Jak rozpoznaje się miażdżycę naczyń mózgowych??

Miażdżyca tętnic jest przewlekłą chorobą, w której tętnice mózgowe zatykają się formacjami miażdżycowymi, w wyniku czego upośledzone jest krążenie mózgowe. Rozpoznanie miażdżycy tętnic mózgowych jest bardzo trudne i wymaga zastosowania zestawu środków pozwalających na pełne badanie.

Metoda wykrywania choroby polega na zastosowaniu kilku metod badań diagnostycznych, w tym: skanowania dupleksowego, tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego i encefalografii. Ponieważ impulsem do rozwoju patologii naczyń mózgowych jest często wzrost stężenia cholesterolu, warto określić ten wskaźnik.

Po rozpoznaniu choroby przeprowadza się leczenie, które może wiązać się z zastosowaniem leków lub zabiegiem chirurgicznym. Często stosowana jest terapia alternatywna, ale pacjenci powinni mieć świadomość, że takie metody nie są w stanie zastąpić złożonego leczenia lekami.

Co to jest miażdżyca i jakie jest jej niebezpieczeństwo?

Miażdżyca naczyń mózgowych jest diagnozowana dość często. Nie tak dawno patologię uważano za dolegliwość osób starszych (patrz miażdżyca starcza: leczenie i charakterystyczne objawy), ale ostatnio okoliczności się zmieniły i choroba objawia się u pacjentów w średnim wieku i młodych ludzi.

Uwaga! Miażdżycowe zmiany naczyniowe można wyśledzić już w wieku 20 lat, ale choroba będzie przebiegać utajona, nie ujawniając się w żaden sposób.

Przyczyną wystąpienia objawów choroby jest wyraźny uraz naczyń mózgowych, objawiający się niedokrwieniem i udarem naczyniowo-mózgowym.

Niebezpieczeństwo miażdżycy to zwiększone ryzyko rozwoju i manifestacji groźnych patologii sercowo-naczyniowych, takich jak zawał serca i udar. Takie warunki corocznie pochłaniają tysiące istnień ludzkich, dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na zapobieganie ich wystąpieniu..

Rozpoznanie miażdżycy tętnic mózgowych nie jest orzeczeniem, nowoczesne metody diagnostyczne pozwalają na określenie optymalnej metody ekspozycji w zależności od lokalizacji zmian. Nowoczesne metody leczenia mogą zminimalizować negatywny wpływ choroby i umożliwić powrót do normalnego życia.

Charakterystyczne przejawy

Objawy miażdżycy tętnic mózgowych są ściśle związane ze zmianami chorobowymi w postaci złogów cholesterolu na ścianach naczyń. Charakterystyczne objawy przeszkadzają człowiekowi w wyniku zwężenia optymalnego światła.

Na tle takiego odchylenia rozpoczyna się proliferacja tkanki łącznej w naczyniówce i następuje zwapnienie. W tym przypadku następuje znaczny spadek światła między naczyniami i jego deformacja.

Mózg pacjenta nie jest w pełni ukrwiony. Po obejrzeniu filmu w tym artykule należy stwierdzić, że terminowa diagnoza choroby układu sercowo-naczyniowego jest kluczem do pomyślnego powrotu do zdrowia..

Uwaga! Miażdżyca jest rozpoznawana u pacjentów powyżej 20 roku życia, ale najczęściej choroba objawia się u osób powyżej 50 roku życia. Pewne przesłanki rozwoju choroby powstają na tle wzrostu stężenia alkoholu tłuszczowego we krwi..

Wśród listy znaków charakterystycznych dla tej patologii znajdują się:

• ciągłe uczucie zmęczenia;
• obecność bólów głowy, które mogą nagle zniknąć i pojawić się;
• uczucie hałasu i dzwonienia niezrozumiałej lokalizacji;
• zawroty głowy, utrata przytomności jest możliwa;
• naruszenie koordynacji ruchów;
• nadmierna potliwość;
• zmiana jakości widzenia;
• manifestacja ciągłego niepokoju, uczucia strachu.

Miażdżyca to poważna choroba ogólnoustrojowa, na tle której zachodzą różne zmiany w funkcjonowaniu organizmu. Chorobie łatwiej jest zapobiegać niż leczyć, dlatego należy zwrócić uwagę na zapobieganie jej wystąpieniu..

Zadania diagnostyczne

Manipulacje diagnostyczne obejmują zastosowanie laboratoryjnych i instrumentalnych metod badawczych.

Zestaw środków jest niezbędny do określenia:

• charakter rozprzestrzeniania się procesu patologicznego;
• stopień zmiany parametrów życiowych;
• określenie lokalizacji edukacji miażdżycowej;
• określenie aktywności innych narządów wewnętrznych;
• określenie metody eliminacji patologii.

Ponieważ choroba ma charakter ogólnoustrojowy, należy zwrócić szczególną uwagę na jej leczenie..

Podstawowe metody diagnostyczne

Diagnostyka i leczenie miażdżycy naczyń mózgowych to pojęcia powiązane. Niemożliwe jest wybranie akceptowalnej metody leczenia bez dokładnej diagnozy i lokalizacji ogniska zmiany cholesterolu..

Nowoczesne techniki badawcze pozwalają dokładnie określić:

• charakter porażki;
• stopień procesu patologicznego;
• śledzić dynamikę zmian;
• wyrazić prawdopodobieństwo powikłań;
• ustalić dokładny punkt „ogniska cholesterolu”.

W celu uzyskania dokładnych danych pacjent musi przejść pełne badanie.

Rozpoznanie miażdżycy tętnic mózgu obejmuje pełne badanie:

1. Wizyta u kardiologa.
2. Spotkanie z terapeutą.
3. Wizyta u neurologa.
4. Ogólna analiza krwi i moczu.
5. Oddawanie krwi do oznaczania stężenia cholesterolu.

Obecnie w ostrzach stosowane są następujące metody diagnostyki komputerowej:

• dopplerografia przezczaszkowa;
• skanowanie dwustronne;
• reoencefalografia;
• angiografia naczyń krwionośnych;
• EKG;
• MRI naczyń.

Cena takich zabiegów może się znacznie różnić w różnych ośrodkach diagnostycznych..

Tabela: Typowe metody diagnozowania miażdżycy tętnic mózgowych:

Pozwala scharakteryzować rodzaj blaszki, która doprowadziła do okluzji naczyniowej, pomaga określić stan naczyń.Technika jest stosowana w organizacjach budżetowych. Koszt w prywatnych klinikach sięga 500 rubli.ReoencefalografiaMetoda polega na zbadaniu wypełnienia tętnic głowy w celu oceny tętna..2100-3150 rub.Angiografia naczyniowaLekarz przepisuje takie badanie w rzadkich przypadkach, ponieważ metoda jest niezwykle skomplikowana. Instrukcje dotyczące przeprowadzania takiego badania obejmują wprowadzenie odczynnika kontrastowego bezpośrednio do naczyń. Ze względu na charakter jego dystrybucji rozważany jest proces patologiczny.1000-2500 rub.MRI naczyńNajbardziej złożona i pouczająca metoda diagnostyczna oparta na metodzie skanowania warstwa po warstwie. Technika pozwala zidentyfikować najmniejsze zmiany w strukturze narządów ośrodkowego układu nerwowego. Wadami tej metody są wysokie koszty i niska dostępność sprzętu. Metoda nie może być stosowana przez pacjentów z wyraźnym stopniem otyłości, osoba otyła może nie zmieścić się w tomografie. (zdjęcie urządzenia podano poniżej).6000-9000 rub.

Kompleks jest poddawany testom laboratoryjnym wymienionymi metodami badawczymi.

Wszyscy lekarze bez wyjątku twierdzą, że pacjenci z miażdżycą naczyń powinni regularnie wykonywać badania krwi w celu określenia stężenia cholesterolu..

Metody laboratoryjne

Badanie pacjenta z miażdżycą wymaga koniecznie szeregu testów laboratoryjnych.

Pacjent musi oddać krew, aby określić:

• całkowita zawartość cholesterolu;
• trójglicerydy;
• LDL - lipoproteina o niskiej gęstości;
• HDL - lipoproteina o dużej gęstości;
• współczynnik aterogenny.

Pełna morfologia krwi określi również stężenie bilirubiny, białek i glukozy we krwi. Udział masowy ostatniego pierwiastka musi koniecznie być określony przez otyłych pacjentów.

Terminowe rozpoznanie miażdżycy tętnic mózgowych zatrzyma patologię na wczesnym etapie. Głównym zagrożeniem jest to, że objawy pojawiają się późno, gdy w naczyniach zachodzą nieodwracalne zmiany. W związku z tym szczególną uwagę należy zwrócić na coroczne badanie lekarskie, wizyta u neurologa pomoże w odpowiednim czasie określić obecność patologii.

Miażdżyca naczyń mózgu (Miażdżyca tętnic mózgowych)

Miażdżyca naczyń mózgowych jest procesem tworzenia się blaszek miażdżycowych w naczyniach mózgowych, co pociąga za sobą zaburzenia ukrwienia mózgu. Może mieć przebieg subkliniczny lub objawiać się jako encefalopatia dyskulacyjna, TIA i udar. W diagnostyce wykorzystuje się REG, USDG, skanowanie dupleksowe lub MRI naczyń mózgowych, a także elektroencefalografię, TK i MRI mózgu. Terapia skojarzona z powołaniem leków obniżających poziom lipidów, przeciwpłytkowych, nootropowych, neurometabolicznych, naczyniowych. Jeśli jest to wskazane, wykonuje się leczenie chirurgiczne..

ICD-10

• Przyczyny
• Patogeneza
• Objawy
• Diagnostyka
• Leczenie
• Prognoza
• Zapobieganie miażdżycy
• Ceny zabiegów

Informacje ogólne

Miażdżyca naczyń mózgowych jest przyczyną około jednej piątej wszystkich patologii neurologicznych i około połowy chorób sercowo-naczyniowych. Procesy miażdżycowe w naczyniach mózgowych mogą rozpocząć się już w wieku 20-30 lat, jednak ze względu na długi przebieg subkliniczny manifestacja choroby następuje zwykle po 50 latach. Kliniczne objawy miażdżycy tętnic mózgowych są związane z niewydolnością krążenia mózgowego i niedokrwieniem tkanek mózgowych, które stopniowo rozwijają się w wyniku zmian naczyniowych. Przewlekłe niedokrwienie mózgu, wraz z chorobą niedokrwienną serca, jest najpoważniejszą konsekwencją miażdżycy. Może powodować powikłania, takie jak udar i demencja. Miażdżyca naczyń mózgowych ze względu na dużą częstość występowania i częstość powikłań jest jednym z priorytetowych problemów współczesnej neurologii..

Przyczyny

Znanych jest wiele czynników, które przyczyniają się do rozwoju miażdżycy tętnic mózgowych. Należą do nich przede wszystkim wiek. Wraz z wiekiem w mniejszym lub większym stopniu obserwuje się miażdżycę naczyń krwionośnych. Wcześniejszy rozwój zmian miażdżycowych i szybszy postęp miażdżycy mózgowej obserwuje się przy niezrównoważonej diecie (nadmierne spożycie tłuszczów i węglowodanów, niedostateczna ilość pokarmów roślinnych, przejadanie się, obecność smażonych i pikantnych potraw w diecie itp.), Zaburzenia metaboliczne (otyłość, cukier cukrzyca, zaburzenia hormonalne), brak aktywności fizycznej, palenie tytoniu, częste spożywanie dużych dawek alkoholu.

Korzystne warunki wystąpienia i progresji miażdżycy powstają na tle nadciśnienia tętniczego. Często miażdżyca i nadciśnienie rozwijają się razem, wzajemnie się nasilając. Przewlekłe infekcje i zatrucia, które mają niekorzystny wpływ na ścianę naczyń, są także czynnikami przyczyniającymi się do wystąpienia miażdżycy tętnic mózgowych. Nie bez znaczenia jest stan psychoemocjonalny, który determinuje postrzeganie przez człowieka różnych wydarzeń życiowych. Brak spokojnego, życzliwego nastawienia prowadzi do tego, że wiele sytuacji staje się dla człowieka stresującymi. Stres negatywnie wpływa na napięcie ścian naczyń mózgowych i powoduje spadek ciśnienia. Liczne powtarzanie się takich zmian naczyniowych sprzyja rozwojowi miażdżycy tętnic mózgowych..

Nie wszystkie pytania dotyczące etiologii miażdżycy są całkowicie jasne. Istnienie dużej liczby czynników predysponujących sugeruje, że jest to proces polietiologiczny. Jednak pozostaje otwarte pytanie, dlaczego u niektórych pacjentów dochodzi do uszkodzenia głównie naczyń sercowych, u innych mózgowych. Należy też wziąć pod uwagę pewną rolę mechanizmów dziedzicznych, gdyż powszechnie znane są rodzinne przypadki takich powikłań miażdżycy mózgu, jak udar..

Patogeneza

Za główny czynnik w mechanizmie rozwoju miażdżycy uważa się dysmetabolizm lipidów. W wyniku niewydolności metabolicznej cholesterol lipoprotein o niskiej gęstości (LDL) odkłada się na wewnętrznej powierzchni ścian naczyń mózgowych. Proces ten obejmuje głównie tętnice dużego i średniego kalibru. Powstanie tzw. blaszka miażdżycowa występuje etapami - od tłustej plamki po miażdżycę. Powstająca blaszka miażdżycowa, zwiększająca się, stopniowo coraz bardziej zachodzi na światło chorego naczynia i może służyć jako źródło zakrzepów z zatorami.

W pierwszym przypadku, ze względu na postępujący spadek światła naczynia, następuje zmniejszenie dopływu krwi do określonej części mózgu. W tkankach mózgowych tej strefy dochodzi do niedotlenienia i braku składników odżywczych - rozwija się chroniczne niedokrwienie, które ostatecznie prowadzi do degeneracji i śmierci poszczególnych neuronów. Klinicznie proces ten objawia się objawami encefalopatii dyssekracyjnej (DEP). Nasilenie tego ostatniego zależy od częstości występowania miażdżycy, kalibru zajętego naczynia, wielkości blaszki miażdżycowej, stopnia rozwoju alternatywnego (obocznego) dopływu krwi do niedokrwionego obszaru mózgu..

W drugim przypadku część blaszki miażdżycowej odrywa się od niej i w postaci zatoru wraz z przepływem krwi zostaje przeniesiona do mniejszego naczynia tętniczego, powodując jego nagłe i całkowite zamknięcie (zakrzepicę). W zależności od wielkości strefy dopływu krwi do niedrożnej tętnicy i stopnia rozwoju naczyń krwionośnych dochodzi do przemijającego napadu niedokrwiennego (TIA) lub udaru niedokrwiennego. Rzadziej miażdżyca tętnic mózgowych jest przyczyną udaru krwotocznego. Pęknięcie ściany naczynia następuje z powodu naruszenia jej elastyczności w miejscu tworzenia się złogów miażdżycowych i często jest spowodowane wysokim nadciśnieniem tętniczym.

Objawy

Klinicznie, miażdżyca naczyń mózgowych zaczyna się objawiać, gdy blaszki miażdżycowe wewnątrz naczyń blokują przepływ krwi w mózgu do tego stopnia, że ​​dochodzi do niedokrwienia i rozwija się encefalopatia dyssykacyjna. Zgodnie z nasileniem zaburzeń krążenia mózgowego istnieją 3 etapy miażdżycy mózgowej.

• Etap początkowy. Objawy są przemijające, często pojawiają się podczas psycho-emocjonalnego i fizycznego przeciążenia i zanikają podczas odpoczynku. Występuje zespół asteniczny: osłabienie, niezwykłe zmęczenie, zwiększona drażliwość, letarg, trudności z koncentracją. Możliwe są okresowe zaburzenia snu w postaci bezsenności i / lub senności w ciągu dnia, czasem zawrotów głowy. Występuje niewielki spadek szybkości myślenia, zdolności zapamiętywania i zatrzymywania nowych informacji w pamięci. U wielu pacjentów w tym okresie na pierwszy plan wysuwa się ból głowy połączony z hałasem w głowie, uszach lub jednym uchu.
• Postępująca miażdżyca tętnic mózgowych. Pogarszają się zaburzenia psychiczne i psycho-emocjonalne zmiany charakteru. Ogólne podłoże nastroju spada, może rozwinąć się depresja. Pacjent staje się podejrzliwy i niespokojny. Upośledzenie pamięci zostaje wyraźnie wyrażone - pacjent i jego bliscy mówią, że nie pamięta wydarzeń z dnia dzisiejszego, myli je. Hałas w głowie staje się trwały. Występuje ataksja przedsionkowa, niewyraźna mowa. Możliwe jest drżenie palców lub głowy, często występuje pogorszenie widzenia i pewna utrata słuchu. Stopniowo traci się zdolność do produktywnej aktywności zawodowej.
• Demencja. Obserwuje się postępujący upadek intelektualny, zaniki pamięci, zaburzenia mowy, apatię, niechlujstwo, całkowity zanik zainteresowań. Pacjent traci zdolność poruszania się w środowisku i na czas, traci umiejętności samoopieki, wymaga nadzoru.

Diagnostyka

W stanie neurologicznym pacjentów z miażdżycą mózgu, w zależności od stopnia zaawansowania choroby, można wykryć niedowład wzroku w górę, oczopląs poziomy, pewną anizorefleksję, symetryczny wzrost lub spowolnienie odruchów, niestabilność w pozycji Romberga, drżenie wyprostowanych palców, naruszenie testów koordynacyjnych. Po udarze może wystąpić niedowład i inne deficyty neurologiczne. Badanie oftalmoskopowe wykonane przez okulistę może ujawnić zmiany miażdżycowe w naczyniach siatkówki. W przypadku ubytku słuchu wskazana jest konsultacja z otolaryngologiem z audiometrią.

Badania naczyniowe mogą dokładniej zdiagnozować miażdżycę naczyń mózgowych. Najbardziej dostępnym z nich jest REG. Bardziej pouczające są USDG naczyń głowy, skanowanie dwustronne i MRI naczyń mózgowych. Ważne jest prowadzenie badań naczyniowych w zakresie dynamiki, aby ocenić stopień niedrożności tętnic szyjnych i głównych tętnic wewnątrzczaszkowych. Do analizy stanu funkcjonalnego mózgu wykorzystuje się EEG, w celu wizualizacji tkanek mózgowych (szczególnie podczas diagnostyki udarów) - TK i MRI mózgu.

Leczenie

Nie można wyleczyć miażdżycy tętnic mózgowych, ale dzięki terminowej, regularnej i złożonej terapii można spowolnić jej postęp. Przede wszystkim należy wyeliminować czynniki, które pogarszają rozwój procesu miażdżycowego. Konieczne jest przestrzeganie diety roślinnej z wyłączeniem składników odżywczych o wysokiej zawartości cholesterolu (mięso, jajka, margaryna, konserwy rybne, kiełbasa, fast food), wprowadzenie codziennego chodzenia, zmniejszenie stresu psycho-emocjonalnego, wykluczenie palenia i picia oraz optymalizacja masy ciała. Pacjenci z nadciśnieniem wymagają starannego doboru leczenia przeciwnadciśnieniowego. Ważna jest korekta spektrum lipidów we krwi, która jest zalecana na podstawie wyników badania zawartości cholesterolu i lipidów we krwi. Przepisywane są leki obniżające stężenie lipidów: symwastatyna, atromidyna, fluwastatyna, gemfibrozyl itp..

Leczenie patogenetyczne miażdżycy tętnic mózgowych ma na celu poprawę metabolizmu i ukrwienia neuronów, zwiększenie ich odporności na stany niedokrwienne, zapobieganie tworzeniu się skrzepliny oraz poprawę funkcji mnestycznych. W ramach leczenia przeciwpłytkowego zaleca się długotrwałe podawanie tiklidu lub małych dawek kwasu acetylosalicylowego. Terapię naczyniową prowadzi się lekami pentoksyfiliną i winpocetyną, nifedypiną. Leczenie neurometaboliczne obejmuje powołanie witamin z grupy B, glicyny, preparatów miłorzębu japońskiego. Akceptacja nootropów przyczynia się do poprawy zdolności poznawczych: piracetam, pikamilon, nikergolina itp..

Powtarzający się TIA, niewielki udar, zamknięcie tętnicy szyjnej ze zmniejszeniem jej światła o ponad 70% to wskazania do leczenia operacyjnego miażdżycy tętnic mózgowych. Istnieją 2 rodzaje operacji: endarterektomia (usunięcie blaszki miażdżycowej wraz z częścią błony wewnętrznej naczynia) i utworzenie przecieku naczyniowego, który omija część tętnicy zasłoniętą blaszką miażdżycową. Zgodnie ze wskazaniami neurochirurdzy wykonują endarterektomię tętnicy szyjnej, wytworzenie zespolenia zewnątrzczaszkowego, protetykę pnia ramienno-głowowego oraz inne operacje.

Prognoza

Rokowanie w miażdżycy tętnic mózgowych jest bardzo zróżnicowane. Wiele zależy od wieku pacjenta, terminowości podejmowanych działań leczniczych, możliwości całkowitego wyeliminowania istniejących czynników ryzyka. Najpoważniejszymi powikłaniami miażdżycy tętnic mózgowych są udar i otępienie, które skutkuje znacznym kalectwem pacjenta i możliwą śmiercią..

Zapobieganie miażdżycy

Najlepszą profilaktyką miażdżycy każdej lokalizacji jest zdrowy tryb życia, który zakłada rozsądną aktywność fizyczną, zrównoważone odżywianie, przebywanie na świeżym powietrzu, spokojny rytm życia z odpowiednią przemianą pracy i odpoczynku. Zapobieganie rozwojowi procesu miażdżycowego polega na wyłączeniu z życia wszystkich czynników przyczyniających się do jego postępu, w tym reakcji złej woli (złość, złość, uraza, irytacja itp.), Które wywołują zmiany toniczne w naczyniach mózgowych. Terminowe uporządkowanie stylu życia, odpowiednie leczenie, jeśli to konieczne, chirurgiczna poprawa przepływu krwi w mózgu - wszystkie te działania można przypisać działaniom prewencji wtórnej miażdżycy tętnic mózgowych, pozwalając uniknąć takich powikłań jak udar i demencja.

Jak rozpoznaje się miażdżycę? Nowoczesne techniki sprawdzania naczyń krwionośnych

Miażdżycę można nazwać globalną epidemią, która z każdym rokiem jest coraz młodsza. Rozczarowują również wskaźniki śmiertelności, wśród których patologia układu sercowo-naczyniowego zajmuje czołowe miejsce. Dlatego ważne jest, aby zdiagnozować i rozpocząć leczenie miażdżycy we wczesnych stadiach jej rozwoju. Jak lekarze mogą zidentyfikować początkowe (a więc odwracalne) lub postępujące zmiany patologiczne w ścianie naczyniowej?

Objawy zewnętrzne i typowe dolegliwości w miażdżycy

Zmiany miażdżycowe rozwijają się w dużych naczyniach: aorcie, sercu, tętnicach mózgowych, jelitowych, kończynach górnych i dolnych. Ale stopień uszkodzenia ściany naczyniowej w różnych częściach łożyska tętniczego nie jest taki sam, co wiąże się z innym obrazem klinicznym..

Bez względu na to, jak objawia się miażdżyca, ma jeden powód - brak równowagi między lipoproteinami zawartymi we krwi. Dlatego przed instrumentalnym sprawdzeniem naczyń krwionośnych na obecność zmian miażdżycowych stosuje się testy czynnościowe oraz badanie osocza na zawartość głównych markerów metabolizmu lipidów. Ale poszukiwanie diagnostyczne miażdżycy zaczyna się od ankiety i badania..

Typowe objawy miażdżycy:

• hałas i / lub pulsowanie w uszach;
• zawroty głowy, ból z tyłu głowy, czoła lub całej głowy;
• drętwienie, chłód i chłód kończyn, parestezje w postaci pełzania lub pieczenia i gorąca;
• zwiększone zmęczenie, w tym rąk i nóg;
• osłabienie, ciemnienie w oczach;
• dyskomfort i ból zamostkowy, uczucie bicia serca w lewej połowie klatki piersiowej, duszność, pojawiające się podczas ćwiczeń, a następnie w spoczynku;
• nieregularne spastyczne bóle brzucha, wzdęcia, pogarszane niedokładnością diety.

Takie skargi pacjenta już dają podstawy do podejrzeń miażdżycy. W związku z tym lekarze przechodzą do kolejnego etapu diagnozy - badania zewnętrznego: w skórze odkłada się nadmiar „złego” cholesterolu w postaci żółtaków i żółtaków. Są to małe żółte plamki wzdłuż krawędzi dolnych powiek i jasnożółte guzki na łokciach i piętach..

Badanie przedmiotowe ujawnia nierównomierne pulsowanie tętnic oddalonych od głównych tętnic, chłodzenie tkanek miękkich uszu, palców rąk i nóg. Aby ostatecznie potwierdzić lub zaprzeczyć rozpoznaniu miażdżycy, lekarze potrzebują danych z dodatkowych metod badawczych.

Metody sprawdzania naczyń krwionośnych pod kątem miażdżycy

Przed określeniem miażdżycy naczyń o dowolnej lokalizacji zaleca się ogólnie przyjęte badania: ogólną analizę, koagulogram, reumatologiczne próbki krwi. Ale do ostatecznego wyjaśnienia diagnozy wymagana jest specyficzna diagnostyka laboratoryjna i poważne badanie instrumentalne w kierunku miażdżycy.

Lipidogram

Jest to analiza osocza krwi pod kątem zawartości substancji zawierających cholesterol, ich wzajemnych relacji, a także określenie tzw. Współczynnika aterogennego. Oblicza się go na podstawie stosunku cholesterolu całkowitego do „złego” - takiego, który jest w stanie wniknąć w ścianę naczynia i odkładać się w niej (lipoproteina o małej gęstości). Badanie najbardziej obiektywnie odzwierciedla stan metabolizmu, przede wszystkim tłuszczu.

Aby nie uzyskać fałszywych wyników, wymagane jest odpowiednie przygotowanie do badania:

• ostatni posiłek - nie później niż 8 godzin przed oddaniem krwi;
• podmiot w ciągu 3-4 dni musi uchronić się przed nerwowym i fizycznym przeciążeniem, aby nie radykalnie zmieniać diety;
• palaczom zaleca się cierpliwość bez papierosa przez co najmniej 30 minut przed zabiegiem.

A teraz trochę o wynikach profilu lipidów krwi żylnej: ryzyko rozwoju choroby miażdżycowej wzrasta wraz ze wzrostem poziomu cholesterolu całkowitego, lipoprotein o niskiej i bardzo niskiej gęstości, trójglicerydów. Sytuację komplikuje spadek poziomu związków „dobrego” cholesterolu, podatnych na wydalanie z organizmu - lipoprotein o dużej gęstości.

Pomimo braku równowagi wymienionych substancji ocena analizy pod kątem miażdżycy jest odpowiednia biorąc pod uwagę indywidualne parametry pacjenta: jego wiek, płeć, obecność lub brak nadciśnienia tętniczego, uzależnienie od palenia.

Test naprężeń

Obejmuje najbardziej podstawowe testy warunków skrajnych. Pacjent jest mierzony w spoczynku, puls, ciśnienie krwi, usuń kardiogram. Następnie przepisuje się prostą aktywność fizyczną (podnoszenie-zbieganie z pomostu, jazda na ergometrze rowerowym, chodzenie na bieżni) lub wstrzykuje się pewne leki. Po chwili wykonywane są kolejne pomiary..

Indeks kostka-ramię

Jest mierzony tylko za pomocą tonometru. Pacjent mierzy ciśnienie krwi w spoczynku, leżąc na plecach: najpierw na ramieniu, a następnie na kostce po tej samej stronie.

Wskaźnik oblicza się, dzieląc ciśnienie skurczowe górnej (skurczowej) nogi przez ciśnienie skurczowe ramienia. Następnie zrób to samo po drugiej stronie..

USG naczyniowe

Metoda nie wymaga specjalnego szkolenia, wyniki badania USG będą gotowe natychmiast po zabiegu. Istotą ultradźwięków jest odbicie fal ultradźwiękowych pochodzących z czujnika od obiektów o różnej gęstości. Dlatego na monitorze widoczne będą rozkładające się blaszki lub odwrotnie, gęste złogi w ścianie naczynia.

Jakie naczynia krwionośne zwykle wykonuje się za pomocą USG? Do badań nadają się duże tętnice, które nie są zakryte przez narządy wewnętrzne - kręgowce (w szyi), senne tętnice, mózg, kończyny dolne i górne. Bardzo często serce wymaga również diagnostyki ultrasonograficznej, której miażdżyca zastawek prowadzi do nabytych wad.

USG Doppler (USDG)

Jest to technika ultradźwiękowa wykorzystująca efekt Dopplera, polegająca na różnicy częstotliwości fal emitowanych przez specjalny czujnik i odbijanych przez poruszającą się krew. Dzięki temu można rozpoznać nie tylko zmiany miażdżycowe tętnic, ale także zawirowania krwi w zwężonych obszarach, a pod nimi - zmniejszenie intensywności przepływu krwi.

Angiografia

Więcej informacji można uzyskać wprowadzając do łożyska naczyniowego lek słabo przepuszczający promieniowanie rentgenowskie - kontrast rentgenowski. Kiedy wypełnia cały krwiobieg, robi się kilka zdjęć. Zdjęcie rentgenowskie wyraźnie pokazuje zmiany światła wszystkich naczyń, ich krętość, obecność wypukłości w miażdżycy.

Przed kontrastowaniem należy przejść szkolenie.

1. Zdający zostaje wysłany do szpitala, aby wykluczyć wszelkie przeciwwskazania. Pobierają krew i mocz do analizy, wykonują test alergiczny na substancję nieprzepuszczalną dla promieni rentgenowskich.
2. Na 8 godzin przed zabiegiem pacjentowi nie wolno jeść.
3. Bezpośrednio przed angiografią do odpowiedniej tętnicy wprowadza się cewnik, po znieczuleniu i nacięciu tkanek miękkich w projekcji naczynia.
4. Kontrast jest podawany powoli, rozprzestrzenia się krwią przez wszystkie naczynia, a następnie pacjentowi wykonuje się zdjęcia rentgenowskie we właściwych miejscach. Egzamin trwa co najmniej 40 minut.

W razie potrzeby kontrastowanie tętnic uzupełnia tomografia komputerowa (CT), która pozwala na wykonanie serii obrazów o wyższej jakości i dokładniejszych niż przy użyciu aparatu rentgenowskiego.

Środek kontrastowy nie osadza się w narządach wewnętrznych i tkankach, ale jest bez śladu wydalany przez nerki w ciągu 24 godzin po angiografii.

Koronarografia

Jest to ukierunkowana angiografia kontrastowa głównych tętnic serca. Kontrast wstrzykuje się do światła tętnic wieńcowych za pomocą cewnika angiograficznego przez tętnicę udową lub promieniową. Koronarografię wykonuje się zawsze pod kontrolą ciśnienia tętniczego, częstości oddechów, EKG. Podczas zabiegu pacjent czuwa i postępuje zgodnie z zaleceniami lekarza (odwraca głowę, bierze głęboki oddech, wstrzymuje oddech).

Nie jest wymagane żadne specjalne przygotowanie, z wyjątkiem przyjścia na badanie na czczo i z oczyszczonym jelitem. Po tym pacjent jest monitorowany przez 1 dzień w szpitalu.

Badanie MRI naczyń krwionośnych

Jeszcze dokładniejszą metodą wykrywania miażdżycy jest obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego. Jego zasada jest następująca: wewnątrz kapsuły, w której umieszczony jest pacjent, powstaje pole magnetyczne, a przy dodatkowej ekspozycji na ciało fal elektromagnetycznych komórki tkanki zaczynają rezonować. Ta odpowiedź jest rejestrowana przez aparat. Zaletą badania jest możliwość oceny uzyskanych danych w czasie rzeczywistym. Jedynym warunkiem przygotowania się do zabiegu jest uprzednia abstynencja od posiłków przez 3 godziny.

Wirtualna endoskopia naczyniowa, nazywana wewnątrznaczyniową optyczną koherentną tomografią, stała się ostatnio ultranowoczesną techniką wykrywania miażdżycy i określania jej ciężkości. Wykonywany jest za pomocą urządzenia MRI. Jej istota sprowadza się do naświetlenia ścian tętnic podczerwienią przez włożoną w nią diodę LED. Rejestruje również czas powrotu odbitego sygnału i przesyła go do monitora tomografu.

Analiza genetycznego czynnika ryzyka miażdżycy

Genetyka krwi żylnej pobieranej na czczo determinuje obecność polimorfizmów w markerze zaburzeń metabolizmu lipidów (apolipoproteina E). Badanie pozwala zarówno na zdiagnozowanie już rozwiniętej miażdżycy, jak i ustalenie stopnia ryzyka zachorowania w młodym wieku. Zgodnie z uzyskanymi danymi ustala się dalsze taktyki tematyczne: od korekty diety po radykalne metody leczenia.

Analiza genetyczna miażdżycy jest wykonywana po 10-godzinnym poście.

Cechy diagnozy z uwzględnieniem lokalizacji i etapu rozwoju

Miażdżyca jest wykrywana za pomocą kombinacji wymienionych technik i tylko lekarz wie, jak zdiagnozować uszkodzenie określonego odcinka linii tętniczej.

Aby zidentyfikować patologię, biorąc pod uwagę lokalizację, stosuje się niektóre obowiązkowe badania.

1. Zmiany miażdżycowe w aorcie są wyraźnie widoczne w tomografii komputerowej i rezonansie magnetycznym z angiografią kontrastową.
2. Choroba niedokrwienna serca jest potwierdzana prawie wszystkimi metodami, które pomagają odróżnić ją od zwłóknienia okołonaczyniowego spowodowanego przyczynami pozamiażdżycowymi.
3. Klęska naczyń tętniczych mózgu jest potwierdzona przez reoencefalografię, CT, MRI, USG, Doppler.
4. Zmiany miażdżycowe kończyn dolnych wykrywa się za pomocą testu kostka-ramię, angiografii, Dopplera, TK, MRI, USG.

Aby zdiagnozować miażdżycę i stopień jej wyrównania, stosuje się podejście zintegrowane: żadna pojedyncza metoda badania nie daje jasnego obrazu zmian naczyniowych. Niektóre badania są przeprowadzane ambulatoryjnie, inne w trybie stacjonarnym. Większość metod to usługi płatne, a tylko niewielka część jest bezpłatna. Ale czasami lepiej jest wydać pieniądze niż przebywać na oddziale intensywnej terapii kardiologicznej z zawałem serca, na oddziale neurologicznym z udarem, a nawet zostać bez nogi lub części jelita.

W naszym kraju nie ma obowiązkowego badania i leczenia, co oznacza, że ​​człowiek może samodzielnie dysponować swoim zdrowiem!

Jak rozpoznać miażdżycę naczyń mózgowych na podstawie pierwszych objawów

Miażdżyca tętnic mózgowych jest groźną chorobą ogólnoustrojową, która zaburza pełne funkcjonowanie organizmu i grozi poważnymi powikłaniami, aż do śmierci włącznie. Rozpoznanie miażdżycy tętnic mózgowych jest ważnym etapem pełnego leczenia i zachowania życia pacjenta.

Pierwsze objawy choroby

Manifestacja objawów miażdżycy jest związana z głodem tlenu w mózgu. Rozwój miażdżycy mózgowej można rozpoznać po wystąpieniu następujących objawów:

• napady tępego bólu głowy;
• zawroty głowy;
• nudności;
• dyskomfort w szyi;
• ciemnienie w oczach;
• hałas w uszach;
• drętwienie kończyn;
• problemy z koncentracją;
• utrata pamięci krótkotrwałej;
• dysfunkcja mowy i słuchu;
• niestabilność podczas chodzenia;
• półomdlały.

Jako objaw miażdżycy można rozważyć udar, który występuje z powodu naruszenia dopływu krwi do mózgu..

Postępująca miażdżyca naczyń mózgowych charakteryzuje się objawami upośledzonej aktywności fizjologicznej i intelektualnej, utratą pamięci i orientacji przestrzennej.

Metody diagnostyczne

Diagnostyka to najważniejszy etap definiowania i leczenia groźnej choroby ogólnoustrojowej. W procesie identyfikacji choroby określa się lokalizację, stadium i prognozuje prawdopodobne powikłania.

Aby przeprowadzić kwalifikowane badanie, lekarz musi przeanalizować wpływ czynników ryzyka, przepisać biochemiczne badanie krwi i badanie sprzętu. Podczas diagnozy zwraca się uwagę na charakterystyczne objawy, na podstawie których powstaje kliniczny obraz choroby. Może być wymagana diagnostyka różnicowa - z wyłączeniem chorób o podobnych objawach.

• Prognozy życiowe dotyczące miażdżycy mózgu
• Jakie leki są przepisywane na miażdżycę
• Tradycyjna medycyna w leczeniu miażdżycy mózgu

Analiza obrazu klinicznego

Klinika miażdżycy mózgu objawia się późno. W początkowej fazie rozwoju choroby, zanim zwężenie światła przekroczy 50%, pacjent nie skarży się.

Etap puzonowo-krotny charakteryzuje się letargiem, szumami w uszach i problemami ze snem. Osoba skarży się na zawroty głowy. Zmniejsza się zdolność zapamiętywania i rozwiązywania problemów intelektualnych. Możliwe są ataki omdlenia. Chód jest zaburzony z powodu drętwienia kończyn. Zdolność fizyczna i psychiczna pacjenta do pracy jest zauważalnie ograniczona.

Stan sklerotyczny (demencja) objawia się degradacją czynności mózgu, utratą umiejętności, zanikiem funkcji wzrokowych i mowy.

Analiza czynników ryzyka

W celu pełnego badania diagnostycznego miażdżycy mózgowej analizuje się czynniki wpływające na stosunek pacjenta do grupy ryzyka. Zdeterminowany przez:

• wiek pacjenta - ryzyko rozwoju choroby jest większe u osób starszych;
• płeć - mężczyźni częściej chorują niż kobiety;
• otyłość;
• choroba hipertoniczna;
• złe nawyki;
• anoreksja;
• hipodynamia;
• niewydolność nerek;
• współistniejące zaburzenia metaboliczne.

Diagnostyka laboratoryjna i instrumentalna

Aby ustalić rozpoznanie w przypadku podejrzenia miażdżycy układu naczyniowego mózgu, stosuje się 2 rodzaje procedur - testy laboratoryjne i specyficzne badanie sprzętu.

Diagnostyka instrumentalna pozwala sprawdzić stan naczyń mózgu, aby uzyskać dokładne informacje. Pacjentowi przepisuje się:

1. Skanowanie dwustronne to procedura, która pozwala sprawdzić stan światła naczynia, w celu zidentyfikowania zwężenia. Kluczowa metoda diagnozowania choroby.
2. Przezczaszkowe USG Doppler jest metodą rozpoznawania charakteru złogów miażdżycowych w naczyniach. Analizuje szybkość przepływu krwi przez naczynia wewnątrzczaszkowe. Zabieg wykonywany jest przy użyciu sprzętu ultradźwiękowego.
3. Reoencefalografia (REG) - dostarcza informacji o elastyczności, przepustowości, tonie, stanie przekrwienia krwi. Urządzenie odzwierciedla zaburzenia układu żylnego i płynu mózgowo-rdzeniowego. Procedura małoinwazyjna.
4. Angiografia naczyniowa to zabieg polegający na wstrzyknięciu środka kontrastowego do tętnic krwi w celu wykrycia ogniska zatoru. Służy do późniejszego badania rentgenowskiego i tomografii komputerowej.
5. Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) jest informacyjną metodą badawczą. Za pomocą tomografu wykonuje się skanowanie warstwa po warstwie. Dzięki MRI można określić stan naczyń mózgowych, rozpoznać zwężenie, niedrożność, zakrzepicę. Zabieg jest problematyczny dla osób otyłych (ograniczenie wagi aparatu) oraz posiadających metalowe elementy w ciele.

Wymienione procedury, oddzielnie lub łącznie, pozwalają na obiektywną ocenę stanu układu krążenia mózgu. Na podstawie otrzymanych informacji dobiera się indywidualny schemat leczenia - leczniczy lub chirurgiczny. Wybrano leki regulujące poziom cholesterolu i leczenie objawowe.

Miażdżyca tętnic jest niebezpieczną chorobą patologiczną, która prowadzi do powikłań. Brak leczenia jest dla człowieka obarczony powikłaniami lub śmiercią. W konsekwencji jedynym rozwiązaniem problemu jest diagnostyka, która pomaga ocenić stan pacjenta i pozwala na kwalifikowane leczenie choroby..

Dzięki postępowi nauki i technologii łatwo jest wykryć miażdżycę naczyń mózgowych we wczesnych stadiach. Wystarczy od osoby poprosić o pomoc na czas. Im wcześniej, tym większe szanse na pozytywny wynik sytuacji ma pacjent..

Miażdżyca naczyń mózgowych

Miażdżyca naczyń mózgowych jest patologicznym procesem charakteryzującym się odkładaniem się blaszek lipidowych na ścianach dużych naczyń, a następnie ich wzrostem i zastąpieniem przez tkankę łączną. Występuje stopniowe zwężenie światła naczyń mózgowych i powstawanie niewystarczającego ukrwienia. Najczęstsze uszkodzenie tętnic szyjnych wewnętrznych i zewnętrznych. Przyczyną tego stanu jest naruszenie metabolizmu lipidów..

Następujące czynniki mogą prowadzić do takiego naruszenia:

• wiek;
• genetyczne predyspozycje;
• żywność o wysokiej zawartości cholesterolu;
• nadwaga;
• palenie i nadużywanie alkoholu;
• Siedzący tryb życia;
• choroby przewlekłe, takie jak nadciśnienie tętnicze i cukrzyca;
• częsty stres psycho-emocjonalny.
  

• Metaboliczny;
• Wiek;
• Zapalne (gruźlicze, syfilityczne);
• Hyalinosis (miażdżyca tętnic mózgowych, rozwijająca się na tle nadciśnienia);
• Toksyczny;
• Uczulony;
• Zwapnienie środkowe Menckeberga (pierwotne odkładanie się soli wapnia w środkowej wyściółce tętnic).

Objawy

Wśród objawów miażdżycy naczyń mózgowych można wyróżnić

• Niektóre objawy miażdżycy mózgowej obejmują następujący obraz objawowy:
• Problemy ze snem: bezsenność, niespokojne sny, trudne wstawanie i kłopoty z ponownym zaśnięciem;
• Utrata wrażliwości połowy ciała;
• Silne, częste bóle głowy
• Podwyższony poziom cholesterolu w badaniach krwi:
• Zmiana chodu i brak koordynacji;
• Zmiana widzenia, migające „muchy” przed oczami, szum w uszach;
• Zmiany emocjonalne: drażliwość, depresja, płaczliwość i niepokój;
• Uderzenia gorąca i pocenie się twarzy;
• Zwiększone zmęczenie, ciągłe osłabienie i roztargnienie;
• Drżenie brody i kończyn;
• Zaburzenia pamięci, problemy z pamięcią krótkotrwałą;
• Pojawienie się asymetrii twarzy.

Objawy kliniczne nie pojawiają się natychmiast. Dzieje się to długo po rozpoczęciu odkładania się cholesterolu. Objawy pojawiają się po zwężeniu światła tętnic i naczyń włosowatych mózgu do tego stopnia, że ​​do narządów zaczęło napływać 15% lub więcej krwi.

Objawy choroby zależą od stopnia:

1. We wczesnych stadiach choroba objawia się dopiero po stresie fizycznym lub emocjonalnym i szybko ustępuje, gdy pacjent przechodzi w stan spoczynku. Głównym objawem jest osłabienie, któremu towarzyszy zmęczenie, osłabienie, obniżona czujność i ogólna letarg. Sen rzadko jest zaburzony, pojawia się bezsenność lub senność w ciągu dnia. Zasadniczo pacjenci skarżą się na bóle głowy i szumy uszne, zaburzenia pamięci. W tym drugim przypadku pacjenci dobrze pamiętają przeszłość, ale słabo pamiętają nowe informacje..

2. Wraz z postępem choroby pojawia się niepokój, podejrzliwość, depresja, wahania nastroju. Zaburzenia pamięci stają się bardziej wyraźne, do tego stopnia, że ​​pacjent nie pamięta, co się z nim dzisiaj stało. Głowa nieustannie boli i hałasuje w uszach, systematycznie zaburzana jest mowa - staje się niewyraźna, dykcja zmienia się, pacjenci mają zawroty głowy i pojawia się niestabilność chodu. Pogarsza się również słuch i wzrok, trzęsą się kończyny i głowa, człowiek przestaje myśleć logicznie i jasno.

3. W ostatnim stadium miażdżycy rozwija się otępienie, pacjent może zachowywać się jak dziecko lub stać się agresywny, marudzić. Większość ludzi całkowicie lub częściowo traci pamięć, przestaje interesować się otaczającym światem i wydarzeniami w nim. Utrata zdolności poruszania się w czasie i przestrzeni, pacjent potrzebuje stałej opieki, ponieważ traci umiejętności samoopieki w życiu codziennym. Ten etap jest nieodwracalny.

Diagnostyka

Neurolog zajmuje się tą chorobą. Najpierw lekarz zbiera wywiad, pyta pacjenta o dolegliwości, przeprowadza serię badań. Tak więc następujące czynniki wskazują na obecność choroby:

• Pacjent nie może podnieść głowy;
• Odruchy są osłabione lub nadmiernie zwiększone, najczęściej asymetrycznie;
• W pozycji stojącej, nogi razem, ręce wyciągnięte do przodu, pacjent nie może utrzymać równowagi;
• Kiedy pacjent wyciąga ręce do przodu, jego palce drżą i słabną;
• Zamykając oczy, osoba nie może przyłożyć palca do czubka nosa.

Są to oznaki pośrednie, które pozwalają tylko na przypuszczenie o obecności miażdżycy. Dlatego dalej przeprowadza się kompleksowe badanie z konsultacjami innych lekarzy - laryngologa, okulisty itp., W zależności od zaistniałych naruszeń. W Centrum Medycznym "CM-Clinic" można uzyskać poradę od pokrewnych specjalistów na temat każdej choroby, w tym w przypadku podejrzenia miażdżycy naczyń mózgowych.

Ponadto konieczne jest przekazanie analizy chemicznej spektrum lipidów we krwi (cholesterol, trójglicerydy itp.)

Lista studiów instrumentalnych:

• REG - radioencefalogram;
• Angiografia naczyń mózgowych;
• Skanowanie głowicy dwustronnej;
• USGD - USG Doppler naczyń mózgowych;
• MRI naczyń mózgu;
• CT - tomografia komputerowa;
• EEG - elektroencefalogram.

Możliwości diagnostyczne centrum medycznego „CM-Klinika” pozwalają na dokładne zdiagnozowanie miażdżycy, stopnia rozprzestrzeniania się choroby oraz dobranie skutecznego schematu leczenia.

Metody diagnostyki miażdżycy naczyń

Uszkodzenie naczyń krwionośnych przez blaszki cholesterolowe, które zakłócają przepływ krwi i prowadzą do stopniowego zablokowania naczynia, nazywa się miażdżycą. Sposób zdiagnozowania tej choroby zależy od jej lokalizacji, stopnia manifestacji i obecności chorób obcych. Wszystkie środki diagnostyczne są podzielone na obowiązkowe i opcjonalne i są przepisywane przez lekarza prowadzącego w procesie identyfikacji objawów i badania badań krwi.

Rozwój miażdżycy i jej powikłania

Zdrowe naczynia i tętnice mają elastyczną, elastyczną strukturę i mocne ściany. Obecność złogów cholesterolu w ścianach z miażdżycą prowadzi do deformacji ścian, pogorszenia ich elastyczności i zwiększonej kruchości.

Kliniczne i morfologiczne postacie miażdżycy dzieli się na kilka grup w zależności od lokalizacji, powikłań i wyniku:

• Forma wieńcowa;
• Mózg;
• Nerkowy;
• Dolne kończyny;
• Krezka.

Każda z klinicznych i morfologicznych postaci miażdżycy ma 2 możliwości rozwoju patologii. Pierwsza to powolne zwężanie światła naczynia pod wpływem narastającej płytki nazębnej. Towarzyszy temu występowanie przewlekłej niewydolności ukrwienia i zmian niedokrwiennych. Należą do nich: dystrofia, zanik miąższu, rozlane lub małe ogniskowe stwardnienie zrębu. Druga forma to ostra okluzja. Występuje z powikłaniami, takimi jak zakrzepica lub krwotok w blaszce, i prowadzi do ostrej niewydolności krążenia i martwicy. Obecność głębokich owrzodzeń miażdżycowych wywołuje rozwój tętniaka, który kończy się pęknięciem ściany naczynia i rozległym krwotokiem.

Miażdżyca tętnic aorty brzusznej rozwija się częściej i towarzyszy jej zakrzepica, zawał serca, choroba zakrzepowo-zatorowa i zatorowość mas miażdżycowych, gangrena. W tym samym czasie może pojawić się cylindryczny, woreczkowy lub przepuklinowy tętniak aorty. Jego niebezpieczeństwem jest powstanie krwiaka zaotrzewnowego. Jeśli dotknięte są tętnice wieńcowe, może rozwinąć się niedokrwienie mięśnia sercowego. W przypadku uszkodzenia naczyń mózgu może wystąpić zawał krwotoczny lub niedokrwienny. Miażdżyca tętnic nerkowych prowadzi do objawowego nadciśnienia nerkowego lub miażdżycowej miażdżycy tętnic.

Gdy choroba jest zlokalizowana w kończynach dolnych, zwykle dotyczy to tętnic udowych, a powikłaniom zakrzepicy towarzyszy zgorzel.

Etapy rozwoju choroby

Lekarze wyróżniają kilka etapów rozwoju choroby. Pierwsza charakteryzuje się niezauważalnym przebiegiem bez wyraźnych objawów i zaburzeń krążenia. Na drugim dochodzi do zapalenia formacji lipidowych, wewnątrz których gromadzą się płytki krwi. Frakcje lipidowe składają się z żółtych komórek piankowatych i mogą mieć długość do 1,5 mm. Wtedy tłuszcze zaczynają się rozkładać, a na ścianach rośnie tkanka łączna. Proces ten prowadzi do powstania włóknistej płytki, która unosi się ponad ścianę naczynia, zwęża światło i zakłóca prawidłowy przepływ krwi..

W trzecim etapie zaczynają się pojawiać objawy choroby i pierwsze powikłania. Pęknięcie włóknistej blaszki powoduje zablokowanie naczyń krwionośnych. Z płytek krwi, fibryny i erytrocytów, które pozostają w miejscu pęknięcia blaszki i mogą całkowicie zablokować naczynie, tworzy się skrzeplina. Może to prowadzić do zawału mięśnia sercowego, udaru mózgu, dusznicy bolesnej lub rozwoju zgorzeli..

Jeśli małe naczynie krwionośne zapadnie się, wówczas u podstawy włóknistej płytki pojawia się krwotok. Następnie płytka podnosi się, co powoduje naruszenie przepływu krwi i powoduje udar lub zawał mięśnia sercowego.

W przypadku zatorowości obwodowej czasami występuje niewydolność nerek lub udar zatorowy.

Ogólny plan diagnostyki miażdżycy

Choroba rozwija się powoli i prawie nigdy nie objawia się na początkowym etapie. Dlatego miażdżyca jest częściej diagnozowana, gdy choroba już zaatakowała naczynia i wymaga leczenia lub leczenia chirurgicznego. Plan diagnostyczny składa się z kilku etapów:

• Identyfikacja dolegliwości i objawów;
• Generalna Inspekcja;
• Identyfikacja czynników ryzyka i określenie sposobu ich eliminacji;
• Mianowanie badań laboratoryjnych i instrumentalnych;
• Określenie lokalizacji tabliczki;
• Określenie stanu narządów wewnętrznych.

Jeśli podejrzewa się miażdżycę, obraz kliniczny zaczyna się kształtować na podstawie opisu objawów i ich progresji, przyczyny wystąpienia i czynników, które doprowadziły do ​​progresji choroby.

Generalna Inspekcja

W trakcie badania wymagana jest ocena wagi i wzrostu, równomierności rozmieszczenia podskórnej tkanki tłuszczowej na ciele oraz stopnia otyłości (jeśli występuje) lub szczupłości. Badanie skóry ujawnia:

• Nadmierny wzrost włosów lub zmniejszona owłosienie ciała;
• Kolor skóry: blada, normalna, sinica lub zaczerwienienie;
• Pogorszenie stanu paznokci;
• Obecność i liczba wen;
• Martwa tkanka na nogach;
• Obrzęk.

Stan węzłów chłonnych i układu mięśniowo-szkieletowego jest sprawdzany w celu ustalenia:

• Stan tkanki mięśniowej;
• Deformacje kości;
• Deformacja lub defiguracja, hipermia stawów;
• Amplitudy ruchów biernych i aktywnych.

• Perkusja w celu wykrycia powiększenia lewej strony serca;
• Słuchanie dźwięków i szmerów serca w celu ustalenia obecności miażdżycowej choroby serca;
• Słuchanie szmerów skurczowych z podejrzeniem miażdżycy aorty, tętnic nerkowych i naczyń brachycefalicznych;
• Badanie palpacyjne narządów wewnętrznych w celu określenia ich stanu i obecności patologii.

Obecność skurczowego szmeru, szybki puls w tętnicach obwodowych i podwyższone ciśnienie krwi w kończynie dotkniętej chorobą wskazują na miażdżycę..

Identyfikacja czynników ryzyka

W celu prawidłowej diagnozy i wyznaczenia skutecznego kursu leczenia ważne jest zidentyfikowanie przyczyn i czynników ryzyka choroby. Aby to zrobić, lekarz bada historię życia pacjenta:

Obecność chorób przewlekłych lub zakaźnych u pacjenta i jego bliskich;

• Zawód i styl życia;
• Preferencje żywieniowe;
• Stosunek do sportu, alkoholu, palenia.
• Stwierdzono obecność przebytego zawału mięśnia sercowego, hipercholesterolemii, cukrzycy lub udaru u pacjenta lub jego bliskich.

Wszystkie zagrożenia związane z rozwojem choroby są podzielone na 3 grupy. Pierwsza obejmuje:

• Palenie;
• Spożycie alkoholu;
• Hipodynamia;
• Niewłaściwe odżywianie;
• Zwiększony stres emocjonalny;
• Częsty stres;
• Awitaminoza;
• Fizyczne przewlekłe przepracowanie.

Wszystkie te powody nazywane są usuwalnymi, ponieważ zależą od osoby. Druga grupa obejmuje przyczyny, których nie można wyeliminować - jest to predyspozycja genetyczna, płeć i wiek. Mężczyźni są bardziej podatni na tę chorobę niż kobiety. A rozwój patologii zwykle zaczyna się w wieku 40-45 lat..

Częściowo wyeliminowane ryzyko obejmuje choroby, przeciwko którym rozwija się miażdżyca, ale które można wyleczyć. Obejmują one:

• Nadciśnienie;
• Dyslipidemia;
• Otyłość brzuszna;
• Cukrzyca.

Miażdżyca naczyniowa jest diagnozowana częściej, jeśli istnieją długoterminowe czynniki z kilku grup jednocześnie.

Do przyczyn miażdżycy kończyn dolnych należy dodatkowo zaliczyć częste wychłodzenie, zwiększony nacisk na nogi, noszenie niewygodnych butów i długotrwałe siedzenie w niewygodnej pozycji.

Rozpoznawanie objawów miażdżycy

Aby określić lokalizację choroby, lekarz analizuje obraz kliniczny. Rozpoznanie miażdżycy na pierwszym etapie jest utrudnione ze względu na to, że objawy mogą się nie pojawiać lub ich charakter jest podobny do objawów przemęczenia, chronicznego zmęczenia. Na etapie przedklinicznym choroba może objawiać się krótkotrwałym bólem wywołanym stresem lub nadmiernym wysiłkiem. Ból wpływa na serce, brzuch, ręce lub nogi, skroniową lub potyliczną część głowy. Czasami dochodzi do nagłego spadku koncentracji i gorączki, nocnych potów i bezsenności. Objawy zwykle ustępują szybko i nie powtarzają się przez długi czas..

Objawy i oznaki miażdżycy zależą od umiejscowienia i poziomu zmian naczyniowych. Jeśli patologia wpłynęła na naczynia mózgu, to na drugim etapie objawi się:

• Silny i długotrwały ból głowy;
• Zaburzenia pamięci;
• Bezsenność;
• Pojawienie się szumu w uszach;
• Stan apatii i depresji;
• Fotopsja;
• Podwyższone ciśnienie krwi;
• Drażliwość, płaczliwość, agresja.

Miażdżycy tętnic aorty piersiowej towarzyszy bolesny i uciskający ból za mostkiem promieniujący do szyi, stawów ramion i dłoni. Nasila się podczas wysiłku fizycznego i stresujących sytuacji i różni się od dławicy piersiowej przez dłuższy czas. Podczas napadów bólu można odczuwać osłabienie i utratę czucia, zawroty głowy i szum w uszach.

Kliniczna manifestacja miażdżycy nerek charakteryzuje się zmniejszoną filtracją i pojawieniem się białka i erytrocytów w moczu. Często obserwuje się podwyższone ciśnienie krwi z powodu upośledzonego krążenia krwi. Jeśli dotknięte są dwie tętnice, objawy są jaśniejsze: do nadciśnienia dodaje się częste nudności i wymioty, ból głowy, zawroty głowy, omdlenia. Przy rozległych uszkodzeniach nerki są zakłócane, co prowadzi do toksyczności organizmu.

Stwardnienie rozsiane charakteryzuje się bólem w klatce piersiowej promieniującym do lewego ramienia, barku i przedramienia. Chorobie towarzyszą problemy z oddychaniem i duszność, zawroty głowy, nudności i szybkie bicie serca.

Miażdżycę kończyn można rozpoznać po:

• Pojawienie się chromania przestankowego;
• Drętwienie stóp;
• Drgawki;
• Brak pulsu na kostkach, pod stawem kolanowym i na biodrach;
• Sinica,
• Wrzody;
• Przebarwienia skóry.

Klęsce naczyń w jelicie przez miażdżycę towarzyszy:

• Nagły i silny ból brzucha, często po jedzeniu;
• Wzdęcia;
• Obniżone ciśnienie krwi z jednoczesnym szybkim tętnem;
• Zaburzenia przewodu pokarmowego;
• Nudności;
• Utrata apetytu.

W przypadku krwawienia z przewodu pokarmowego pojawiają się wymioty krwi, krew jest również obserwowana w kale i moczu. Po wstępnym rozpoznaniu miażdżycy narządów wewnętrznych lekarz kieruje pacjenta na konsultację z kardiologiem, neurologiem, nefrologiem lub okulistą, chirurgiem naczyniowym, w zależności od podejrzewanej postaci. Dokładne sformułowanie diagnozy ustala się po pełnym badaniu przez lekarza specjalistę

Dodatkowe metody diagnostyczne

Istnieje kilka metod diagnozowania miażdżycy. Głównym z nich jest klinika ogólna, polegająca na przeprowadzeniu wywiadu z pacjentem, zebraniu danych o przebiegu choroby, identyfikacji współistniejących chorób serca i zaburzeń metabolicznych oraz określeniu czynników miażdżycy. Dodatkowo przypisany jest zestaw badań i procedur, których celem jest:

• Wykrywanie choroby na wczesnym etapie;
• Określenie charakteru, stopnia nasilenia i cech przebiegu choroby;
• Ustalenie trafnej diagnozy dla skutecznego i ukierunkowanego leczenia.

Podejście oparte na dowodach, oparte na identyfikacji wszystkich parametrów, pozwala określić ogólny obraz kliniczny choroby.

Badania laboratoryjne

Pierwszą z dodatkowych metod są testy laboratoryjne. Rozpoczynają się, gdy tylko zostaną zidentyfikowane czynniki ryzyka i objawy. O potrzebie i kolejności wykonywania badań miażdżycowych decyduje lekarz. Zwykle materiał do analizy w kierunku miażdżycy pobiera się rano: po posiłku powinno minąć co najmniej 8 godzin. W przeddzień lepiej powstrzymać się od ciężkiego jedzenia, alkoholu i aktywności fizycznej. Metody diagnostyki laboratoryjnej miażdżycy obejmują badania krwi, biochemiczne, immunologiczne itp..

Biochemia

Biochemiczne badanie krwi na miażdżycę wskazuje nie tylko ilość tłuszczu i cholesterolu, ale określa poziom:

• Kwas moczowy;
• Sahara;
• Wiewiórka;
• Produkty rozpadu białek.

Norma cukru dla osoby dorosłej wynosi 3,2-5,5 mmol / l przy próbce z palca i do 6,2 przy próbce z żyły. Mocznik odgrywa ważną rolę w metabolizmie białek. Białko zawiera dużo azotu i jest przekształcane w amoniak podczas metabolizmu. W wątrobie amoniak przekształca się w mniej niebezpieczną formę - mocznik, który jest wydalany z moczem. Normalny poziom - od 2,5 do 8,3 mmol / l.

Białko całkowite to suma wartości globulin i albuminy obecnych w surowicy krwi. Jego główne funkcje to:

• Proces krzepnięcia krwi;
• Utrzymanie normalnego poziomu pH;
• Utrzymywanie odpowiedzi immunologicznej;
• Zapewnienie procesów transportowych.

Norma dla osoby dorosłej wynosi od 64 do 83 g / l. Spadek normy wskazuje na zapalenie trzustki, chorobę nerek lub wątroby, przewód pokarmowy, zapalenie wątroby lub marskość wątroby i onkologię. Wzrost - dowody cukrzycy, zaburzeń endokrynologicznych lub bezmoczu.

Lipidogram

Za pomocą lipidogramu określa się obecność we krwi:

• Lipidy proaterogenne: lipoproteiny o bardzo niskiej i niskiej gęstości, cholesterol, trójglicerydy;
• Lipidy przeciwmiażdżycowe, do których należą substancje podobne do tłuszczu i lipoproteiny o dużej gęstości.

Następnie obliczany jest stosunek wskaźników tych grup, a jeśli jest wyższy niż 3, to szansa na rozwój miażdżycy jest duża. U zdrowej osoby całkowity poziom cholesterolu wynosi od 3 do 5,2 mmol / l, norma LDL wynosi 3,9 mmol / l, poziom dobrego cholesterolu wynosi od 1,42 do 1,58 mmol / l..

Analiza immunologiczna

Celem immunologicznego badania krwi jest:

• • Oznaczanie przeciwciał przeciwko chlamydiom i wirusowi cytomegalii we krwi;
  • Określenie poziomu białka C-aktywnego.

Pierwszy wskaźnik jest konieczny, ponieważ chlamydia i wirus cytomegalii mogą powodować rozwój miażdżycy. Wysokiemu poziomowi LDL towarzyszy wzrost poziomu białka ano-B w surowicy. Jego normalna wartość dla kobiet wynosi 0,52-1,29 g / l, dla mężczyzn - 0,6-1,38 g / l.

Podczas diagnozowania miażdżycy brane są również pod uwagę następujące współczynniki:

• Współczynnik oceny wskaźników aterogenności, których normalna wartość wynosi 4 mmol / l;
• Współczynnik stężenia triglicydów, norma - 2,3 mmol / l;
• Współczynnik poziomu aminokwasów homocysteiny. W przypadku osoby dorosłej norma to 11 μmol / l.

Triglicerydy nazywane są obojętną frakcją osocza lipidów, które dostają się do organizmu wraz z pożywieniem. Ich normalny poziom wynosi od 0,14 do 1,82 mmol / l. Wzrost wskazuje na cukrzycę, otyłość i alkoholizm, a przyczyną wzrostu są problemy z wątrobą i tarczycą. Triglecerydy nie mają bezpośredniego wpływu na naczynia krwionośne, ale zwiększają ryzyko wystąpienia:

• Cukrzyca typu 2;
• Zapalenie trzustki;
• Nadciśnienie%
• Wirusowe Zapalenie Wątroby typu A;
• Marskość;
• Niedokrwienie serca;
• Uderzenie;
• Zawał mięśnia sercowego.

Powstawanie kreatyniny wiąże się ze spontaniczną i nieodwracalną degradacją kreatyny. U zdrowych ludzi organizm reguluje proces jego produkcji i produkcji. Wzrost poziomu kreatyniny przy jednoczesnym wzroście mocznika we krwi jest oznaką niewydolności nerek..

Normalny poziom kreatyniny:

• Dla kobiet: 60-100 μmol / L w osoczu krwi i 97-177 μmol / kg / dzień w moczu;
• Dla mężczyzn poniżej 50 roku życia wskaźniki wynoszą odpowiednio: 74-110 μmol / l oraz 124-230 μmol / kg / dzień;
• W przypadku mężczyzn w wieku powyżej 50 lat normalizuje się tylko wskaźnik osocza krwi - 70-127 μmol / l.

Podwyższony poziom kreatyniny w osoczu krwi tłumaczy się obecnością:

• Przewlekła i ostra niewydolność nerek;
• Akromegalia;
• Przyjmowanie leków nefrotoksycznych;
• Uszkodzenie tkanki mięśniowej;
• Urazowa toksykoza;
• Choroba popromienna.

Ponadto wskaźnik wzrośnie, jeśli regularnie spożywa się dużo tłustych produktów mięsnych. Czynnik ten wpływa również na rozwój miażdżycy..

Diagnostyka instrumentalna

Instrumentalne metody diagnozowania miażdżycy różnią się dokładnością w ustalaniu lokalizacji i stopnia rozwoju choroby.

Badanie ultrasonograficzne (USG) jest standardową metodą stosowaną w badaniach przesiewowych. Zaleca się stosowanie go na wczesnym, przedklinicznym etapie rozwoju choroby. Badanie ultrasonograficzne pozwala wykryć zwiększenie grubości ścian naczyń mózgowych, serca, jamy brzusznej, rąk i nóg, a także szybkość przepływu krwi i obecność blaszek. Ta metoda wykorzystuje fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości do tworzenia poprzecznego obrazu ciała. Czujnik wysyła sygnały dźwiękowe i rejestruje ich odbicie, a procesor przetwarza falę dźwiękową na postać cyfrową, która odbija się na ekranie monitora. Obraz można uzyskać w dowolnej płaszczyźnie. Ultradźwięki to jeden z najbezpieczniejszych zabiegów, który można zastosować nawet w czasie ciąży..

Skanowanie dwustronne należy również do diagnostyki ultrasonograficznej. Jest zbudowany na podstawie odbicia ultradźwięków z poruszających się erytrocytów. Metoda pozwala na określenie szybkości przepływu krwi i jej jakości, miejsc zwężenia lub rozszerzenia naczyń krwionośnych, zakrzepów, blaszek, a także ustalenia obecności objawów pośrednich. Wadą USDG jest niemożność zbadania konturu tętnicy i zbadania naczyń mózgu.

Angiografia to połączenie kilku metod badania kontrastowego naczyń krwionośnych, które znajdują zastosowanie w badaniach radiograficznych i fluoroskopowych, MRI i CT. Za pomocą angiografii bada się stan tętnic, okrężny przepływ krwi i ogólny zasięg patologii. Podczas zabiegu lekarz może wykryć tętniak, wady rozwojowe, zakrzepicę i miażdżycę. Przed zabiegiem wskazane jest wykonanie EKG i fluorografii oraz upewnienie się, że nie ma przeciwwskazań. Należą do nich niewydolność nerek i serca, alergia na środek kontrastowy, choroby tarczycy i problemy ze zdrowiem psychicznym. Nie wolno jeść ani pić na 4 godziny przed zabiegiem. Pacjent podłącza się do monitora kardiologicznego i do żyły wstrzykuje się środek kontrastowy. Dalsze badanie odbywa się na zdjęciu rentgenowskim.

Tomografia wiązką elektronów umożliwia skanowanie z prędkością 15-20 obrazów na sekundę. Zabieg umożliwia badanie stanu naczyń krwionośnych i serca, diagnozowanie choroby już na wczesnym etapie rozwoju. Do zalet metody należy również skanowanie wolumetryczne, duża liczba przekrojów zapewniająca trójwymiarową rekonstrukcję oraz wysoką jakość transmisji obrazu. CRT jest skuteczna w badaniu bliższych obszarów naczyń wieńcowych i przecieków, określaniu złogów wapnia na ścianach naczyń wieńcowych oraz badaniu dopływu krwi do mięśnia sercowego.

Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego lub rezonansu magnetycznego opiera się na zastosowaniu kombinacji fal elektromagnetycznych o różnych długościach. Powodują one wzajemne ruchy wibracyjne jąder atomów wodoru w cząsteczkach wody w organizmie człowieka. Za pomocą aparatu MRI można obserwować pracę mózgu i rdzenia kręgowego, narządów wewnętrznych i układów. MRI nie wytwarza promieniowania jonizującego i umożliwia:

• Zbadaj przepływ krwi przez główne narządy;
• Określić naruszenie procesów metabolicznych;
• Aby ustalić naruszenie krążenia krwi w mózgu;
• Wzrokowo zbadaj naczynia krwionośne.

EKG to badanie i rejestracja pól elektrycznych wytwarzanych podczas skurczu mięśnia sercowego. Za pomocą EKG ustala się rytm serca i naruszenie skurczów, przeciążenie układu sercowo-naczyniowego, wielkość serca, niewystarczające ukrwienie.

Za pomocą fonokardiogramu ustala się szmery skurczowe nad problematyczną aortą i szmery nad zastawką serca podczas powstawania miażdżycowej choroby serca. Spiralna tomografia komputerowa służy do wykonywania zdjęć rentgenowskich o różnej głębokości serca.

Zastosowanie testów, sond i wskaźników

Jeśli podejrzewa się patologię naczyń kończyn dolnych i górnych, przeprowadza się szereg testów i wskaźników, które umożliwiają identyfikację choroby na wczesnym etapie.

Wskaźnik kostka-ramię w diagnostyce miażdżycy jest połączeniem pomiaru ciśnienia krwi i pletyzmografii (badanie napięcia i przepływu krwi w małych naczyniach). Indeks służy do określenia stopnia zajęcia naczyń oraz określenia poziomu ciśnienia w rękach i nogach. Wartość wskaźnika pokazuje różnicę w równowadze skurczowego ciśnienia krwi między kończynami dolnymi i górnymi..

Jak zdiagnozować miażdżycę naczyniową za pomocą wskaźnika kostka-ramię (ABI):

• Zmierz nacisk na kostki i ramiona pacjenta w stanie spoczynku i rozluźnienia;
• Poproś pacjenta, aby chodził aktywnym stopniem na bieżni przez 5-7 minut;
• Ponownie zmierz ciśnienie.

Na dłoniach mankiety zakładane są 5 cm powyżej poziomu tętna w dole łokciowym Aby określić ABI stawu skokowego i skokowego, mankiet zakłada się 5 cm powyżej występu kości skokowej. Wynik jest wynikiem stosunku najwyższego ciśnienia skurczowego w kostce do najwyższego ciśnienia w barku. W zależności od wyniku wskaźniki podzielono na 5 grup:

• Norma: od 1 do 29;
• Wartość graniczna: od 0,91 do 0,99;
• Łagodna postać: od 0,71 do 0,9;
• Średnia forma: 0,41-0,7;
• Jeśli wartość jest mniejsza niż 0,4, określa się poważny stopień.

Wskaźnik nie jest obliczany dla osób ze stale wysokim ciśnieniem krwi..

Wskaźniki do określania zmian naczyniowych nóg i ramion

Test Rashtov jest wykonywany z pozycji stojącej. Pacjent jest proszony o podniesienie rąk do góry, lekko zgięte w łokciach i przez 30-40 sekund. zaciskać i rozluźniać pięści. U zdrowych ludzi to niewielkie ćwiczenie nie prowadzi do zmiany koloru skóry, aw obecności patologii naczyniowej skóra staje się blada. Im wyraźniejsza bladość, tym większe naruszenie przepływu krwi.

Do testu Bogolepova pacjent powinien stać z wyciągniętymi rękami, palcami napiętymi i skierowanymi do przodu. Lekarz rejestruje kolor skóry grzbietu dłoni i nasilenie żył. Następnie pacjent jest proszony o podniesienie prawej ręki i opuszczenie lewej na 30 sekund. Następnie ręce są przywracane do pierwotnej pozycji, a lekarz zaczyna monitorować zmianę odcienia skóry i stan żył za pomocą stopera. Jeśli dana osoba jest zdrowa, powrót skóry do normy nie zajmie więcej niż 30 sekund. W obecności patologii bladość lub sinica skóry znika w ciągu 40-70 sekund.

Test Linel-Lavastin służy do ustalenia krążenia krwi w naczyniach włosowatych. Lekarz jednocześnie iz równym wysiłkiem przyciska kciuki do wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni ostatnich paliczków palców. Wynikiem ucisku jest biała plama, która zwykle znika w ciągu 2-5 sekund. Dłuższy czas wskazuje na upośledzenie krążenia krwi. W tym teście ważna jest temperatura w pomieszczeniu: przy 20-22 ° C weź normalny czas, w niskiej temperaturze, dodaj 1-2 sekundy do normy, w podwyższonej temperaturze zmniejsz.

Zapobieganie i leczenie miażdżycy

Po wszystkich środkach diagnostycznych lekarz przepisuje leczenie miażdżycy. Treść diagnozy określa formę, stopień patologii i obecność przewlekłych chorób obcych. Wszystko to jest brane pod uwagę przy sporządzaniu planu leczenia.

Kompleksowe leczenie miażdżycy naczyniowej ma na celu nie tylko zapobieganie rozwojowi choroby, ale także zapobieganie powikłaniom. Terapia zachowawcza obejmuje wyznaczanie leków mających na celu obniżenie poziomu cholesterolu we krwi, poprawę stanu serca i naczyń krwionośnych oraz trofizm tkanek. W razie potrzeby podejmuje się działania mające na celu obniżenie poziomu cukru we krwi, normalizację ciśnienia krwi, poprawę funkcjonowania przewodu pokarmowego i przywrócenie normalnego snu.

Metody chirurgiczne stosuje się tylko w przypadkach, gdy życie pacjenta jest zagrożone, a terapia lekowa nie da już pozytywnego wyniku. Warunkiem leczenia jest zmiana stylu życia.

Pacjent musi znormalizować metabolizm, a do tego - zorganizować prawidłowe odżywianie. Diagnostyka i laboratoryjne badania krwi pomogą określić zapotrzebowanie organizmu na witaminy i minerały oraz dostosować dietę. Zakaz obejmuje żywność bogatą w cholesterol - tłuste mięsa i ryby, drób, tłuste produkty mleczne i sery, podroby. Musisz ograniczyć słone i pikantne potrawy, słodycze, produkty z mąki pszennej, wypieki. Zaleca się wprowadzanie do diety świeżych warzyw i owoców, owoców morza, miodu, chudych ryb morskich, mięsa króliczego i cielęcego, produktów z mąki żytniej, bakalii, orzechów..

Zbilansowana dieta pomoże przywrócić prawidłową wagę, poprawi metabolizm i wzmocni układ odpornościowy.

Aby oczyścić organizm z toksyn i toksyn, musisz pić więcej wody. Jeśli lekarz ustalił hipodynamię, zaleca się ćwiczenia fizjoterapeutyczne. Codzienne spacery na świeżym powietrzu, pływanie, joga czy taniec poprawiają krążenie, nasycają organizm tlenem i wzmacniają tkankę mięśniową. Innym ważnym środkiem zapobiegania tej chorobie jest regularne badanie przez lekarza, jeśli w rodzinie były przypadki miażdżycy.

Podwyższony poziom cholesterolu we krwi prowadzi do rozwoju miażdżycy. Patologia objawia się z różnych powodów - może to być dziedziczność, wynik choroby serca lub nerek, zamieszkiwanie na obszarze o niekorzystnym środowisku lub ciągłe zmęczenie fizyczne. Niebezpieczeństwo choroby polega na tym, że przez długi czas się nie objawia: pierwsze objawy są podobne do przepracowania, a zatem nie przyciągają uwagi. Zwykle chorobę rozpoznaje się na późniejszym etapie, gdy krążenie krwi jest upośledzone i pojawiają się określone objawy. Rozpoznanie choroby składa się z kilku etapów i rozpoczyna się od wywiadu i zbadania pacjenta. Następnie pacjent jest wysyłany na badanie do lekarza o wąskiej specjalności i przepisywane są dodatkowe badania. Leczenie dobierane jest na podstawie wyników badań i ogólnego stanu pacjenta.