być stosowany jako środek znieczulający.

W zależności od rodzaju zaburzenia rytmu wykonuje się również normalizację bicia serca. Stosowanie takich leków jest możliwe:

• Fosforan adenozyny, prokainamid;
• Atenolol, Verapamil;
• Amiodaron.

Co zabrać przy silnym biciu serca, leki?

Leki na kołatanie serca są przepisywane dopiero po jasno ustalonej przyczynie problemu. Aby poznać ten powód, musisz najpierw przeprowadzić dokładną diagnozę..

Przybliżone wizyty lekarskie przedstawia poniższa tabela.

Środek przeciwdławicowy, przeciwarytmiczny i przeciwnadciśnieniowy, który przyjmuje się średnio 100-150 mg dziennie w kilku dawkach. W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę. Przebieg leczenia jest zwykle długi.

Możliwe skutki uboczne: uczucie zmęczenia, pragnienie, stany depresyjne, zaburzenia snu.

Lek zmniejszający kurczliwość mięśnia sercowego i jego pobudliwość, zmniejszający częstotliwość skurczów. Tabletki przyjmuje się przed posiłkami, dawkę dobiera się indywidualnie (średnio od 25 do 200 mg dziennie). Objawy uboczne rzadko przeszkadzają i ustępują same kilka dni po rozpoczęciu leczenia: może to być osłabienie, niepokój, mgła przed oczami, nieuwaga.

Bloker adrenergiczny, który zmniejsza zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen i zmniejsza jego właściwości kurczliwe. Lek przyjmuje się doustnie, zaczynając od 0,02 g trzy razy dziennie, pod nadzorem lekarza. W przyszłości dawkę zwiększa się i dostosowuje indywidualnie. Kończyć leczenie stopniowo, unikając nagłego odstawienia. Lek nie jest przyjmowany jednocześnie ze środkami uspokajającymi i przeciwpsychotycznymi..

Blokery kanału wapniowego

Antagonista jonów wapnia, który jest z powodzeniem stosowany w nadciśnieniu i niedokrwieniu mięśnia sercowego. Tabletki przyjmuje się doustnie w dawce 0,03-0,3 g dziennie. Większość pacjentów dobrze toleruje leczenie farmakologiczne, tylko w niektórych przypadkach obserwuje się indywidualną nietolerancję.

Lek, będący pochodną fenyloalkiloaminy, skutecznie eliminuje napadowy częstoskurcz nadkomorowy. Dawkowanie dobierane jest indywidualnie dla każdego pacjenta. Tabletki należy popijać wodą bezpośrednio po posiłku: nie wolno pić soku grejpfrutowego i naparu z dziurawca.

Bloker kanału sodowego

Lek zmniejszający pobudliwość mięśnia sercowego, obniżający ektopowe strefy pobudzenia. Może być zalecany do podawania doustnego, a także do wstrzyknięć dożylnych lub domięśniowych, w zależności od decyzji lekarza. Efekty uboczne podczas leczenia: niedociśnienie, silne osłabienie, ból głowy, zaburzenia snu.

Lek o działaniu podobnym do chinidyny. Lek przyjmuje się w dawce 0,1 g trzy razy dziennie, a dla pierwszej dawki lepiej jest przyjąć zawyżoną dawkę (na przykład 0,3 g), a następnie przejść do zwykłej ilości leku. Dopuszczalne jest również dożylne podawanie leku - w sytuacjach trudnych.

Objawy uboczne ograniczają się do alergii, pragnienia, zaburzeń trawiennych.

Lek strukturalnie podobny do lidokainy. Aby wyeliminować ostry atak silnego bicia serca, lek wstrzykuje się do żyły w indywidualnej dawce. W innych sytuacjach zaleca się podawanie doustne. Leczeniu mogą towarzyszyć zmiany smaku, zaburzenia dyspeptyczne, zaburzenia akomodacji, drżenie palców, drętwienie i zaburzenia snu.

Stabilizatory ogniotrwałe

Środek ułatwiający pracę serca, zmniejszający skurcze mięśnia sercowego, obniżający ciśnienie krwi. Tabletki przyjmuje się od 0,2 g trzy razy dziennie z jedzeniem. Po 1-2 tygodniach tę samą ilość leku przyjmuje się do 2 razy dziennie. Co pięć dni od przyjęcia należy zrobić sobie przerwę - 2 dni, aby zapobiec gromadzeniu się aktywnego składnika w organizmie.

Lek szczególnie skuteczny w komorowych zaburzeniach rytmu. Jest wstrzykiwany domięśniowo lub dożylnie w dawce ustalonej przez lekarza. Na tle podawania dożylnego może wystąpić gwałtowny spadek ciśnienia krwi, dlatego po wstrzyknięciu pacjent powinien przez chwilę zająć pozycję poziomą. Możesz również odczuwać ciepło, przekrwienie błony śluzowej nosa..

Lek spowalniający tętno i przewodzenie przedsionkowo-komorowe. Stosowany jest w trudnych przypadkach, jako wlew dożylny - podczas ataku silnego bicia serca związanego z trzepotaniem przedsionków lub migotaniem przedsionków. Dawkę oblicza się jako 1 mg na 60 kg masy ciała. Leczenie lekiem odbywa się w szpitalu pod nadzorem lekarza specjalisty.

Środek uspokajający ośrodkowy układ nerwowy, rozluźniający mięśnie. Najczęściej Seduxen przyjmuje się doustnie, chociaż możliwe jest podanie dożylne i domięśniowe. Dawkowanie do podawania doustnego wynosi 2,5-10 mg dwa razy dziennie.

Lek na bazie chlordiazepoksydu. Może być stosowany, jeśli silne bicie serca wiąże się z nerwicami, stresem, reakcjami nerwicowymi. Zwykle przyjmuje się 5-10 mg na dobę, ale zgodnie ze wskazaniami dawkę można zwiększyć. Anulowanie leczenia odbywa się nie gwałtownie, stopniowo zmniejszając dawkę do minimum. Najczęstsze skutki uboczne to zmęczenie, zaparcia i zmniejszone pożądanie seksualne..

Aktywny środek uspokajający, zwiotczający mięśnie. Przyjmuje się go w tabletkach 0,25-0,5 mg do trzech razy dziennie. Podczas leczenia może wystąpić senność, ataksja i zawroty głowy.

Połączony środek o działaniu uspokajającym i przeciwskurczowym. Przy silnym biciu serca przyjmuj 30 kropli do trzech razy dziennie. Przez cały okres leczenia może wystąpić uczucie senności..

Rozszerzające tętnice wieńcowe i działające uspokajająco, które mogą wyeliminować krótki napad tachykardii. Tabletkę utrzymuje się w ustach do czasu resorpcji. Można przyjmować w postaci tabletki do trzech razy dziennie. Częste i / lub długotrwałe leczenie lekiem może powodować lekkie zawroty głowy, nudności.

Połączony środek ziołowy o działaniu łagodzącym i przeciwlękowym. Roztwór leczniczy przyjmuje się w łyżeczce trzy razy dziennie, popijając wodą lub napojami. Jeśli leczeniu towarzyszą zaburzenia trawienia, lek przyjmuje się z jedzeniem.

Uniwersalny środek stosowany zarówno przy chorobach przewodu pokarmowego, jak i przy nerwobólach, nerwicach, kołataniu serca. Lek przyjmuje się w 1 łyżeczce. popijać wodą lub herbatą przy pierwszych oznakach silnego bicia serca. Brak danych dotyczących skutków ubocznych.

Środek uspokajający przyjmowany 0,1-1 g dziennie (można łączyć z jodkiem potasu). Efekty uboczne: uczucie zmęczenia i senność.

Witaminy

Jako dodatkowe leczenie silnego bicia serca lekarz może zalecić przyjmowanie kompleksów witaminowo-mineralnych. Wiele z nich zawiera najistotniejsze substancje dla układu sercowo-naczyniowego, a także składniki roślinne (wyciągi z dzikiej róży, głogu, imbiru, mięty itp.).

Najpopularniejsze preparaty multiwitaminowe to:

• Ascorutin to tabletka zawierająca kwas askorbinowy i rutynę. Przyjmowanie Ascorutin poprawia jakość naczyń włosowatych, wzmacnia ściany naczyń krwionośnych, zapobiega stanom zapalnym i obrzękom.
• Asparkam to lek złożony, który łączy asparaginian potasu i magnezu. Asparkam wspomaga pracę serca, eliminuje arytmie, może być przepisywany nawet na zawał mięśnia sercowego i dusznicę bolesną.
• Vitrum cardio to preparat o bogatym składzie witaminowo-mineralnym. Dodatkowo kompleks zawiera olej rybny, nasiona babki lancetowatej, otręby owsiane. Vitrum cardio jest w stanie zapobiegać rozwojowi miażdżycy, niedokrwienia mięśnia sercowego. Jest przepisywany w celu przyspieszenia powrotu do zdrowia pacjentów, którzy przeszli zawał serca lub udar.
• Direction to złożony środek, reprezentowany przez witaminy z grupy B, asparaginian magnezu i potasu, a także ekstrakty z dzikiej róży, kwiatów głogu i miłorzębu japońskiego. Wskazane w składzie substancje wzmacniają naczynia krwionośne, stabilizują przepływ krwi, usprawniają pracę mięśnia sercowego.
• Cardio forte to preparat wieloskładnikowy, którego działanie zawdzięczają zawartym w składzie witaminom, minerałom, wyciągom z ziół, wielonienasyconym kwasom tłuszczowym, L-argininie i L-taurynie. Cardio forte może zapobiegać rozwojowi dystonii neurokrążeniowej, nadciśnieniu i innym patologiom sercowo-naczyniowym.
• Doppelgerts Cardiovital - środek na bazie wyciągów z głogu, który jest z powodzeniem stosowany w łagodzeniu stanu pacjenta z dławicą piersiową.
• Cardiohels to złożony preparat witaminowo-mineralny o działaniu przeciwzapalnym, immunostymulującym i hipotensyjnym.

Istnieje wiele innych wieloskładnikowych produktów witaminowych, które mogą pomóc sercu i naczyniom krwionośnym. Przedstawiliśmy wam tylko kilka z nich. Skonsultuj się ze swoim lekarzem: być może przepisze ci inny, równie przydatny złożony środek, który wyeliminuje silne bicie serca.

Zabieg fizjoterapeutyczny

Fizjoterapia może być stosowana jako lekarstwo na zaburzenia czynności układu sercowo-naczyniowego. Wiele zabiegów jest w stanie poprawić krążenie wieńcowe i kurczliwość mięśnia sercowego, jego automatyzm i jakość pobudliwości.

Metody fizjoterapeutyczne są odpowiednie w okresie rekonwalescencji pacjenta po chorobie wieńcowej, nadciśnieniu, dystonii nerwowo-naczyniowej, miażdżycy itp..

Wybór metody leczenia uzależniony jest od stopnia zaburzeń czynnościowych, stanu układów regulacyjnych, obecności współistniejących patologii..

Za pomocą elektrycznych sesji snu można wpływać na pracę autonomicznego układu nerwowego i regulację neurohumoralną. Ponadto pacjentom oferuje się galwanoterapię, elektroforezę lekową. Zabieg ma łagodne działanie uspokajające i przeciwbólowe oraz stabilizuje ciśnienie krwi. Podczas elektroforezy stosuje się leki o działaniu przeciwbólowym i rozszerzającym naczynia krwionośne..

Zalecane mogą być również inne procedury terapeutyczne:

• terapia ultra-wysokoczęstotliwościowa (częstotliwość 2712 MHz);
• magnetoterapia (pole magnetyczne niskiej częstotliwości);
• niskoenergetyczne promieniowanie laserowe;
• balneoterapia (dwutlenek węgla, azot, siarkowodór, radon, kąpiele tlenowe);
• hydroterapia (lecznicze natryski, okłady).

Niemal wszystkie metody fizjoterapeutyczne można z powodzeniem łączyć z terapią manualną, ćwiczeniami fizjoterapeutycznymi.

Leczenie alternatywne

W celach profilaktycznych, aby zapobiec problemom z sercem, można zastosować następujące zalecenia:

• okresowo pić napary ziołowe na bazie liści mięty, rumianku, melisy i matecznika;
• przeprowadzać kursy leczenia wywar z głogu lub jego nalewki (10 kropli dziennie);
• dodaj do herbaty surowce ziołowe: melisa, krwawnik pospolity, kozłek lekarski.

Dla serca dobre jest regularne picie świeżo wyciskanych soków owocowych i warzywnych, napojów jagodowych. Podstawą napojów mogą być buraki, pomidory, gruszki, marchew, maliny i wiśnie..

Jeśli od czasu do czasu przeszkadza Ci już silne bicie serca, to aby złagodzić ten stan, możesz skorzystać z tak ciekawego przepisu:

• obrać kilkanaście ząbków czosnku;
• zmielić sokiem wyciśniętym z dziesięciu cytryn;
• zmieszany z jednym litrem miodu, przechowywany przez kilka dni w zamkniętym szklanym pojemniku;
• zażywaj lekarstwo codziennie przez 4 łyżeczki przez dwa miesiące.

Możesz również przygotować kolejną mieszankę leczniczą składającą się z soku z cytryny (z czterech owoców), 250 ml miodu, 10 g nalewki głogowej, 10 g nalewki walerianowej, pięciu nasion kamfory, osiemnastu migdałów, szesnastu pokruszonych liści geranium. Wszystkie składniki miesza się, umieszcza w szklanym pojemniku i przechowuje w lodówce. Przyjmuje się go rano na czczo, pół godziny przed posiłkiem. Leczenie kontynuuje się codziennie, aż skończy się mieszanina lecznicza..

Leczenie ziołowe

Głównymi lekami przepisywanymi na kołatanie serca są preparaty na bazie głogu, korzenia kozłka i matki. Jak wziąć takie fundusze, powiemy Ci bardziej szczegółowo.

• Hawthorn przyjmuje się co miesiąc (więcej, ale nie mniej), trzy razy dziennie. Przygotuj lek w następujący sposób: 1 łyżka. l. pokruszone owoce gotuje się na parze w 200 ml wrzącej wody, na małym ogniu do wyparowania objętości. Powstały produkt schładza się i filtruje, pijąc 40 kropli trzy razy dziennie przed posiłkami. Zamiast owoców można również użyć kwiatu głogu: 1 łyżeczka. kwiaty wlewa się do 200 ml wrzącej wody, nalega, aż ostygnie, filtruje. Zażywaj 100 ml 30 minut przed posiłkiem, trzy razy dziennie.
• Korzeń kozłka można użyć w następujący sposób: 1 łyżka. l. zmiażdżone kłącza nalegają przez kilka godzin w litrowym termosie. Napar jest pijany codziennie przez jedną trzecią szklanki trzy razy dziennie. Ostatni tydzień przyjęcia powinien charakteryzować się stopniowym zmniejszaniem dawki. Napar z kozłka lekarskiego jest doskonały do ​​radzenia sobie z kołataniem serca spowodowanym intensywnym lękiem i stresem.
• Zioło Motherwort jest idealnym ziołem do normalizacji tętna. Lek przygotowuje się w następujący sposób: wlej 1 łyżeczkę. zioła 200 ml wrzącej wody, trzymaj pod przykryciem przez 15 minut. Napar pije się dwukrotnie - na przykład rano i wieczorem. Przy silnym biciu serca możesz wypić całą dawkę na raz..

Zabieg ziołowy można również urozmaicić takimi roślinami leczniczymi jak mięta, melisa, jagody głogu, kwiaty bławatka, adonis wiosenny, róży, sadzonki owsa. W przypadku wyraźnego bolesnego ataku należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Homeopatia

Ciężkie kołatanie serca można często leczyć lekami homeopatycznymi. Są przepisywane nie tylko na podstawie skarg i odczuć pacjenta, ale także jego cech konstytucyjnych..

W przypadku zaburzeń sercowo-naczyniowych najczęściej stosowanymi preparatami homeopatycznymi są:

• Ignatia 6, 12, 30 - pomoże przy tachykardii neurologicznej, trudnościach w oddychaniu, bólach wieńcowych. Przeciążenie stresem jest uważane za szczególne wskazanie..
• Platyna 6, 12, 30 - przepisana na nerwicę sercową i histeryczną.
• Spigelia 3, 3, 6 - stosowana przy kołataniu serca o charakterze psychogennym, z przeszywającymi lub bolącymi bólami serca.
• Aktea rasemos x3, 3, 6 - pomoże, jeśli tachykardia jest związana ze zmianami hormonalnymi w organizmie.
• Kaktus x3,3 - przepisany na niepokój, częste intensywne bicie serca, ściskający ból w klatce piersiowej.
• Arnica x3, 3, 6 - może być stosowana przy schorzeniach serca związanych z nadmierną aktywnością fizyczną.
• Pulsatilla x3, 3, 6 - szczególnie polecana kobietom w okresach zaburzeń hormonalnych, naruszeń cyklu miesięcznego, a także niedociśnienia.
• Monobromian kamfory x3,3 - odpowiedni do stosowania w zaburzeniach depresyjnych, niedociśnieniu.
• Veratrum album x3,3 - polecany do eliminacji tachykardii w początkowej fazie rozwoju napadu hipotonicznego, a także przy lepkim zimnym poceniu.

Jeśli wśród prawdopodobnych przyczyn silnego bicia serca są zaburzenia autonomicznego układu nerwowego, to do powyższych leków dodaje się Acidum phosphoricum, Magnesia phosphoricum lub Kalium phosphoricum.

Operacja

Pomoc chirurga w celu wyeliminowania silnego bicia serca jest wymagana tylko w skrajnych przypadkach, gdy przyczyna patologii jest oczywista i nie można jej wyleczyć lekami.

Pacjent przechodzi pełną listę niezbędnych badań diagnostycznych, po których lekarz może wybrać najbardziej odpowiednią metodę opieki chirurgicznej:

• Mechaniczne, laserowe, kriogeniczne, chemiczne lub elektryczne zakłócenia ścieżek i stref związane z naruszeniem automatyzmu. Dostęp do serca odbywa się za pomocą cewnika terapeutycznego lub diagnostycznego: najpierw identyfikuje się strefę patologiczną, po czym przeprowadza się zniszczenie.

Do tej pory najwygodniejszą metodą niszczenia jest metoda ablacji częstotliwością radiową: ta procedura pozwala na jednoczesne działanie w kilku strefach, co poprawia rokowanie dla pacjenta..

• Rozrusznik serca (kardiowerter-defibrylator lub rozrusznik) wykonuje się na otwartym sercu. Usuwają problematyczne obszary aparatu przewodzącego, a prawdopodobieństwo wystąpienia zawału serca jest zminimalizowane.

W takich przypadkach można powiedzieć o potrzebie operacji chirurgicznej:

• jeśli wykryto migotanie komór (nawet w liczbie pojedynczej);
• jeśli obserwuje się uporczywe ataki tachykardii, które nie reagują na leczenie farmakologiczne;
• w przypadku stwierdzenia organicznych zaburzeń serca (wady zastawek, anomalie strukturalne itp.);
• jeśli pacjent ma ścisłe przeciwwskazania lub oporność na terapię lekową;
• jeśli napady kołatania serca u dzieci zakłócają normalny rozwój organizmu.