Jakie wskaźniki EKG są uważane za normalne: interpretacja wyników badań

Serce jest najważniejszym organem człowieka. Z powodu jego dysfunkcji cierpi całe ciało. Aby zidentyfikować różne patologie sercowo-naczyniowe, stosuje się metodę elektrokardiografii. Korzystają z urządzenia rejestrującego impulsy elektryczne serca - elektrokardiografu. Dekodowanie EKG pozwala zobaczyć główne odchylenia w pracy narządu na krzywej graficznej, co w większości przypadków pomaga postawić diagnozę bez dodatkowych badań, przepisać niezbędne leczenie.

Jakie pojęcia są używane podczas dekodowania

Dekodowanie EKG to dość skomplikowany proces, który wymaga głębokiej wiedzy od specjalisty. Podczas oceny stanu serca wskaźniki kardiogramu są mierzone matematycznie. Jednocześnie stosowane są takie pojęcia, jak rytm zatokowy, tętno, przewodnictwo elektryczne i oś elektryczna, rozruszniki serca i kilka innych. Oceniając te wskaźniki, lekarz może jednoznacznie określić niektóre parametry funkcjonowania serca..

Tętno

Tętno to określona liczba uderzeń serca w danym okresie czasu. Zwykle przyjmuje się odstęp 60 sekund. Na kardiogramie tętno określa się mierząc odległość między najwyższymi zębami (R - R). Szybkość kreślenia wynosi zwykle 100 mm / s. Mnożąc długość rekordu jednego mm przez czas trwania odcinka R - R, oblicza się tętno. Tętno zdrowej osoby powinno wynosić od 60 do 80 uderzeń na minutę..

Rytm zatokowy

Inną koncepcją zawartą w dekodowaniu EKG jest rytm zatokowy serca. Podczas normalnego funkcjonowania mięśnia sercowego impulsy elektryczne powstają w specjalnym węźle, a następnie rozprzestrzeniają się w rejonie komory i przedsionka. Obecność rytmu zatokowego wskazuje na prawidłową czynność serca.

Ścieżki przewodzenia

Koncepcja ta definiuje proces, taki jak propagacja impulsów elektrycznych przez tkanki mięśnia sercowego. Zwykle impulsy są przesyłane w określonej kolejności. Naruszenie kolejności ich przenoszenia z jednego rozrusznika do drugiego wskazuje na dysfunkcję narządu, rozwój różnych blokad. Należą do nich blokada zatokowo-przedsionkowa, przedsionkowa, przedsionkowo-komorowa, blokada dokomorowa, a także zespół Wolffa-Parkinsona-White'a.

Oś elektryczna serca

Podczas dekodowania kardiogramu serca brana jest pod uwagę koncepcja - oś elektryczna serca. Termin ten jest szeroko stosowany w praktyce kardiologicznej. Podczas dekodowania EKG koncepcja ta pozwala specjaliście zobaczyć, co dzieje się w sercu. Innymi słowy, oś elektryczna jest zbiorem wszystkich zmian biologicznych i elektrycznych w narządzie..

Położenie osi elektrycznej ustala lekarz za pomocą specjalnych schematów i tabel lub porównując zespoły QRS odpowiedzialne za proces pobudzenia i skurczu komór serca.

Jeżeli wskaźniki EKG wskazują, że w odprowadzeniu III załamek R ma mniejszą amplitudę niż w odprowadzeniu I, to mówimy o odchyleniu osi serca w lewo. W przypadku, gdy w odprowadzeniu III fala R ma większą amplitudę niż w odprowadzeniu I, zwykle mówi się o odchyleniu osi w prawo. Normalne odczyty w tabeli EKG - załamek R jest najwyższy w odprowadzeniu II.

Ząbki i odstępy

Na samym kardiogramie uzyskanym podczas badania zęby i odstępy nie są wskazane. Są potrzebne tylko dla specjalisty zajmującego się deszyfrowaniem.

• P - określa początek skurczu obszaru przedsionkowego;
• Q, R, S - należą do tego samego gatunku, pokrywają się ze skurczem komór;
• T to czas bezczynności komór serca, to znaczy ich rozluźnienie;
• U - rzadko odnotowywane na kardiogramie, nie ma zgody co do jego pochodzenia.

Dla wygody dekodowania kardiogram jest podzielony na interwały. Na taśmie widać proste linie, które wyraźnie biegną na środku bolca. Nazywa się je konturami lub segmentami. Podczas diagnozy zwykle bierze się pod uwagę wskaźniki segmentów P - Q i S - T.

Z kolei jeden interwał składa się z segmentów i zębów. Długość interwału pomaga również ocenić ogólny obraz funkcjonowania serca. Odstępy - P - Q i Q - T mają znaczenie diagnostyczne.

Czytanie kardiogramu

Jak rozszyfrować kardiogram serca? To pytanie zadaje wielu pacjentom, którzy mieli do czynienia z zabiegiem elektrokardiograficznym. Bardzo trudno jest to zrobić samodzielnie, ponieważ odszyfrowanie danych ma wiele niuansów. A jeśli na swoim kardiogramie odczytujesz pewne zaburzenia czynności serca, wcale nie oznacza to obecności tej lub innej choroby..

Kolce

Oprócz uwzględnienia odstępów i segmentów ważne jest, aby śledzić wysokość i długość wszystkich zębów. Jeśli ich wahania nie odbiegają od normy, świadczy to o zdrowym funkcjonowaniu serca. Jeśli amplituda zostanie odrzucona, mówimy o stanach patologicznych..

Norma zębów w EKG:

• Р - powinien trwać nie dłużej niż 0,11 s., Wysokość w granicach 2 mm. Jeśli te wskaźniki zostaną naruszone, lekarz może wyciągnąć wniosek dotyczący odstępstwa od normy;
• Q - nie powinna być wyższa niż jedna czwarta fali R, szersza niż 0,04 s. Szczególną uwagę należy zwrócić na ten ząb; jego pogłębienie często wskazuje na rozwój zawału mięśnia sercowego. W niektórych przypadkach zniekształcenie zębów występuje u osób z ciężką otyłością;
• R - po zdekodowaniu można go prześledzić w odprowadzeniach V5 i V6, jego wysokość nie powinna przekraczać 2,6 mV;
• S to specjalny bolec, dla którego nie ma jasnych wymagań. Jego głębokość zależy od wielu czynników, np. Wagi, płci, wieku, ułożenia ciała pacjenta, ale gdy ząb jest zbyt głęboki, można mówić o przerostach komór;
• T - musi stanowić co najmniej jedną siódmą fali R..

U niektórych pacjentów po załamku T na kardiogramie pojawia się załamek U. Wskaźnik ten rzadko jest brany pod uwagę przy diagnozowaniu, nie ma żadnych jasnych norm.

Segmenty i interwały

Przedziały i segmenty również mają swoje normalne wartości. Jeśli te wartości zostaną naruszone, specjalista zwykle kieruje osobę do dalszych badań..

• odcinek ST powinien zwykle znajdować się bezpośrednio na izolinie;
• zespół QRS nie powinien trwać dłużej niż 0,07 - 0,11 s. Jeśli te wskaźniki zostaną naruszone, zwykle diagnozuje się różne patologie serca;
• odstęp PQ musi wynosić od 0,12 milisekundy do 0,21 sekundy;
• odstęp QT jest obliczany z uwzględnieniem częstości akcji serca u konkretnego pacjenta.

Funkcje odszyfrowywania

Aby zarejestrować kardiogram, osoba jest przymocowana do ciała za pomocą specjalnych czujników, które przekazują impulsy elektryczne do elektrokardiografu. W praktyce medycznej te impulsy i ich ścieżki nazywane są przewodami. Zasadniczo podczas badania wykorzystuje się 6 głównych odprowadzeń. Są oznaczone literami V od 1 do 6.

Można wyróżnić następujące zasady dekodowania kardiogramu:

• Na odprowadzeniu I, II lub III zlokalizuj najwyższy region fali R, a następnie zmierz odstęp między następnymi dwiema falami. Tę liczbę należy podzielić przez dwa. Pomoże to określić prawidłowość Twojego tętna. Jeśli przerwa między załamkami R jest taka sama, oznacza to normalne bicie serca.
• Następnie musisz wykonać pomiar każdej fali i interwału. Ich normy opisano w powyższym artykule..

Tętno obliczane jest za pomocą specjalnego wzoru. Przy prędkości zapisu kardiogramu 25 mm na sekundę odległość przedziału R - R należy pomnożyć przez 0,04. W takim przypadku odstęp jest wskazany w milimetrach..

Przy prędkości 50 mm na sekundę odstęp R - R należy pomnożyć przez 0,02.

Do analizy EKG zwykle używa się 6 z 12 odprowadzeń, ponieważ kolejne 6 dubluje poprzednie.

Normalne wartości u dzieci i dorosłych

W praktyce medycznej istnieje pojęcie normy elektrokardiogramu, które jest charakterystyczne dla każdej grupy wiekowej. W związku z anatomicznymi cechami ciała noworodków, dzieci i dorosłych wskaźniki badania są nieco inne. Rozważmy je bardziej szczegółowo.

Na rycinie widać normy EKG u dorosłych.

Ciało dziecka różni się od ciała osoby dorosłej. Ze względu na to, że narządy i układy noworodka nie są w pełni ukształtowane, dane elektrokardiograficzne mogą się różnić.

U dzieci masa prawej komory serca przeważa nad lewą komorą. Noworodki często mają wysoką falę R w odprowadzeniu III i głęboką falę S w odprowadzeniu I..

Stosunek załamka P do załamka R u dorosłych wynosi normalnie 1: 8, u dzieci załamek P jest wysoki, często bardziej spiczasty, w stosunku do R wynosi 1: 3.

Ze względu na to, że wysokość fali R jest bezpośrednio związana z objętością komór serca, jej wysokość jest niższa niż u dorosłych.

U noworodków załamek T jest czasami ujemny, może być niższy.

Odstęp PQ wygląda na skrócony, ponieważ u dzieci prędkość impulsów przez układ przewodzenia serca jest większa. To również wyjaśnia krótszy zespół QRS..

W wieku przedszkolnym wskaźniki elektrokardiogramu zmieniają się. W tym okresie nadal obserwuje się odchylenie osi elektrycznej serca w lewo. Masa komór odpowiednio wzrasta, zmniejsza się stosunek załamka P do załamka R. Siła skurczu komór wzrasta, załamek R staje się wyższy, zmniejsza się szybkość transmisji impulsów wzdłuż układu przewodzącego, co pociąga za sobą wzrost zespołu QRS i odstępu PQ.

U dzieci należy zwykle przestrzegać następujących wskaźników:

Ważny! Dopiero po 6-7 latach kompleksy, zęby i odstępy nabierają wartości właściwej dla osoby dorosłej.

Co wpływa na dokładność wskaźników

Czasami wyniki EKG mogą być błędne, różnić się od poprzednich badań. Odchylenie w wynikach jest często związane z wieloma czynnikami. Obejmują one:

• nieprawidłowo zamocowane elektrody. Jeśli sondy nie są prawidłowo podłączone lub poruszają się podczas EKG, może to poważnie wpłynąć na wyniki testu. Dlatego zaleca się, aby pacjent leżał nieruchomo przez cały okres wykonywania elektrokardiogramu;
• obce tło. Na dokładność wyników często mają wpływ urządzenia zewnętrzne w pomieszczeniu, zwłaszcza gdy EKG jest wykonywane w domu przy użyciu sprzętu mobilnego;
• palenie, picie alkoholu. Czynniki te wpływają na krążenie krwi, zmieniając w ten sposób wskaźniki kardiogramu;
• spożycie żywności. Kolejny powód, który wpływa odpowiednio na krążenie krwi, na poprawność wskaźników;
• przeżycia emocjonalne. Jeśli podczas badania pacjent się martwi, może to wpłynąć na częstość akcji serca i inne wskaźniki;
• Pory dnia. Podczas przeprowadzania badania o różnych porach dnia wskaźniki również mogą się różnić..

Specjalista musi wziąć pod uwagę powyższe niuanse podczas dekodowania EKG, jeśli to możliwe, należy je wykluczyć.

Niebezpieczne diagnozy

Diagnostyka z wykorzystaniem kardiografii elektrycznej pomaga zidentyfikować wiele patologii serca u pacjenta. Wśród nich są arytmia, bradykardia, tachykardia i inne..

Naruszenie przewodnictwa serca

Zwykle impuls elektryczny serca przechodzi przez węzeł zatokowy, ale czasami u osoby obserwuje się inne rozruszniki. W takim przypadku objawy mogą być całkowicie nieobecne. Czasami zaburzeniom przewodnictwa towarzyszy szybkie zmęczenie, zawroty głowy, osłabienie, skoki ciśnienia krwi i inne objawy.

Przy bezobjawowym przebiegu często nie jest wymagana specjalna terapia, ale pacjent powinien być regularnie badany. Wiele czynników może negatywnie wpływać na pracę serca, co pociąga za sobą naruszenie procesów depolaryzacji, zmniejszenie odżywiania mięśnia sercowego, rozwój nowotworów i inne powikłania.

Bradykardia

Powszechnym rodzajem arytmii jest bradykardia. Stanowi towarzyszy spadek częstotliwości uderzeń serca poniżej normy (mniej niż 60 uderzeń na minutę). Czasami taki rytm jest uważany za normę, która zależy od indywidualnych cech organizmu, ale częściej bradykardia wskazuje na rozwój jednej lub drugiej patologii serca.

Na rycinie przedstawiono cechy EKG pacjenta z bradykardią.

Istnieje kilka rodzajów chorób. W przypadku utajonego przebiegu bradykardii bez widocznych objawów klinicznych leczenie zwykle nie jest wymagane. Pacjenci z wyraźnymi objawami leczeni są z powodu choroby podstawowej powodującej zaburzenia rytmu serca..

Extrasystole

Extrasystole to stan, któremu towarzyszy przedwczesny skurcz serca. U pacjenta dodatkowa skurcz wywołuje uczucie silnego bicia serca, uczucie zatrzymania akcji serca. W tym przypadku pacjent odczuwa strach, niepokój, panikę. Długotrwały przebieg tego stanu często prowadzi do upośledzenia przepływu krwi, powoduje dusznicę bolesną, omdlenia, niedowłady i inne niebezpieczne objawy.

Arytmia zatokowa

Specyfika tego naruszenia polega na tym, że gdy zmienia się częstość akcji serca, praca narządu pozostaje skoordynowana, sekwencja skurczów odcinków serca pozostaje normalna. Czasami u zdrowej osoby w EKG można zaobserwować arytmię zatokową pod wpływem takich czynników, jak spożycie pokarmu, podniecenie i aktywność fizyczna. W tym przypadku pacjent nie ma żadnych objawów. Arytmię uważa się za fizjologiczną.

W innych sytuacjach to naruszenie może wskazywać na patologie, takie jak choroba niedokrwienna serca, zawał mięśnia sercowego, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia, niewydolność serca.

Pacjenci mogą odczuwać objawy w postaci bólów głowy, zawrotów głowy, nudności, zaburzeń rytmu serca, duszności i chronicznego zmęczenia. Leczenie arytmii zatokowej polega na pozbyciu się podstawowej patologii.

Ważny! U dzieci arytmia zatokowa często występuje w okresie dojrzewania, może być związana z zaburzeniami hormonalnymi.

Częstoskurcz

W przypadku tachykardii pacjent ma wzrost częstości akcji serca, czyli ponad 90 uderzeń na minutę. Zwykle tachykardia rozwija się u ludzi po intensywnym wysiłku fizycznym, czasami stres może stać się przyczyną bicia serca. W normalnym stanie rytm jest normalizowany bez konsekwencji zdrowotnych.

Zawał mięśnia sercowego

Jedną z postaci choroby niedokrwiennej występującej w ostrej fazie jest zawał mięśnia sercowego. Stanowi towarzyszy śmierć tkanki mięśnia sercowego, często prowadzi do nieodwracalnych konsekwencji.

Przebieg zawału serca zwykle przebiega w kilku etapach, z których każdy charakteryzuje się zmianą wskaźników EKG:

• wczesny etap trwa 6-7 dni. W ciągu pierwszych kilku godzin kardiogram wykazuje wysoki załamek T. W ciągu następnych trzech dni odstęp ST rośnie, załamek T spada. Dzięki terminowemu leczeniu na tym etapie możliwe jest całkowite przywrócenie funkcji mięśnia sercowego;
• pojawienie się martwych obszarów. Kardiogram pokazuje wzrost i rozszerzenie fali Q. Terapia medyczna polega tutaj na odbudowie obszarów z martwicą tkanek;
• okres podostry. Ten etap trwa od 10 do 30 dni. Tutaj kardiogram zaczyna wracać do normy. Blizny pojawiają się w miejscu dotkniętych obszarów mięśnia sercowego;
• stadium blizny. Jego czas trwania trwa od 30 dni lub dłużej, czemu towarzyszy całkowite bliznowacenie tkanek. Czasami pacjenci mają miażdżycę i inne zmiany.

Na zdjęciu widać zmianę wskaźników EKG z chorobą.

Elektrokardiografia jest złożoną, ale jednocześnie bardzo pouczającą metodą diagnostyczną, która jest stosowana w praktyce medycznej od ponad dekady. Samodzielne rozszyfrowanie obrazu graficznego uzyskanego podczas badań jest raczej trudne. Interpretacją danych powinien zająć się wykwalifikowany lekarz. Pomoże to dokładnie zdiagnozować, przepisać odpowiednie leczenie..

Interpretacja EKG u dorosłych i dzieci, normy w tabelach i inne przydatne informacje

Patologia układu sercowo-naczyniowego jest jednym z najczęstszych problemów dotykających ludzi w każdym wieku. Terminowe leczenie i diagnostyka układu krążenia może znacznie zmniejszyć ryzyko zachorowania na niebezpieczne choroby.

Do tej pory najskuteczniejszą i najłatwiej dostępną metodą badania pracy serca jest elektrokardiogram.

Podstawowe zasady

Podczas badania wyników badania pacjenta lekarze zwracają uwagę na takie elementy EKG, jak:

• Zęby;
• Interwały;
• Segmenty.

Ocenia się nie tylko ich obecność lub brak, ale także wysokość, czas trwania, położenie, kierunek i kolejność.

Istnieją ścisłe parametry normy dla każdej linii na taśmie EKG, z których najmniejsze odchylenie może wskazywać na naruszenia w pracy serca.

Analiza EKG

Cały zestaw linii EKG jest badany i mierzony matematycznie, po czym lekarz może określić niektóre parametry pracy mięśnia sercowego i jego układu przewodzącego: tętno, tętno, rozrusznik serca, przewodnictwo, oś elektryczna serca.

Do tej pory wszystkie te wskaźniki są badane przez precyzyjne elektrokardiografy.

Tętno zatokowe

Jest to parametr, który odzwierciedla rytm skurczów serca powstający pod wpływem węzła zatokowego (normalny). Pokazuje spójność pracy wszystkich części serca, sekwencję procesów napięcia i rozluźnienia mięśnia sercowego.

Rytm jest bardzo łatwy do określenia przez najwyższe załamki R: jeśli odległość między nimi jest taka sama w całym nagraniu lub odchyla się nie więcej niż 10%, to pacjent nie cierpi na arytmię.

Liczbę uderzeń na minutę można określić nie tylko przez zliczanie pulsu, ale także na podstawie EKG. Aby to zrobić, musisz znać prędkość, z jaką rejestrowano EKG (zwykle 25, 50 lub 100 mm / s), a także odległość między najwyższymi zębami (od jednego wierzchołka do drugiego).

Mnożąc czas rejestracji 1 mm przez długość odcinka R-R, można uzyskać częstość akcji serca. Zwykle jego wskaźniki wahają się od 60 do 80 uderzeń na minutę..

Źródło wzbudzenia

Autonomiczny układ nerwowy serca jest tak zaprojektowany, że proces skurczu zależy od gromadzenia się komórek nerwowych w jednej ze stref serca. Zwykle jest to węzeł zatokowy, impulsy, z których rozchodzą się w całym układzie nerwowym serca..

W niektórych przypadkach rolę rozrusznika mogą pełnić inne węzły (przedsionkowy, komorowy, przedsionkowo-komorowy). Można to ustalić badając falę P - niepozorną, znajdującą się tuż nad izoliną.

Co to jest miażdżyca po mięśniu sercowym i dlaczego jest niebezpieczna? Czy można to szybko i skutecznie wyleczyć? Czy jesteś zagrożony? Dowiedz się wszystkiego!

Przyczyny miażdżycy serca i główne czynniki ryzyka zostały szczegółowo omówione w następnym artykule..

Tutaj możesz przeczytać szczegółowe i wyczerpujące informacje o objawach miażdżycy serca.

Przewodność

Jest to kryterium obrazujące przebieg transmisji impulsów. Zwykle impulsy są przekazywane sekwencyjnie z jednego stymulatora do drugiego, bez zmiany kolejności.

Oś elektryczna

Wskaźnik oparty na procesie pobudzenia komór. Analiza matematyczna zębów Q, R, S w odprowadzeniach I i III pozwala obliczyć pewien wynikowy wektor ich wzbudzenia. Jest to konieczne do ustalenia funkcjonowania gałęzi Jego pakietu.

Wynikowy kąt nachylenia osi serca szacuje się na podstawie wartości: norma 50-70 °, odchylenie 70-90 ° w prawo, odchylenie 50-0 ° w lewo.

W przypadkach, gdy nachylenie jest większe niż 90 ° lub więcej niż -30 °, następuje poważne zakłócenie w pracy Jego wiązki.

Ząbki, odcinki i odstępy

Ząbki - obszary EKG leżące powyżej izolinii, ich znaczenie jest następujące:

• P - odzwierciedla procesy skurczu i rozluźnienia przedsionków.
• Q, S - odzwierciedlają procesy pobudzenia przegrody międzykomorowej.
• R - proces pobudzenia komór.
• T - proces relaksacji komór.

Odstępy - obszary EKG leżące na izolinie.

• PQ - odzwierciedla czas propagacji impulsu z przedsionków do komór.

Segmenty - sekcje EKG zawierające interwał i falę.

• QRST - czas trwania skurczu komory.
• ST - czas całkowitego wzbudzenia komór.
• TP - czas rozkurczu elektrycznego serca.

Norma u mężczyzn i kobiet

Dekodowanie EKG serca i normę wskaźników u dorosłych przedstawiono w tej tabeli:

Zdrowe wyniki dziecka

Interpretacja wyników pomiarów EKG u dzieci i ich normy w poniższej tabeli:

Niebezpieczne diagnozy

Jakie niebezpieczne warunki można określić na podstawie odczytów EKG podczas dekodowania?

Extrasystole

Zjawisko to charakteryzuje się niewydolnością tętna. Osoba odczuwa przejściowy wzrost częstotliwości skurczów, po których następuje przerwa. Jest to związane z aktywacją innych rozruszników serca, wysyłaniem dodatkowego impulsu wraz z węzłem zatokowym, co prowadzi do niezwykłego skurczu.

Jeśli dodatkowe skurcze pojawiają się nie więcej niż 5 razy na godzinę, nie mogą powodować znaczącej szkody dla zdrowia.

Niemiarowość

Charakteryzuje się zmianą okresowości rytmu zatokowego, gdy impulsy docierają do różnych częstotliwości. Tylko 30% tych arytmii wymaga leczenia. w stanie wywołać poważniejsze choroby.

W innych przypadkach może być przejawem aktywności fizycznej, zmianą poziomu hormonów, wynikiem gorączki i nie zagrażającym zdrowiu.

Bradykardia

Występuje wtedy, gdy węzeł zatokowy jest osłabiony, niezdolny do generowania impulsów o odpowiedniej częstotliwości, w wyniku czego również zwalnia tętno, do 30-45 uderzeń na minutę.

Bradykardia może być również przejawem normalnej czynności serca, jeśli EKG jest rejestrowane podczas snu.

Częstoskurcz

Zjawisko odwrotne, charakteryzujące się wzrostem tętna o ponad 90 uderzeń na minutę. W niektórych przypadkach przejściowy tachykardia występuje pod wpływem silnego wysiłku fizycznego i stresu emocjonalnego, a także w okresie choroby związanej ze wzrostem temperatury..

Zaburzenia przewodzenia

Oprócz węzła zatokowego istnieją inne podstawowe stymulatory drugiego i trzeciego rzędu. Zwykle przewodzą impulsy z rozrusznika pierwszego rzędu. Ale jeśli ich funkcje są osłabione, osoba może odczuwać osłabienie, zawroty głowy, spowodowane depresją serca..

Możliwe jest również obniżenie ciśnienia krwi, ponieważ komory kurczą się rzadziej lub nieregularnie.

Wiele czynników może prowadzić do zakłóceń w pracy samego mięśnia sercowego. Nowotwory rozwijają się, odżywianie mięśni zostaje zakłócone, a procesy depolaryzacji zawodzą. Większość z tych patologii wymaga poważnego leczenia..

Dlaczego mogą występować różnice w wydajności

W niektórych przypadkach podczas ponownej analizy EKG ujawniają się odchylenia od wcześniej uzyskanych wyników. Z czym można to połączyć?

• Różne pory dnia. Zwykle EKG zaleca się wykonywać rano lub po południu, kiedy organizm nie miał jeszcze czasu na narażenie na czynniki stresowe..
• Masa. Bardzo ważne jest, aby podczas wykonywania EKG pacjent był spokojny. Uwalnianie hormonów może zwiększyć tętno i zniekształcić odczyty. Ponadto nie zaleca się wykonywania ciężkiej pracy fizycznej przed badaniem..
• Spożycie żywności. Procesy trawienne wpływają na krążenie krwi, a alkohol, tytoń i kofeina mogą wpływać na tętno i ciśnienie krwi.
• Elektrody. Nieprawidłowe zachodzenie na siebie lub przypadkowe przesunięcie może poważnie zmienić wskaźniki. Dlatego ważne jest, aby podczas rejestracji nie poruszać się i odtłuścić skórę w miejscu przyłożenia elektrod (stosowanie kremów i innych produktów do skóry przed badaniem jest wysoce niepożądane).
• Tło. Czasami obce urządzenia mogą wpływać na działanie elektrokardiografu..

Dowiedz się wszystkiego o rekonwalescencji po zawale serca - jak żyć, co jeść i jak leczyć, aby wesprzeć serce?

Czy istnieje grupa osób niepełnosprawnych po zawale serca i czego się spodziewać w planie pracy? Powiemy w naszej recenzji.

Rzadki, ale celny zawał mięśnia sercowego tylnej ściany lewej komory - co to jest i dlaczego jest niebezpieczny?

Dodatkowe techniki egzaminacyjne

Kantar

Metoda długotrwałego badania pracy serca, możliwa dzięki przenośnemu kompaktowemu magnetofonowi, który jest w stanie utrwalić wyniki na taśmie magnetycznej. Metoda jest szczególnie dobra, gdy konieczne jest zbadanie nawracających patologii, ich częstotliwości i czasu występowania..

Bieżnia

W przeciwieństwie do konwencjonalnego EKG spoczynkowego metoda ta opiera się na analizie wyników po wysiłku. Najczęściej służy to do oceny ryzyka możliwych patologii, które nie zostały wykryte na standardowym EKG, a także przy przepisywaniu kursu rehabilitacji pacjentom po zawale serca..

Fonokardiografia

Pozwala analizować dźwięki i szmery serca. Czas ich trwania, częstość i czas występowania korelują z fazami czynności serca, co pozwala ocenić funkcjonowanie zastawek, ryzyko rozwoju endo- i reumatycznej choroby serca.

Standardowe EKG to graficzne przedstawienie wszystkich części serca. Na jego dokładność może wpływać wiele czynników, dlatego należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Badanie ujawnia większość patologii układu sercowo-naczyniowego, jednak do dokładnej diagnozy mogą być wymagane dodatkowe testy.

Na koniec sugerujemy obejrzenie kursu wideo na temat dekodowania „EKG może wykonać każdy”:

EKG: dekodowanie u dorosłych, norma w tabeli

Elektrokardiografia to metoda pomiaru różnicy potencjałów powstającej pod wpływem impulsów elektrycznych z serca. Wynik badania przedstawiono w postaci elektrokardiogramu (EKG), który odzwierciedla fazy cyklu sercowego oraz dynamikę pracy serca..

Po skurczu mięśnia sercowego impulsy nadal rozchodzą się po ciele w postaci ładunku elektrycznego, co skutkuje różnicą potencjałów - mierzalną wartością, którą można określić za pomocą elektrod elektrokardiografu.

Cechy procedury

W procesie rejestracji elektrokardiogramu stosuje się odprowadzenia - nakładanie elektrod zgodnie ze specjalnym schematem. Aby w pełni pokazać potencjał elektryczny we wszystkich częściach serca (ściany przednie, tylne i boczne, przegrody międzykomorowe) stosuje się 12 odprowadzeń (trzy standardowe, trzy wzmocnione i sześć w klatce piersiowej), w których elektrody są umieszczone na ramionach, nogach i na niektórych obszarach klatki piersiowej.

Podczas zabiegu elektrody rejestrują siłę i kierunek impulsów elektrycznych, a urządzenie rejestrujące rejestruje generowane oscylacje elektromagnetyczne w postaci zębów i linii prostej na specjalnym papierze do rejestracji EKG z określoną prędkością (50, 25 lub 100 mm na sekundę).

Na papierowej taśmie rejestracyjnej używane są dwie osie. Pozioma oś X pokazuje czas i jest wyrażona w milimetrach. Korzystając z przedziału czasowego na papierze milimetrowym, można śledzić czas trwania procesów relaksacji (rozkurcz) i skurczu (skurczu) wszystkich części mięśnia sercowego.

Pionowa oś Y jest wskaźnikiem siły impulsu i jest wskazywana w miliwoltach - mV (1 mała komórka = 0,1 mV). Mierząc różnicę potencjałów elektrycznych, określa się patologie mięśnia sercowego.

EKG pokazuje również odprowadzenia, z których każda na przemian rejestruje pracę serca: standardowe I, II, III, klatki piersiowej V1-V6 i rozszerzone standardowe aVR, aVL, aVF.

Wskaźniki EKG

Głównymi wskaźnikami elektrokardiogramu charakteryzującymi pracę mięśnia sercowego są zęby, segmenty i odstępy.

Wszystkie zęby są ostrymi i zaokrąglonymi wypukłościami zapisanymi wzdłuż pionowej osi Y, która może być dodatnia (w górę), ujemna (w dół) i dwufazowa. Na wykresie EKG koniecznie występuje pięć głównych fal:

• P - rejestrowane po wystąpieniu impulsu w węźle zatokowym i sekwencyjnym skurczu prawego i lewego przedsionka;
• Q - rejestrowane, gdy pojawia się impuls z przegrody międzykomorowej;
• R, S - scharakteryzuj skurcz komór;
• T - oznacza proces relaksacji komór.

Segmenty to obszary z prostymi liniami, które wskazują czas napięcia lub rozluźnienia komór. Elektrokardiogram składa się z dwóch głównych segmentów:

• PQ - czas trwania pobudzenia komory;
• ST - czas relaksu.

Odstęp to część elektrokardiogramu składająca się z fali i odcinka. Podczas badania odstępów PQ, ST, QT brany jest pod uwagę czas propagacji wzbudzenia w każdym przedsionku, w lewej i prawej komorze.

Norma EKG u dorosłych (tabela)

Korzystając z tabeli norm, możesz konsekwentnie analizować wysokość, intensywność, kształt i rozległość zębów, odstępy i segmenty, aby zidentyfikować możliwe odchylenia. Ze względu na to, że przechodzący impuls rozchodzi się nierównomiernie w mięśniu sercowym (ze względu na różną grubość i wielkość komór serca), wyróżnia się główne parametry normy każdego elementu kardiogramu.

Wskaźniki	Norma
Kolce
P.	Zawsze dodatnie w odprowadzeniach I, II, aVF, ujemne w aVR i dwufazowe w V1. Szerokość - do 0, 12 sek., Wysokość - do 0,25 mV (do 2,5 mm), ale w przewodzie II czas trwania fali nie powinien być dłuższy niż 0,1 sek.
Q	Q jest zawsze ujemne, zwykle nieobecne w odprowadzeniach III, aVF, V1 i V2. Czas trwania do 0,03 sek. Wysokość Q: w odprowadzeniach I i II nie więcej niż 15% fali P, w III nie więcej niż 25%
R	Wysokość od 1 do 24 mm
S	Negatywny. Najgłębszy w odprowadzeniu V1, stopniowo spada od V2 do V5, może być nieobecny w V6
T	Zawsze dodatnie w odprowadzeniach I, II, aVL, aVF, V3-V6. Wartość aVR jest zawsze ujemna
U	Czasami jest to rejestrowane na kardiogramie 0,04 sekundy po T. Brak U nie jest patologią
Interwał
PQ	0,12-0,20 sek
Złożony
QRS	0,06 - 0,008 sek
Człon
ST	W odprowadzeniach V1, V2, V3 jest przesunięta o 2 mm w górę

• normalna praca węzła zatokowego;
• praca systemu prowadzącego;
• tętno i rytm;
• stan mięśnia sercowego - krążenie krwi, grubość w różnych obszarach.

Algorytm dekodowania EKG

Istnieje schemat dekodowania EKG z sekwencyjnym badaniem głównych aspektów serca:

• rytm zatokowy;
• Tętno;
• regularność rytmu;
• przewodność;
• EOS;
• analiza zębów i odstępów.

Rytm zatokowy to jednolita częstość akcji serca spowodowana pojawieniem się impulsu w węźle AV z fazowym skurczem mięśnia sercowego. Obecność rytmu zatokowego określa się przez dekodowanie EKG zgodnie z parametrami załamka P..

Również w sercu znajdują się dodatkowe źródła pobudzenia, które regulują bicie serca, gdy węzeł AV jest zaburzony. Rytmy niezatokowe pojawiają się na EKG w następujący sposób:

• Rytm przedsionkowy - załamki P są poniżej izolinii;
• Rytm AV - na elektrokardiogramie P są nieobecne lub podążają za zespołem QRS;
• Rytm komorowy - w EKG nie ma wzorca między załamkiem P a zespołem QRS, a tętno nie dochodzi do 40 uderzeń na minutę.

Gdy wystąpienie impulsu elektrycznego jest regulowane przez rytmy niezatokowe, rozpoznaje się następujące patologie:

• Extrasystole to przedwczesne skurcze komór lub przedsionków. Jeśli w EKG pojawi się niezwykły załamek P, a także deformacja lub zmiana polaryzacji, rozpoznaje się ekstrasystole przedsionkowe. Przy skurczu dodatnim węzłowym P jest skierowany w dół, nie występuje lub znajduje się między QRS i T.
• Tachykardia napadowa (140-250 uderzeń na minutę) w EKG może być prezentowana w postaci nakładania się załamka P na załamku T, stojącego za zespołem QRS w odprowadzeniach standardowych II i III, a także w postaci rozszerzonego zespołu QRS.
• Trzepotanie przedsionków (200-400 uderzeń na minutę) komór charakteryzuje się wysokimi falami z trudno rozróżnialnymi elementami, a przy trzepotaniu przedsionków uwalnia się tylko zespół QRS, aw miejscu załamka P występują fale piłokształtne.
• Migotanie (350-700 uderzeń na minutę) na EKG wyraża się jako niejednorodne fale.

Tętno

Dekodowanie EKG serca koniecznie zawiera wskaźniki tętna i jest rejestrowane na taśmie. Aby określić wskaźnik, możesz użyć specjalnych formuł w zależności od prędkości nagrywania:

• przy prędkości 50 milimetrów na sekundę: 600 / (liczba dużych kwadratów w przedziale R-R);
• przy prędkości 25 mm na sekundę: 300 / (liczba dużych kwadratów między R-R),

Liczbowe tętno można również określić na podstawie małych komórek przedziału R-R, jeśli taśma kardiogramu została zarejestrowana z prędkością 50 mm / s:

• 3000 / liczba małych komórek.

Normalne tętno u osoby dorosłej wynosi od 60 do 80 uderzeń na minutę.

Regularność rytmu

Zwykle odstępy R-R są takie same, ale dozwolony jest wzrost lub spadek o nie więcej niż 10% średniej wartości. Zmiany w regularności rytmu i wskaźniki zwiększonego / zmniejszonego tętna mogą wystąpić w wyniku naruszenia automatyzmu, pobudliwości, przewodzenia, kurczliwości mięśnia sercowego.

W przypadku naruszenia funkcji automatyzmu w mięśniu sercowym obserwuje się następujące wskaźniki odstępów:

• tachykardia - częstość akcji serca w przedziale 85-140 uderzeń na minutę, z krótkim okresem relaksacji (interwał TP) i krótkim odstępem RR;
• bradykardia - tętno spada do 40-60 uderzeń na minutę, a odległość między RR i TP wzrasta;
• arytmia - wyznaczane są różne odległości między głównymi interwałami bicia serca.

Przewodność

Do szybkiego przesyłania impulsu ze źródła wzbudzenia do wszystkich części serca istnieje specjalny system przewodzący (węzły SA i AV, a także jego wiązka), którego naruszenie nazywa się blokadą.

Istnieją trzy główne rodzaje blokady - zatokowa, przedsionkowa i przedsionkowo-komorowa.

Przy blokadzie zatok EKG wykazuje naruszenie transmisji impulsów do przedsionków w postaci okresowej utraty cykli PQRST, natomiast odległość między R-R znacznie się zwiększa.

Blok wewnątrzprzedsionkowy jest wyrażony jako przedłużony załamek P (ponad 0,11 s).

Blok przedsionkowo-komorowy dzieli się na kilka stopni:

• I stopień - wydłużenie przedziału P-Q o więcej niż 0,20 s;
• II stopień - okresowa utrata QRST z nierównomierną zmianą czasu między kompleksami;
• III stopień - komory i przedsionki kurczą się niezależnie od siebie, w wyniku czego nie ma związku między P i QRST w kardiogramie.

Oś elektryczna

EOS wyświetla sekwencję transmisji impulsów przez mięsień sercowy i zwykle może być pozioma, pionowa i pośrednia. Podczas dekodowania EKG oś elektryczna serca jest określana przez lokalizację zespołu QRS w dwóch odprowadzeniach - aVL i aVF.

W niektórych przypadkach dochodzi do odchylenia osi, które samo w sobie nie jest chorobą i występuje z powodu wzrostu lewej komory, ale jednocześnie może wskazywać na rozwój patologii mięśnia sercowego. Z reguły EOS zbacza w lewo z powodu:

• zespół niedokrwienny;
• patologia aparatu zastawkowego lewej komory;
• nadciśnienie tętnicze.

Pochylenie osi w prawo obserwuje się wraz ze wzrostem prawej komory wraz z rozwojem następujących chorób:

• zwężenie tętnicy płucnej;
• zapalenie oskrzeli;
• astma;
• patologia zastawki trójdzielnej;
• wada wrodzona.

Odchylenia

Naruszenie czasu trwania interwałów i wysokości fal jest również oznaką zmian w pracy serca, na podstawie których można zdiagnozować szereg wrodzonych i nabytych patologii.