Leki rozrzedzające krew: bez aspiryny, lista nowej generacji

Wiele powiedziano i napisano o potrzebie rozrzedzania krwi w celu leczenia i zapobiegania wielu groźnym chorobom. Ostatnio wzrosła również liczba leków spełniających to zadanie. Samodzielne wybieranie ich jest niebezpieczne, tylko lekarz powinien dobrać je do konkretnego pacjenta.

Ale każdy dorosły powinien mieć pojęcie, jakie leki rozrzedzające krew są obecnie stosowane w medycynie. Nie jest przesadą stwierdzenie, że co druga osoba otrzymuje takie leki po 60 latach, a wraz z wiekiem częstotliwość ich przepisywania tylko wzrasta..

Dlaczego musisz rozrzedzać krew

Pojęcie „rozrzedzania krwi” oznacza nie tyle zmniejszenie jej „gęstości”, ile zmniejszenie jej zdolności do tworzenia skrzepów krwi. Krew to złożony układ samoregulujący, w którym krąży wiele czynników, zarówno koagulujących, jak i przeciwzakrzepowych, które normalnie powinny być w idealnej równowadze.

Jednak wraz z wiekiem większość ludzi przesuwa tę równowagę w kierunku zwiększonej koagulacji. Mechanizmy tego są różne, niektóre nie są w pełni zrozumiałe, ale fakt pozostaje faktem: udary, zawały serca, zakrzepica i choroba zakrzepowo-zatorowa to skrzepy krwi, które blokują światło naczynia i zatrzymują przepływ krwi w określonym obszarze naszego ciała. Te incydenty naczyniowe są bardzo niebezpieczne, nigdy nie mijają bez śladu: bez szybkiej pomocy jest to śmierć lub niepełnosprawność..

Dlatego leki rozrzedzające krew odgrywają pierwszorzędną rolę w zapobieganiu zakrzepicy i zatorom, a tym samym zapobiegają śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych. Oprócz celów profilaktycznych stosuje się je również w leczeniu już powstałej zakrzepicy..

Główne grupy leków rozrzedzających krew

Tworzenie się skrzepliny jest aktywowane przez wiele czynników krzepnięcia występujących we krwi. To jest złożona reakcja kaskadowa. Istnieje:

• Pierwotna hemostaza płytek krwi. Płytki krwi aktywowane z różnych powodów sklejają się ze sobą oraz ze ścianą naczynia i zatykają światło małego naczynia.
• Wtórna hemostaza koagulacyjna. Aktywacja czynników krzepnięcia osocza i tworzenie skrzepliny fibryny. Jest to typowe dla statków średniego i dużego kalibru..

W związku z tym leki rozrzedzające krew dzielą się na:

• Leki przeciwpłytkowe (zapobiegają adhezji płytek krwi, hamują hemostazę naczyniowo-płytkową).
• Antykoagulanty (blokują czynniki krzepnięcia osocza i zapobiegają tworzeniu się skrzepu fibryny).

Leki przeciwpłytkowe

Leczenie środkami przeciwpłytkowymi jest zalecane:

• z chorobą niedokrwienną serca;
• po zawale serca;
• pacjenci z zaburzeniami rytmu;
• wtórna profilaktyka zakrzepów krwi u osób po udarze lub TIA;
• profilaktyka pierwotna u osób z wysokim ryzykiem powikłań;
• po wszelkich operacjach na sercu i naczyniach krwionośnych;
• pacjenci z chorobą tętnic obwodowych.

Preparaty zawierające aspirynę

Kwas acetylosalicylowy (ASA, aspiryna) jest najsłynniejszym i pierwszym środkiem przeciwpłytkowym. Jego właściwość polegająca na blokowaniu enzymów biorących udział w aktywacji płytek krwi została odkryta w 1967 roku. I nadal jest to „złoty standard”, z którym porównuje się wszystkie inne leki przeciwpłytkowe.

Udowodniono, że dawka aspiryny wystarczająca do wystąpienia działania przeciwpłytkowego wynosi 100 mg na dobę. ASA stosowany w prewencji wtórnej może zmniejszyć liczbę zgonów o 25-30%. Jest to dość skuteczny lek, niedrogi i dostępny dla szerokiego grona pacjentów. Aspiryna jest dobrze wchłaniana z przewodu pokarmowego, jej działanie występuje w ciągu 1-2 godzin i utrzymuje się przez jeden dzień. Dlatego należy przyjmować 1 raz dziennie po posiłkach przez długi czas..

Przemysł farmaceutyczny produkuje preparaty aspiryny w wymaganej dawce 50-150 mg, co jest bardzo wygodne w przyjmowaniu. Aby zmniejszyć działanie drażniące na błonę śluzową żołądka, taka ilość ASA jest zwykle zamknięta w błonie jelitowej.

Jeśli podejrzewa się ostry zespół wieńcowy, pacjentowi podaje się zwykłą niepowlekaną tabletkę aspiryny w dawce 325-500 mg.

Niezbędne leki zawierające aspirynę do długotrwałego stosowania

Główny efekt uboczny ASA jest wrzodziejący, to znaczy może powodować erozję, wrzody i krwawienia z błony śluzowej żołądka. Przepisując leki aspiryny, lekarz ocenia możliwe ryzyko i porównuje je z potencjalnymi korzyściami z ich przyjmowania.

Dlatego nawet tak szeroko reklamowany i publicznie dostępny lek jak aspiryna nie musi być sobie przepisywany. Ponadto, zgodnie z wynikami ostatnich badań, nie udowodniono jego wpływu w prewencji pierwotnej powikłań sercowo-naczyniowych. Oznacza to, że jeśli nie przeszedłeś udaru lub zawału serca, nie musisz podejmować tego samodzielnie „na wszelki wypadek” bez konsultacji. Tylko lekarz może ocenić wszystkie dostępne czynniki ryzyka i zdecydować, czy wziąć ASA.

Preparaty ASA są przeciwwskazane w zmianach erozyjnych i wrzodziejących przewodu pokarmowego, krwawieniach wewnętrznych, alergiach, ciąży. Stosuje się go ostrożnie u osób z astmą oskrzelową i nadciśnieniem tętniczym (ciśnienie krwi należy obniżyć do 140/90 mm Hg)

Mimo to lekarze są skłonni wierzyć, że ASA jest lepsze niż szkoda. Kolejną kwestią, o której warto wspomnieć, jest to, że wykazano, że regularne przyjmowanie aspiryny zmniejsza ryzyko raka jelita grubego..

Leki przeciwpłytkowe bez aspiryny

Skutki uboczne ASA skłoniły naukowców do poszukiwania innych, bezpieczniejszych leków przeciwzakrzepowych o podobnym działaniu. W efekcie obecnie w praktyce klinicznej stosuje się kilka leków bez aspiryny o właściwościach przeciwzakrzepowych..

Pamiętaj jednak, że w tej grupie nie ma absolutnie bezpiecznych leków, każdy z nich ma swoje przeciwwskazania i ograniczenia, a także przepisuje je tylko lekarz. Niektóre nowsze leki przeciwpłytkowe są przepisywane jako uzupełnienie aspiryny.

Dipirydamol (Courantil)

Poprzez mechanizm działania jest inhibitorem fosfodiesterazy, ma działanie rozszerzające naczynia krwionośne i przeciwpłytkowe. Efekt jest nieco słabszy niż aspiryny, ale jest w pełni uzasadniony w przypadku nietolerancji tej ostatniej. Ponadto dipirydamol jest jedynym lekiem przeciwpłytkowym zatwierdzonym do stosowania u kobiet w ciąży i karmiących.

Przyjmuje się 75 mg 3-4 razy dziennie, w razie potrzeby dzienną dawkę zwiększa się do 450 mg.

Dostępne w tabletach:

• 25 mg każdy (100 tabletek, 415 rubli)
• 75 mg każdy (40 sztuk, 430 rubli).

Lek o nazwie handlowej „Curantil” (produkowany przez Berlin Chemie) będzie kosztował odpowiednio 620 i 780 rubli.

Tiklodypina (Tiklid)

Jeden z najwcześniej zarejestrowanych inhibitorów ADP (difosforanu adenozyny). Hamuje agregację płytek krwi, zmniejsza lepkość krwi i wydłuża czas krwawienia. Tiklid jest przepisywany 250 mg 2 razy dziennie. Efekt terapeutyczny osiąga się po 3-4 dniach od przyjęcia.

Skutki uboczne - krwawienie, trombocytopenia, leukopenia, bóle brzucha, biegunka.
Cena: 30 tab. około 1500 rubli.

Klopidogrel (Plavix)

Mechanizm działania jest zbliżony do tiklodypiny, ale znacznie skuteczniejszy i bezpieczniejszy od niej. Używany od 1998 roku. Weź 75 mg raz dziennie z jedzeniem lub bez.

Według dużego badania CAPRIE klopidogrel jest skuteczniejszy niż aspiryna w zapobieganiu udarowi niedokrwiennemu i zawałowi mięśnia sercowego. Ale jego koszt jest kilkakrotnie wyższy, szczególnie w przypadku markowych analogów, charakteryzujących się wysokim stopniem oczyszczenia:

• Clopidogrel 28 tab. około 350 rubli,
• Plavix - około 930 rubli,
• Plagril - 430 rubli,
• Egithrombus - 916 rubli,
• Zylt - 950

• Z ACS (ostry zespół wieńcowy) - 300 mg raz.
• Do zapobiegania zakrzepicy w stencie po stentowaniu tętnic wieńcowych lub innych tętnic, a także po CABG. W przypadku braku przeciwwskazań stosuje się go w połączeniu z aspiryną.
• Po przebytym zawale mięśnia sercowego lub udarze niedokrwiennym.
• U pacjentów z niedrożnością tętnic obwodowych.

Ticagrelor (brilinta)

Stosunkowo nowy lek (zarejestrowany w 2010 roku). Zasada działania jest podobna do clopidoglelu. Według najnowszych zaleceń ta ostatnia jest preferowana u chorych poddawanych stentowaniu lub CABG. Dostępne w tabletkach 60 i 90 mg, przyjmowane 2 razy dziennie. To dość drogi lek..

Efekty uboczne, oprócz krwawienia, należy zauważyć duszność (14%).
Cena: miesięczna kuracja brilintą - około 4500 rubli.

Prasugrel (efekt)

Również stosunkowo nowy środek przeciwpłytkowy (stosowany od 2009 roku). Stosuje się go u pacjentów z OZW, u których planowane jest stentowanie. Uważa się, że jest bardziej skuteczny niż klopidogrel, ale jednocześnie częściej występują działania niepożądane. Nie można stosować u pacjentów po udarze. Koszt jednej paczki to około 4000 rubli.

Cilostazol (pletax)

Lek o działaniu przeciwpłytkowym i rozszerzającym naczynia krwionośne. Najskuteczniej rozszerza tętnice kończyn dolnych (udowych i podkolanowych). Stosowany jest głównie w celu zarostowania chorób tych tętnic (chromanie przestankowe). Dawka wynosi 100 mg 2 razy dziennie. Koszt opakowania 60 tabletek to około 2000 rubli.

Pentoksyfilina (Trental)

Lek łączący działanie przeciwpłytkowe i rozszerzające naczynia krwionośne. Zmniejsza lepkość krwi, poprawia mikrokrążenie. Stosowany jako roztwór do infuzji dożylnych i tabletek.
Koszt opakowania 60 tabletek po 100 mg - 550 rubli.

Pojęcie antykoagulantów

Antykoagulanty to leki hamujące aktywność czynników krzepnięcia osocza. Stosuje się je w przypadkach, gdy same leki przeciwpłytkowe są niezbędne, w leczeniu powikłań zakrzepowo-zatorowych, a także w profilaktyce, gdy ryzyko tych powikłań jest bardzo duże..

Istnieją bezwzględne wskazania do leczenia przeciwzakrzepowego:

• Zator tętnicy płucnej (PE).
• Zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych.
• Zawał mięśnia sercowego, ostry okres.
• Udar niedokrwienny.
• Migotanie przedsionków u pacjentów z chorobą wieńcową.
• Przełożony udar na tle migotania przedsionków.
• Protetyczne zastawki serca.
• Zakrzep w przedsionkach.
• Zwężenie stentu.
• Zapobieganie tworzeniu się skrzepów podczas hemodializy.
• Zapobieganie zatorowości płucnej u pacjentów po endoprotezoplastyce.

Istnieją takie grupy tych leków:

• Bezpośrednie antykoagulanty. Inaktywują trombinę bezpośrednio we krwi. To heparyna i jej różne modyfikacje, a także hirudyna.
• Pośrednie antykoagulanty. Blokują tworzenie się osoczowych czynników krzepnięcia w wątrobie. Należą do nich kumaryny (antagoniści witaminy K), z których najbardziej znana jest warfaryna. Rzadziej używane są Fenilina, Neodikumarin, Sinkumar.
• Nowe doustne antykoagulanty (NOAC).

Bezpośrednie antykoagulanty

Niefrakcjonowana heparyna (UFH)

Jest naturalnym antykoagulantem i występuje w wielu tkankach naszego organizmu. W osoczu krwi inaktywuje trombinę, zmniejszając w ten sposób zdolność do tworzenia skrzepów krwi.

Heparynę podaje się pozajelitowo (dożylnie lub podskórnie) w dużych dawkach - w leczeniu zakrzepicy (ostry zawał mięśnia sercowego, zakrzepica tętnic kończynowych, zatorowość płucna), w małych dawkach - w profilaktyce zakrzepowo-zatorowej. Lek jest przepisywany ostrożnie pod kontrolą krzepnięcia krwi i APTT i tylko w szpitalu.

Istnieją również maści i żele heparynowe do stosowania miejscowego (maść heparynowa, Lyoton, Venitan, Venolife). Są przepisywane na żylaki, hemoroidy.

Heparyny drobnocząsteczkowe (LMWH)

Leki te są otrzymywane z UFH poprzez depolaryzację jego cząsteczki. Niższa masa cząsteczkowa zwiększa biodostępność heparyn oraz czas ich działania. Zwykle wstrzykuje się je podskórnie 1 do 2 razy dziennie. Dostępny w jednorazowych strzykawkach. Najczęściej przepisywana LMWH:

• Dalteparyna (Fragmin) 2500 IU / 0,2 ml - opakowanie 10 strzykawek kosztuje około 2200 rubli.
• Nadroparyna (Fraxiparin) - dostępna w różnych dawkach, koszt opakowania 10 sztuk od 2100 do 4000 rubli.
• Enoksoparyna (Clexane) - dawki w strzykawkach od 2000 do 8000 jednostek, koszt jednej strzykawki to od 300 do 400 rubli.
• Bemiparin (Cybor) - strzykawki 3500 IU 10 sztuk 3900 rubli.

Głównym obszarem zastosowania heparyn drobnocząsteczkowych jest profilaktyka zakrzepicy u pacjentów pooperacyjnych. Można je również przepisać kobietom w ciąży z zespołem antyfosfolipidowym.

Sulodeksyd (Wessel)

lek przeciwzakrzepowy, składający się z dwóch glikozaminoglikanów wyizolowanych z błony śluzowej jelita świni. Mechanizm działania przypomina LMWH. Stosowany jest głównie w profilaktyce mikrozakrzepicy u osób z cukrzycą. Zaletą jest jego dobra tolerancja, a także możliwość stosowania go nie tylko w zastrzykach, ale także wewnątrz w kapsułkach.
Koszt opakowania 10 ampułek to około 2000 rubli, 60 kapsułek - 2600 rubli.

Warfaryna

Warfaryna została po raz pierwszy zsyntetyzowana w 1948 roku i do 2009 roku była praktycznie jedynym antykoagulantem przepisywanym do długotrwałego stosowania. Nadal jest uważany za punkt odniesienia, z którym porównuje się wszystkie nowe leki o tym samym działaniu. W wątrobie blokuje metabolizm witaminy K, a tym samym zapobiega tworzeniu się kilku czynników krzepnięcia osocza. W rezultacie krew znacznie traci zdolność tworzenia skrzepów krwi..

Długotrwałe stosowanie warfaryny zmniejsza częstość występowania udarów o 64%. Ale ten lek jest niedoskonały, jest bardzo niewygodny w ciągłym stosowaniu..

• konieczność częstego monitorowania laboratoryjnego (INR należy utrzymywać w ścisłych granicach 2–3) i stałego dostosowywania dawki,
• ścisłe przestrzeganie określonej diety,
• niekompatybilność z wieloma lekami,
• częste powikłania w postaci krwawienia.

Warfaryna pozostaje najczęściej stosowanym antykoagulantem, głównie ze względu na przystępną cenę. Dawkę warfaryny dobiera się pod kontrolą INR, czasem dobór optymalnej dawki trwa kilka miesięcy.

Jest produkowany w tabletkach po 2,5 mg. Koszt 100 tabletek warfaryny wynosi od 90 do 150 rubli, w zależności od producenta.

Nowe doustne antykoagulanty (NOAC)

Dyskomfort związany z przyjmowaniem warfaryny skłonił naukowców do poszukiwania nowych leków zmniejszających ryzyko zakrzepów krwi, które mogą być przyjmowane przez długi czas. Te leki nowej generacji (NOAC) zostały wprowadzone do praktyki klinicznej dopiero niedawno (w 2009 r.), Ale szybko zostały przyjęte przez pracowników służby zdrowia i pacjentów..

Wszystkie PLA można podzielić na 2 grupy:

• bezpośrednie inhibitory trombiny (Dabigatran) i
• bezpośrednie inhibitory czynnika Xa (rywaroksaban, apiksaban, endoksaban).

Ich działanie jest porównywalne z warfaryną, ale znacznie wygodniej jest z nimi pracować zarówno dla lekarza, jak i dla pacjenta. Główną zaletą jest to, że nie wymagają systematycznej kontroli laboratoryjnej. Główną wadą pozostaje ich wysoki koszt..

Dabigatran (pradaksa)

Pierwszy lek, który przełamał monopol na warfarynę. Stosowany od 2010 roku. Hamuje trombinę, zapobiegając w ten sposób przemianie fibrynogenu w fibrynę. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Jego działanie jest porównywalne z warfaryną. Efekty uboczne (krwawienie) są mniej powszechne, a stosowanie jest znacznie wygodniejsze.

Produkowany jest w kapsułkach w dawce 75, 110 i 150 mg, przyjmowanych 1-2 razy dziennie, dawkę dobową dobiera lekarz w zależności od celu wizyty. Przeciwwskazane w krwawieniach, niedawnym udarze krwotocznym, ciężkiej niewydolności nerek, ciąży. Kontrola laboratoryjna zwykle nie jest wymagana.

Koszt opakowania 30 kapsułek po 150 mg to około 1800 rubli.

Rywaroksaban, Apiksaban, Edoksaban

Ich mechanizm działania jest prawie identyczny. Hamują zarówno wolny, jak i związany z zakrzepicą czynnik Xa. Od razu przytoczmy ich nazwy handlowe:

• Rywaroksaban - Xarelto
• Apixaban - Eliquis
• Endoxaban - Lixiana (jeszcze niezarejestrowany w Federacji Rosyjskiej).

Wskazania do stosowania są podobne do warfaryny. Wszystkie trzy leki są szybko wchłaniane z przewodu pokarmowego..

Jeśli mówimy o różnicach, to przyjmowanie tabletek Rivaroxaban (Xarelto) należy przyjmować z jedzeniem, resztę - niezależnie od posiłku. Apixaban (Eliquis) - 2 razy dziennie, reszta - 1 raz.

Skuteczność w przypadku różnych patologii i ryzyko krwawienia w porównaniu z warfaryną:

Formularze wydania i cena:

Jak rozrzedzać krew bez leków

Utrzymuj równowagę płynów

Gęsta krew to przede wszystkim brak wody.

• Wypij co najmniej 2 litry czystej wody (dokładniej 30g na 1 kg masy ciała). Mam na myśli dokładnie wodę, a nie herbatę, kawę, różne napoje gazowane itp. Ale jednocześnie woda niskiej jakości z nadmiarem soli może tylko zaszkodzić.
• W sytuacjach utraty płynów odpowiednio zwiększamy picie. Płyn tracimy w przypadku przegrzania, intensywnej pracy fizycznej, wymiotów, biegunki.

Odmowa alkoholu, w tym piwa.

Ślina pijawki zawiera bezpośredni antykoagulant - hirudynę. Dlatego hirudoterapia jest odpowiednia dla miłośników naturalnego leczenia. Po prostu nie rób tego sam, zaufaj specjalistom.

Odżywianie

Istnieje lista produktów, które zagęszczają lub rozrzedzają krew. Ale generalnie nie pomylimy się, jeśli będziemy przestrzegać zasad zdrowej diety z dostateczną ilością warzyw, owoców, ograniczając się w cukrze, soli, czerwonym mięsie, z wyłączeniem konserwantów i wędzonek. Świeżo wyciskane soki są bardzo przydatne.

Fitoterapia

Wiele roślin ma właściwości rozrzedzające krew. Oficjalna medycyna rozpoznaje tylko dwa z nich, które faktycznie zawierają substancje czynne, które zapobiegają tworzeniu się skrzepów krwi..

• Kora wierzby białej zawiera salicylan. Z tego w rzeczywistości najpierw uzyskano aspirynę. W aptekach sprzedawana jest zarówno naturalna suszona kora, jak i rozdrobniona w kapsułkach (Salivitellin, Trombomin) lub workach filtracyjnych (Ivapirin). Kora w tempie 1 łyżki stołowej na szklankę wrzącej wody w termosie, odstawiać na 6-8 godzin, pić 2 łyżki 3 razy dziennie przed posiłkami. Kapsułki przyjmuje się 2 razy dziennie.
• Słodka koniczyna zawiera naturalne kumaryny. 1 łyżkę stołową suchej trawy nostrzyka (sprzedawanej w aptekach) zalać szklanką wrzącej wody. Pozwól parzyć przez 30 minut. Weź 1 łyżkę stołową 3 razy dziennie.

Preparaty ziołowe stosuje się w cyklach 3-4 tygodni. Nie myśl, że są całkowicie bezpieczne. Instrukcje zawsze opisują przeciwwskazania.

Pytanie odpowiedź

Jakie testy wskazują, że krew jest gęsta?

• Przede wszystkim jest to wskaźnik hematokrytu (stosunek płynnej części krwi do masy komórek). Nie powinno być więcej niż 0,55.
• Liczba erytrocytów jest wyższa niż 6X / l.
• Lepkość krwi powyżej 4.
• Wzrost ilości białka, protrombiny i fibrynogenu w osoczu powyżej przyjętych norm.

Ale tylko zdrowi ludzie powinni kierować się tymi wskaźnikami. Pacjentom z wysokim ryzykiem powikłań naczyniowych przepisuje się leki zmniejszające krzepnięcie nawet przy normalnym hematokrytie i lepkości. Gęsta krew i skłonność do tworzenia się skrzepów krwi to wciąż nieco inne pojęcia..

Czy wszystkie osoby powyżej 50 roku życia muszą zażywać leki rozrzedzające krew??

Twierdzenie, że wszyscy po 50. roku życia muszą przyjmować leki rozrzedzające krew, jest obecnie kwestionowane. Ostatnie badania pokazują, że jeśli nie ma choroby wieńcowej, nie ma historii udarów, zawałów serca, osoba nie przeszła operacji serca, to nie ma potrzeby bezmyślnego przyjmowania takich leków. Jednak mają wiele skutków ubocznych..

Istnieją jednak sytuacje, w których ryzyko wystąpienia powikłań naczyniowych jest bardzo wysokie. Tylko lekarz rodzinny lub kardiolog może ocenić prawdopodobieństwo ich rozwoju, zważyć potencjalne korzyści i szkody. Dlatego - bez własnych oznaczeń!

Które leki są bezpieczniejsze dla osób z problemami żołądkowymi??

Jeśli leki rozrzedzające krew są niezbędne, ale występują problemy żołądkowe (zapalenie żołądka, wrzody), najbezpieczniej jest przyjmować dipirydamol (kurantyl) i, w mniejszym stopniu, klopidogrel. Ale nadal, w momencie wyraźnego zaostrzenia, zaleca się tymczasowe zaprzestanie ich przyjmowania..

Bardzo często w celu zmniejszenia ryzyka krwawienia z żołądka pacjentom przepisuje się inhibitory pompy protonowej (omeprazol, rabeprazol, pantoprazol i inne IPP) jednocześnie z lekami przeciwpłytkowymi. W 2009 roku opublikowano dane, że jednoczesne podawanie klopidogrelu i IPP zwiększa ryzyko nawrotu zawału mięśnia sercowego. W mniejszym stopniu dotyczy to pantoprazolu (Nolpaza). Dlatego jeśli lekarz przepisuje nolpazę jednocześnie z klopidogrelem, nie należy jej zastępować tańszym omeprazolem.

Jakie testy wykonać, aby kontrolować spożycie aspiryny?

Pacjenci często zadają to pytanie. Zatem ASA nie wpłynie w żaden sposób na wskaźniki ogólnego badania krwi. I nie jest prawdą, że obniża liczbę płytek krwi. Czas krzepnięcia może się nieznacznie wydłużyć (ponad 5 minut), ale taki jest cel leczenia. Istnieją specjalne testy na aktywność funkcjonalną płytek krwi, ale są one przepisywane ze specjalnych wskazań. Dlatego nie ma sensu oddawanie krwi w celu „kontrolowania działania aspiryny”. Aby zapobiec powikłaniom, EGD będzie bardzo korzystny (corocznie lub gdy pojawią się objawy żołądkowe) w kontrolowaniu błony śluzowej żołądka.

Boję się brać antykoagulanty. Czy można się bez nich obejść?

Jeśli lekarz przepisał antykoagulanty, pacjent ma bardzo wysokie ryzyko powstania zakrzepów krwi. Tak, te leki są zwykle przepisywane na całe życie. Tak, jest zbyt wiele skutków ubocznych i niedogodności. Ale pamiętaj, że ponad 2 razy zmniejszają częstość występowania poważnych powikłań. Jeśli jest taka szansa, dlaczego jej nie wykorzystać?

Lekarz przepisał kilka leków jednocześnie, aby zmniejszyć krzepnięcie. Czy to konieczne?

Czasami zalecana jest podwójna, a nawet potrójna terapia przeciwzakrzepowa, gdy trzeba zażywać kilka leków naraz (aspiryna + klopidogrel, aspiryna + warfaryna, aspiryna + heparyna, aspiryna + klopidogrel + warfaryna). To jest międzynarodowy standard opieki. Lekarze są zobowiązani do przepisywania takich kombinacji w ściśle określonych sytuacjach i anulowania ich tylko w przypadku powikłań. Zwykle terapia podwójna lub potrójna jest zalecana tylko przez określony czas (na przykład 12 miesięcy po wykonaniu stentu lub pomostowania tętnic wieńcowych).

Tabletki rozrzedzające krew i przeciwzakrzepowe

Erytrocytoza to stan charakteryzujący się wzrostem liczby erytrocytów i hemoglobiny we krwi. Zmiany tych wskaźników powodują jego zgrubienie, co ma zły wpływ na zdrowie. Po potwierdzeniu patologii przepisuje się leki rozrzedzające krew.

Leki z tej grupy są liczne. Przed rozpoczęciem leczenia wymagane jest kompleksowe badanie pacjenta.

Dlaczego gęsta krew jest niebezpieczna?

Wzrost lepkości w stosunku do normy fizjologicznej powoduje spowolnienie tempa przepływu krwi, co prowadzi do wzrostu obciążenia mięśnia sercowego. Serce kurczy się w trybie zintensyfikowanym.

Dodatkowo dochodzi do naruszenia mikrokrążenia w narządach i tkankach. Powolny przepływ krwi przez naczynia stwarza idealne warunki do tworzenia się skrzepów krwi i pojawienia się blaszek miażdżycowych.

W miarę postępu patologii odkładanie się cholesterolu powoduje zwężenie prześwitów krwiobiegu i późniejsze uszkodzenie błony wewnętrznej naczyń (wewnętrznej warstwy tętnicy lub żyły). Spadek wskaźników elastyczności i naruszenie ich zdolności do rozciągania również zwiększa obciążenie serca.

Koło się zamyka: gęsta krew powoduje miażdżycę, co z kolei podnosi lepkość.

Wzrost siły skurczów mięśnia sercowego prowadzi do jego zubożenia i powstania niewydolności serca. Następnie mikrokrążenie pogarsza się, rozwija się niedokrwienie (głód tlenu) wszystkich narządów i tkanek. W wyniku zmian patologicznych zwiększa się prawdopodobieństwo zawałów serca, udarów.

Objawy i diagnoza

Nie ma konkretnych objawów choroby. Pośrednimi warunkami wskazującymi na wzrost hematokrytu są:

• Ciągłe pragnienie.
• Sucha skóra i błony śluzowe.
• Osłabienie mięśni, silne zmęczenie.
• Niewyjaśniony wzrost tętna.
• Uczucie mrowienia za mostkiem.
• Zimne kończyny.

Dzieci ze wzrostem wskaźników gęstości krwi stają się marudne i ciągle chcą spać.

Aby zdiagnozować patologię, przypisuje się badania:

• UAC, analiza biochemiczna.
• Oznaczanie hematokrytu.
• Koagulogram.
• Profil lipidowy.

Aby potwierdzić stan, wymagane będzie drugie badanie. Umożliwi to śledzenie zmian wskaźników w czasie..

Dodatkowe badania dotyczące podejrzenia rozwoju erytrocytozy to:

• Określenie jakości nasycenia krwi tętniczej tlenem.
• Ilość erytropoetyny.

W razie potrzeby - zgodnie ze wskazaniami - przypisuje się:

• Biopsja szpiku kostnego.
• USG jamy brzusznej, miednica mała.
• EKG.
• ECHO-KG.
• Badania profilu hormonalnego.

Przyczyny zgrubienia

Czynniki przyczyniające się do rozwoju erytrocytozy:

• Niedobór enzymów - stan charakteryzujący się brakiem enzymów trawiennych, co zaburza rozkład pokarmu. Produkty rozpadu wnikają do krwi. Następuje jego zakwaszenie. Rezultat - sklejanie czerwonych krwinek, głód tlenu w tkankach ciała.
• Słaba jakość wody pitnej.
• Naruszenie wątroby - brak witamin i minerałów zmniejsza funkcje filtracyjne narządu. Prowadzi to do zmiany składu chemicznego osocza i wzrostu hematokrytu.
• Odwodnienie - stan rozwija się na tle wzmożonego wysiłku fizycznego, niedostatecznego spożycia płynów, silnej biegunki lub wymiotów oraz przyjmowania leków moczopędnych.
• Zwiększona praca śledziony.

Odchylenia są coraz częściej diagnozowane u młodych ludzi. Tłumaczy się to złą sytuacją środowiskową i wysoką zawartością składników chemicznych w produktach..

Wskazania do stosowania leków rozrzedzających krew

Leczenie można rozpocząć od leków zmniejszających lepkość tylko zgodnie z zaleceniami lekarza. Najpierw musisz przejść testy laboratoryjne, ponieważ pojawienie się pewnych objawów nie jest powodem przyjmowania leków przeciwzakrzepowych.

Podczas diagnozowania wartości hematokrytu powyżej 0,55 leczenie jest obowiązkowe.

Lista leków rozrzedzających krew

Najczęściej przy przyjęciu przepisywane są następujące leki o działaniu rozrzedzającym krew:

• Heparyna. Aktywny składnik aktywny leku jest analogiem substancji wprowadzanej do rany przez pijawkę po ugryzieniu.
• Warfaryna. Pośredni antykoagulant. Służy do zatorowości naczyniowej, zakrzepicy. W schemacie terapeutycznym można go łączyć z aspiryną. Ma wiele przeciwwskazań.
• Dabigatran (substytut warfaryny).
• Trental. Dostępne w postaci tabletek i roztworów do infuzji. Głównym wskazaniem jest eliminacja problemów krążeniowych towarzyszących cukrzycy, zgorzeli, żylakom.
• Aspeckard. Substancją czynną jest kwas acetylosalicylowy. Nie stosować w czasie ciąży, u której zdiagnozowano hemofilię, problemy z nerkami lub wątrobą.
• Rivaroxaban. Dostępne w postaci tabletek. Przeciwwskazany w alergii na leki, ciąży i karmienia piersią.
• Aescusan. Normalizuje proces krążenia żylnego, wzmacnia ściany naczyń krwionośnych.
• Fenilina. Odnosi się do leków o natychmiastowym działaniu. Jest rzadko używany. Tylko jeśli jest to absolutnie konieczne. Ma wiele przeciwwskazań.
• Cardiomagnet. Pozwala kontrolować poziom lepkości krwi.

Leki są odpowiednie dla pacjentów w każdym wieku. Ale samodzielne przyjęcie - bez zdania wstępnego egzaminu - jest niedopuszczalne. Samoleczenie powoduje poważne skutki uboczne.

Na uwagę zasługują osoby, które przekroczyły 40-50 lat. W tym wieku często konieczne jest zażywanie leków rozrzedzających krew. Po 55 latach możliwe jest tworzenie się zakrzepicy, a także chorób układu sercowo-naczyniowego..

Jeśli wcześniej przepisywano w tym celu aspirynę, dziś lista leków znacznie się rozszerzyła. U dorosłych pacjentów stosuje się:

• Warfaryna.
• Heparyna.
• Exanta.
• Aspirin-Cardio.
• Clopidogrel.
• Cardiomagnet.
• Aggregal.

Kurs obejmuje nowoczesne leki rozrzedzające krew. Dzięki kumulacyjnemu działaniu wartości hematokrytu pozostają normalne przez długi czas. Czasami do 1 roku.

Jednym z powikłań ciąży jest rozwój żylaków. W przypadku braku terapii nie wyklucza się powstawania zakrzepowego zapalenia żył, stanu, w którym dochodzi do uszkodzenia żył głębokich. Stosowanie leków o działaniu rozrzedzającym krew jest możliwe tylko zgodnie z zaleceniami lekarza. Najczęściej leczenie przeprowadza się za pomocą leku Curantil. Jego działanie ma na celu wzmocnienie ściany naczyniowej, poprawiając ogólny przepływ krwi. Ponadto lek zapobiega rozwojowi procesów tworzenia skrzepliny..

Jeśli kobieta jest hospitalizowana, w szpitalu stosuje się inny lek - heparynę. Nie przenika do krwiobiegu płodu, ale znacznie zwiększa prawdopodobieństwo przedwczesnego porodu. Dlatego środek należy stosować tylko pod nadzorem lekarza..

W grupie niedrogich leków dobrze sprawdzają się:

• Acecardol.
• Zakrzepowy ACC.
• Aspirin-Cardio.
• Cardiomagnet.

Wybierając lekarstwo, należy wziąć pod uwagę istniejące choroby..

Podczas diagnozowania żylaków w niektórych przypadkach leki przeciwzakrzepowe są przepisywane w postaci zastrzyków, na przykład Clexane lub Fraxiparin. Pożądany efekt zapewnią tabletki Curanil lub Dipyridamole.

W przypadku wykrycia migotania przedsionków stosuje się warfarynę. W przypadku niedokrwienia serca i trwałego wzrostu ciśnienia krwi stosuje się Cardiomagnet.

Najbezpieczniejsze leki rozrzedzające krew dla żołądka (bez aspiryny):

• Curantil - obniża hematokryt i jest dopuszczony do stosowania jako lek profilaktyczny zapobiegający rozwojowi żylaków i miażdżycy.
• Miłorząb dwuklapowy.
• Warfaryna.
• Heparyna.

Istnieje również grupa leków do wstrzykiwań (Urokinaza, Streptokinaza). Są używane w warunkach szpitalnych lub przez zespół pogotowia ratunkowego. Do samodzielnego użytku są zabronione..

Urokinaza

Jest przepisywany w nagłych przypadkach, na przykład w przypadku zawału serca i udaru (ostre okresy). Zalecany przy bólach serca z napadem dusznicy bolesnej. Przeciwwskazanie:

• Ciąża.
• Indywidualna reakcja.
• Krwawienie.
• Pobieranie próbek z biopsji.
• Przebicie.
• Niedawna historia operacji.
• Okres poporodowy.
• Onkologia.
• Wrzód trawienny.
• Poważny uraz mózgu.

Streptokinase

Jest produkowany w postaci liofilizatu przeznaczonego do sporządzania roztworu do wstrzykiwań dożylnych i domięśniowych. Jest stosowany w okresie ostrego zawału mięśnia sercowego, udaru. Przeciwwskazania:

• Tętniaki.
• Choroby żołądkowo-jelitowe.
• Ciąża.
• Poronienie.
• Narodziny dziecka.
• Zapalenie trzustki.
• Onkologia.
• Posocznica.
• Gruźlica.

Środki ludowe

Zioła lecznicze uważane są za alternatywę dla leków z grupy koagulantów. Odwary i napary poprawiają wskaźniki biochemii osocza krwi, zmniejszają jego lepkość.

Niektóre zioła zawierają specjalne substancje - kumarynę, saponity escyny i salicylany - które mają działanie przeciwzakrzepowe. Niezbędny wynik pozwala uzyskać kurs odbioru wywarów i naparów z następujących ziół i roślin:

• Wierzba biała.
• Leczniczy nostrzyk.
• Kaukaski korzeń Dioscorea.
• Leszczyna.
• Kasztanowiec.
• Miodunka.
• Miłorząb dwuklapowy.

Aby ustabilizować wskaźniki gęstości krwi, warto zrewidować zwykłą dietę. Zaleca się włączenie do menu potraw, które zapobiegają powstawaniu zakrzepów, obniżają poziom cholesterolu i wzmacniają ściany naczyń krwionośnych. To jest ryba morska, wodorosty. Zawierają duży procent wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3, taurynę - substancje, które są silnymi przeciwutleniaczami i poprawiają ogólny przepływ krwi. Ponadto dieta powinna składać się z następujących pokarmów:

• Pomidory (świeże).
• Kurkuma.
• Kapusta.
• Cebula.
• pieprz cayenne.
• Marchewka.
• Oleje roślinne.
• Ziarna słonecznika.

Krew stanie się cieńsza, jeśli dana osoba będzie otrzymywać codziennie 14 mikronów witaminy E.Owoce zawierają dużo tokoferolu:

• Brzoskwinia, pomarańcza, mandarynka.
• Arbuz, awokado, kiwi.
• Śliwka, wiśnia, morela.
• Agrest, malina.

Dobry efekt daje stosowanie miodu. Tłumaczy to podobieństwo składu produktu do struktury mineralnej plazmy, która pozwala na wchłanianie jego składników przez organizm w 95%. Weź miód zgodnie z następującym schematem (w gramach):

• Rano i wieczorem po 30 sztuk.
• Dzień - 40.

Słodycz pomaga zwiększyć poziom hemoglobiny, jednocześnie obniżając zły cholesterol.

Wniosek lekarza

Erytrocytoza to poważna patologia, która zagraża życiu ludzkiemu. Dlatego tak ważne jest monitorowanie stanu zdrowia, a jeśli pojawią się nietypowe objawy, zasięgnij pomocy medycznej..

5 najlepszych rozcieńczalników krwi

* Przegląd najlepszych według redakcji expertology.ru. O kryteriach wyboru. Ten materiał jest subiektywny, nie stanowi reklamy i nie służy jako przewodnik zakupowy. Przed zakupem należy skonsultować się ze specjalistą.

Przegląd ten skupi się na lekach, które są powszechnie określane jako „leki rozrzedzające krew”. W Runecie znajdują się liczne materiały na ten temat, w których można znaleźć informacje o różnorodnych narzędziach. W takich artykułach opisano różne leki, które mają na celu nie tylko poprawę płynności, to znaczy reologię krwi, ale są również środkami ludowymi. Podano informacje o substancjach pozyskiwanych z organizmów żywych (hirudyna), lekach rozrzedzających żylaki na bazie składników ziołowych. Takie „dowolne umieszczanie” wszystkich tych licznych, bardzo różnych środków, preparatów biologicznych i ekstraktów roślinnych w grupie „rozcieńczalników krwi” nie jest do końca poprawne.

W rzeczywistości istnieje dość ograniczona liczba leków o udowodnionej skuteczności i działaniu ogólnoustrojowym, które należą do kategorii tzw. Leków przeciwpłytkowych lub poprawiają właściwości reologiczne krwi (poprawiają jej płynność).

Trochę o gęstości krwi i jej właściwościach reologicznych

Ale zanim przejdziemy do opisu leków przeciwpłytkowych - tych prewencyjnie ważnych leków, które rozrzedzają krew i uratowały setki tysięcy istnień, należy zrozumieć, czym jest „pogorszenie płynności” krwi i czym różni się ona od „gęstej krwi”.

Jest taki prosty wskaźnik laboratoryjny, jak hematokryt. Hematokryt to procentowy stosunek objętościowy między płynną częścią krwi lub jej osoczem a elementami w kształcie komórek. Im większy współczynnik, tym grubsza krew. Ta gęstość może wystąpić z powodu czynnika absolutnego, na przykład nadmiernego namnożenia wszystkich komórek krwi przy normalnej ilości osocza (czerwienica prawdziwa lub choroba Vakeza).

Ale znacznie częściej hematokryt wzrasta z powodu zmniejszenia ilości płynnej części krwi i nazywa się go względnym. Na przykład jest to ciężka infekcja jelitowa z powtarzającą się biegunką i wymiotami, kiedy krew gęstnieje z powodu utraty płynów. Występuje również odwodnienie fizjologiczne. Na przykład długotrwała ciężka praca fizyczna w suchym, gorącym klimacie i przy intensywnym poceniu się.

Czy podczas tych procesów krew gęstnieje? Oczywiście, że gęstnieje. Czy w tym przypadku potrzebujesz rozcieńczalników krwi? Oczywiście, że nie jest potrzebne. Wystarczy przywrócić zmienioną równowagę płynów, a krew odzyska utracone właściwości reologiczne. Jak w takim razie nazywa się leki rozrzedzające? Są to fundusze z dwóch grup: antykoagulanty i przeciwpłytkowe..

1. Antykoagulanty, czyli leki hamujące krzepnięcie krwi, są przepisywane wyłącznie przez lekarza i nie są sprzedawane bez recepty bez recepty. Należą do nich niektóre tabletki, takie jak Warfaryna, Fenilin. Ale znacznie częściej stosuje się takie środki, które są przepisywane podskórnie. To heparyna i jej modyfikacje, które należą do nowocześniejszych frakcji niskocząsteczkowych, na przykład Fraxiparin. Ponieważ leki te mogą powodować znaczną liczbę skutków ubocznych podczas samoleczenia, nie zostaną one uwzględnione w niniejszym przeglądzie..
2. Preparaty z grupy leków przeciwpłytkowych (rozcieńczalników) zmniejszają przyleganie do siebie krwinek (zmniejszają ich agregację, a przede wszystkim płytek krwi). Zapobiegają tworzeniu się tzw. Szlamu, czyli kolumn krwinek, które są „embrionami” zakrzepów. Jak wiesz, zakrzepica leży u podstaw katastrof naczyniowych prowadzących do śmierci, takich jak zawał serca i udar..

Dlatego ogólne wskazania do powołania środków rozrzedzających to zwiększone ryzyko zakrzepicy, obecność postępujących żylaków, niektórych postaci nadciśnienia tętniczego z wysokim ryzykiem zawału serca i udaru, miażdżyca tętnic i zwiększone stężenie cholesterolu w osoczu krwi. Odrębnym wskazaniem do powołania leków przeciwpłytkowych jest ogólne zwiększone ryzyko zawału serca i udaru mózgu w populacji. Tak więc męska populacja dużych miast Rosji w przytłaczającej liczbie po 45 roku życia ma takie ryzyko, dlatego jeśli mężczyzna powyżej 45 roku życia ma skłonność do siedzącej pracy, ma nadwagę, ma złe nawyki, a zwłaszcza palenie, to pokazano mu dezagregacje.

W praktyce światowej nie jest znanych tak wiele leków z tej grupy, które mają udowodnioną skuteczność, ale każdy z nich był testowany przez wiele lat na dziesiątkach tysięcy ochotników i pacjentów z bardzo różnymi patologiami i to oni weszli do rankingu. Otwiera ją tak znany lek jak kwas acetylosalicylowy, potocznie nazywany jedną z najstarszych nazw handlowych - „Aspiryna”.

Ocena najlepszych leków na rozrzedzenie krwi

Kwas acetylosalicylowy (Cardiomagnyl, Thrombo-Ass, ASK - Cardio, Aspirin-Cardio)

Kwas acetylosalicylowy jest przodkiem dużej i bardzo ważnej grupy leków zwanych niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ). Pierwsze słowo - „niesteroidowe” - oznacza, że ​​nie mają one nic wspólnego z hormonami steroidowymi, które mają najsilniejszą zdolność tłumienia stanu zapalnego.

Kwas acetylosalicylowy jest sztucznie wzmocnioną naturalną odmianą jednego z salicylanów, który był wcześniej stosowany w medycynie jako środek przeciwgorączkowy. Przede wszystkim zawarty był w korze wierzby białej (salicyna), występuje również w malinach. Sztuczna cząsteczka kwasu acetylosalicylowego jest znacznie silniejszą substancją.

W XX wieku powstało wiele różnych produktów z tej grupy, takich jak Ibuprofen, Meloxicam, Nimesulide i inne. Wszystkie w różnym stopniu są w stanie zahamować rozwój zapalenia, zmniejszyć ból, działać przeciwgorączkowo..

Po drodze okazało się, że niskie dawki kwasu acetylosalicylowego, które nie są na tyle wysokie, aby obniżyć wysoką gorączkę, przy planowanym i długotrwałym stosowaniu, znacznie zmniejszają ryzyko zakrzepicy oraz rozwoju zawałów serca i udarów niedokrwiennych. Stwierdzono, że już po jednorazowej dawce kwasu acetylosalicylowego efekt poprawy ukrwienia utrzymuje się przez cały tydzień..

Mechanizm działania opiera się na blokowaniu enzymu cyklooksygenazy typu 1 (COX - 1). Prowadzi to do uruchomienia kaskady procesów: blokowana jest synteza prostaglandyn, tromboksanu i innych substancji, co prowadzi do zmniejszenia agregacji, czyli adhezji płytek krwi do siebie i zahamowania indukcji zakrzepicy. Ustalenie tego faktu było prawdziwym darem dla medycyny. Przez dziesięciolecia zgromadzono wiele praktycznych materiałów, a obecnie minimalna dawka, która przy codziennym przyjmowaniu może zmniejszyć ryzyko wystąpienia katastrof naczyniowych wynosi 75 mg. Standardowa dawka w przeliczeniu na kwas acetylosalicylowy wynosi około 100 mg.

Wszystkie „aspiryny” nasercowe są przeznaczone do długotrwałego stosowania i są spożywane przed posiłkami z dużą ilością płynu. Główne wskazania, jak wspomniano powyżej, to profilaktyka ostrego zawału mięśnia sercowego, profilaktyka wtórna zawałów serca i udarów niedokrwiennych. Sercowa „aspiryna” jest stosowana w celu zapobiegania powikłaniom zakrzepowo-zatorowym po operacji i różnych interwencjach na naczyniach. Wskazania do stosowania ASA (kwasu acetylosalicylowego) są bardzo szerokie. Są to cukrzyca i otyłość, dusznica bolesna oraz ryzyko wystąpienia incydentów naczyniowych. Stosuje się go przy złych nawykach, a zwłaszcza podczas palenia. Stosowanie kwasu acetylosalicylowego poprawia stan implantów wieńcowych, różnych przeszczepów, w tym po operacji zastawek i po pomostowaniu tętnic wieńcowych.

Niemniej jednak kwas acetylosalicylowy, nawet w tak małych dawkach, ale stosowany przez długi czas, ma swoje przeciwwskazania. Przede wszystkim jest to zaostrzenie wrzodów żołądka i dwunastnicy, a także erozyjne zapalenie żołądka. Są to stany o wysokim ryzyku krwawienia z przewodu pokarmowego, niskim krzepliwością krwi, skazą krwotoczną. W żadnym przypadku nie należy go stosować podczas ciąży, laktacji i osób poniżej 18 roku życia. W przypadku dzieci przyjmowanie kwasu acetylosalicylowego jest surowo zabronione ze względu na możliwy rozwój zespołu Reye'a aż do śmierci, dlatego dzieciom przepisuje się preparaty ibuprofen lub paracetamol w celu obniżenia gorączki i zmniejszenia objawów zapalnych.

Aspiryna jest przeciwwskazana w tzw. Astmie aspirynowej oraz nawracających polipach nosa. Nie należy go stosować w przypadku ciężkiej niewydolności nerek i wątroby. Istnieje również wiele względnych przeciwwskazań, np. Dna moczanowa, hiperurykemia, stan przed zabiegiem z powodu możliwego rozwoju krwawienia.

Mogą również wystąpić objawy przedawkowania, które są szczególnie niebezpieczne u osób starszych, dlatego ASA do długotrwałego stosowania powinien przepisać tylko lekarz..

Obecnie w aptekach dostępna jest duża liczba niskodawkowych odmian kwasu acetylosalicylowego, tzw. „Aspiryny sercowej”. Jeśli więc weźmiemy pod uwagę popularną dawkę 100 mg, to jedno opakowanie, przeznaczone do miesięcznego spożycia i składające się z 30 tabletek, ma inny, ale niski koszt, w zależności od producenta. Więc:

1. ASK - Cardio, krajowy producent Medisorb, będzie kosztować średnio 50 rubli;
2. Aspicor krajowego producenta Vertex CJSC w tej samej dawce i w tej samej ilości kosztuje 56 rubli;
3. Serc wyprodukowany przez CJSC Canonpharm Production - 60 rubli.

Jak widać, cena leków krajowych jest mniej więcej taka sama. Jeśli weźmiemy pod uwagę importowany lek, na przykład Thrombo-ACC w tej samej dawce i ilości 28 tabletek, wyprodukowany przez austriacką firmę Lannacher, to jego koszt będzie taki sam - 52 ruble. za opakowanie.

O formach dojelitowych i działaniu ogólnoustrojowym

Obecnie na rynku farmaceutycznym bardzo popularne są tak zwane „postacie jelitowe” kwasu acetylosalicylowego, czyli tabletki rozrzedzające krew, które omijają żołądek i rozpuszczają się tylko w jelicie cienkim. Uzyskuje się to poprzez dodanie specjalnej powłoki na tabletkę kwasu acetylosalicylowego, która składa się z wodorotlenku magnezu. Wszyscy wiedzą, że ta zasada jest częścią środków zobojętniających sok żołądkowy i po prostu pomaga kwasowi acetylosalicylowemu ominąć kwaśne środowisko żołądka..

Według producentów takie urządzenie pomaga zmniejszyć ryzyko najczęstszego objawu ubocznego - wystąpienia zwiększonego ryzyka krwawienia z żołądka, zaostrzenia procesów wrzodziejących i erozyjnych w błonie śluzowej żołądka.

Ale w rzeczywistości od dawna udowodniono, że wrzodziejące lub pobudzające aktywację wrzodu żołądka działanie kwasu acetylosalicylowego jest efektem ogólnoustrojowym. Oznacza to, że ASA szkodzi żołądkowi nie tylko lokalnie będąc w jego wnętrzu, ale już przechodząc przez cały przewód pokarmowy i wchłaniając się do krwi. Oznacza to, że poleganie wyłącznie na lokalnej ochronie podczas przyjmowania kwasu acetylosalicylowego nie będzie odpowiednim sposobem ochrony przed ogólnoustrojowymi skutkami ubocznymi, a to można uznać za element strategii reklamowej..

Być może najbardziej znanym lekiem z tej grupy będzie Cardiomagnet. Możesz także wymienić takie leki, jak Trombital, Trombomag, Phazostabil i tak dalej. Cena tych tabletek jest nieco wyższa niż zwykłych tabletek bez ochronnej, kwasoodpornej powłoki. Tak więc opakowanie Cardiomagnylu w 30 tabletkach po 75 mg, obliczone na miesiąc, wynosi średnio 135 rubli.

Plusy i minusy ASK

Niezależnie od wad kwasu acetylosalicylowego, mimo wszystko korzyści znacznie przewyższają wszelkiego rodzaju niedociągnięcia (oczywiście, jeśli przepisywanie i podawanie leku jest pod nadzorem lekarza). Głównymi wadami będą bezwzględne przeciwwskazania - zaostrzenie wrzodu żołądka, ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, dzieciństwo i wszystkie te schorzenia, które zostały wymienione powyżej. Krwawienie może się rozwinąć po usunięciu zęba i wykonaniu innych czynności podczas przyjmowania aspiryny. Istnieje fakt rozwoju astmy aspirynowej, indywidualnej nietolerancji tego leku i innych schorzeń.

Jednak biorąc pod uwagę wszystkie przeciwwskazania i skutki uboczne, wszystkie te przypadki są znacznie mniejsze niż liczba pacjentów, którzy muszą zmniejszyć ryzyko zawału serca i udaru mózgu, do których należą miliony ludzi. Tabletki kwasu acetylosalicylowego są niedrogie, dobrze tolerowane przez zdecydowaną większość pacjentów i są uważane za środki przedłużające życie w obecności czynników ryzyka sercowo-naczyniowego.

Curantil (dipirydamol)

Dipirydamol, czyli Curantil, to drugi lek z grupy leków przeciwpłytkowych na rozrzedzenie krwi o udowodnionej skuteczności, ale przepisywany jest nieco rzadziej niż kwas acetylosalicylowy. I to jest nieuzasadnione: reklama ASK jest tak silna, że ​​„pchnęła w cień” dipirydamol. Curantil nie tylko poprawia właściwości reologiczne krwi i pomaga zmniejszyć agregację płytek krwi, ale ma również inne ogólnoustrojowe działanie hemodynamiczne. Rozszerza więc naczynia krwionośne, a efekt ten jest szczególnie widoczny na małych tętnicach wieńcowych i tętniczkach..

W efekcie Curantil zmniejsza całkowity obwodowy opór naczyniowy, pomaga obniżyć ciśnienie krwi, a dodatkowo przyczynia się do normalizacji odpływu żylnego. W mózgu zmniejsza opór naczyń mózgowych, aw położnictwie i ginekologii może poprawiać przepływ krwi przez łożysko, szczególnie w różnych stanach zagrożenia. Ponadto dipirydamol aktywuje układ odpornościowy i zwiększa aktywność układu indukcji interferonu. W rezultacie substancja ta ma działanie nie tylko przeciwagregacyjne, ale także angioprotekcyjne i immunomodulujące..

Curantil jest przepisywany w taki sam sposób jak kwas acetylosalicylowy, w celu zapobiegania zakrzepicy tętniczej i żylnej, zakrzepicy zatorowej i zaburzeniom mikrokrążenia. Szczególnym wskazaniem będzie zapobieganie zatorowości płucnej po operacji, po operacji zastawki. Przedstawiony Curantil jako środek na złagodzenie niewydolności łożyska w skomplikowanej ciąży. W profilaktyce konieczne jest przyjmowanie Curantilu w dawce od 75 do 225 mg dziennie, dzieląc dzienną dawkę na kilka dawek. Środek jako środek rozszerzający i zapobiegawczy stosowany jest przez długi czas pod nadzorem lekarza.

Osobnym wskazaniem, bardzo nietypowym dla rozcieńczalników, będzie zapobieganie grypie i wirusowym infekcjom dróg oddechowych. W tym celu fundusze są wykorzystywane w minimalnej dawce 25 mg 2 razy dziennie (w jeden dzień). Ta dawka jest stosowana tylko raz w tygodniu przez miesiąc. Oznacza to, że osoba używa Curantil tylko przez 4 dni w miesiącu..

Courantil jest produkowany przez słynną niemiecką firmę farmaceutyczną Berlin-Chemie, grupę Menarini. Opakowanie 120 tabletek o dawce 25 mg kosztuje średnio 650 rubli. Jeśli pacjentowi zostanie przepisana minimalna dawka 75 mg na dzień, ta ilość wystarczy na około półtora miesiąca. Jeśli wymagana jest podwójna dawka, to opakowanie może wystarczyć na jeden miesiąc lub nawet krócej. Istnieją również krajowe analogi, na przykład dipirydamol, który jest produkowany przez firmę farmaceutyczną Obolenskoye. Tak więc 120 tabletek można kupić za jedyne 387 rubli. To oczywiście dużo mniejsza kwota..

Plusy i minusy

Zaletą dipirydamolu, czyli Curantilu, będzie możliwość stosowania go jako środka rozszerzającego naczynia krwionośne (wazodylatator), którego pozbawiony jest kwas acetylosalicylowy. Powinien być podawany pacjentom kilka razy dziennie, ważne jest elastyczne podejście do dawki dobowej, która może wynosić od 75 do 600 mg. Możliwość zastosowania go w położnictwie i ginekologii jest ważna, nie tylko w celach profilaktycznych, ale także terapeutycznych..

Niewielu specjalistów przepisuje dipirydamol jako substancję przeciwwirusową lub immunomodulującą, niemniej jednak zgromadzono pewne doświadczenie w jego stosowaniu w okresach ostrych infekcji wirusowych dróg oddechowych i grypy. Oczywiście dipirydamol jest uważany za droższy lek niż liczne nazwy handlowe kwasu acetylosalicylowego, ale „działa” nie tylko jako środek dezynfekujący. Wpływa nie tylko na właściwości reologiczne krwi, ale także poprawia hemodynamikę w naczyniach serca, mózgu i łożyska..

Oczywiście dipirydamol ma również przeciwwskazania, na przykład ostry zawał serca, niestabilna dławica piersiowa, ciężkie formy nadciśnienia i niedociśnienia, zaburzenia krwotoczne i dzieciństwo. Należy szczególnie pamiętać, że kawa i herbata, które są spożywane w znacznych ilościach, osłabiają działanie Curantili.

Plavix, Deplatt, Zylt, Clopigrant, Lopirel, Egithromb (klopidogrel)

Plavix, czyli klopidogrel (INN), będzie poważnym lekiem, a także należy do leków przeciwpłytkowych, takich jak ASA, które rozrzedzają krew. Oczywiście, wyższa siła i siła działania Plavixa nigdy nie popchnie ASK na drugą i trzecią pozycję. Faktem jest, że aspiryna jest niezmiernie tańsza, a także powszechna i bezpieczna w użyciu. Z drugiej strony klopidogrel ma zupełnie inny mechanizm działania związany z nieodwracalnymi zmianami w specyficznych receptorach na płytkach krwi..

Po raz pierwszy klopidogrel został wprowadzony do praktyki klinicznej w 1997 roku i początkowo był stosowany u dość poważnych pacjentów kardiologicznych. Wskazaniami do wizyty był ostry zespół wieńcowy, w tym ze zmianami w EKG, przezskórną interwencją wieńcową i inne. Wystarczająco wysoką skuteczność odnotowano u pacjentów z niestabilną dławicą piersiową. W poradni ważne jest, aby zgromadzono duże doświadczenie w stosowaniu klopidogrelu u pacjentów z miażdżycą tętnic, w szczególności z przewlekłym niedokrwieniem mózgu. Dlatego w przypadku, gdy pacjent ma oporność na terapię przeciwzakrzepową, a sama aspiryna nie jest w stanie poradzić sobie z poprawą właściwości reologicznych krwi, wówczas lekiem z wyboru lub rozszerzeniem schematu leczenia jest klopidogrel, zwłaszcza jeśli układ sercowo-naczyniowy został już osłabiony zawałem mięśnia sercowego. lub niestabilna dławica piersiowa.

Jedną z ważnych przewag klopidogrelu nad kwasem acetylosalicylowym będzie możliwość przepisywania go pacjentom z niestabilną dusznicą bolesną, która polega na skurczu naczyń, a aspiryna jest przeciwwskazana w tej diagnostyce..

Co ważne, Plavix może być stosowany nie tylko w monoterapii, ale także razem z kwasem acetylosalicylowym, a nawet w ramach potrójnej terapii przeciwzakrzepowej. Zatem Plavix był skuteczny w tak złożonym połączeniu, jak jego łączne stosowanie z kwasem acetylosalicylowym i antykoagulantem warfaryną. Takie połączenie może być konieczne u pacjentów z migotaniem przedsionków i protezami zastawek serca.

Zwykle standardowa dawka preparatu Plavix u pacjentów z miażdżycowymi zmianami naczyniowymi, którzy niedawno przeszli zawał serca lub udar, wynosi 75 mg na dobę. Już przy tej dawce istnieje statystycznie istotne zmniejszenie ryzyka ponownego zawału serca, udaru i zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych. Istotne jest, że stosowanie klopidogrelu wiązało się ze znacznie mniejszą liczbą działań niepożądanych, takich jak rozwój krwawienia z przewodu pokarmowego, w porównaniu z kwasem acetylosalicylowym. Plavix należy przyjmować przez długi czas.

Obecnie apteka prowadzi sprzedaż zarówno oryginalnych leków upłynniających - Plavix firmy Sanofi, jak i leków generycznych. Tak więc pakiet Plavix o dawce 75 mg, obliczony na miesięczny kurs, kosztuje średnio 990 rubli. Indyjskie leki generyczne, takie jak Clapitax, będą kosztować połowę ceny. Clopidogrel Canon, wyprodukowany przez krajową firmę farmaceutyczną CJSC Canonpharm Production, będzie kosztował 340 rubli. Być może jest to jeden z najtańszych analogów na rynku krajowym..

Plusy i minusy

Przede wszystkim należy pamiętać, że Plavix, czy jakikolwiek inny klopidogrel, to poważny lek dla pacjentów w trudnej sytuacji. Nie powinni go przyjmować po prostu stosunkowo młodzi ludzie o niskim poziomie aktywności fizycznej, nadwadze i złych nawykach. W takim przypadku kwas acetylosalicylowy całkiem poradzi sobie z zapobieganiem. Jednak pacjenci, u których rozwinęła się ogólnoustrojowa zakrzepica miażdżycowa, po różnych operacjach serca, którzy przeszli zawał serca lub udar, muszą stosować ten lek w prewencji wtórnej..

Bardzo dużym plusem będzie fakt, że łączy się go z kwasem acetylosalicylowym, a dla takich osób znacznie zmniejsza ryzyko zgonu sercowego w porównaniu z osobnym przyjmowaniem ASA. Wadę klopidogrelu uważa się za dość wysoki koszt, a konieczność regularnego monitorowania różnych rodzajów krwawień, a także stanu funkcjonalnego wątroby na tle jego stosowania.

Trental, Agapurin, Vasonite (pentoksyfilina)

Wcześniejsze leki, takie jak kwas acetylosalicylowy i klopidogrel, regulowały krzepnięcie krwi poprzez zmianę właściwości płytek krwi. Trental (pentoksyfilina INN) działa rozrzedzająco na kilka sposobów. Zmniejsza agregację płytek krwi, ale wpływa również na czerwone krwinki. Poprawia ich zdolność do tolerowania odkształceń, zwłaszcza poprzez przenikanie przez drobne naczynka. Pentoksyfilina obniża stężenie fibrynogenu, który reguluje szybkość tworzenia się skrzepów krwi, zmniejsza zdolność adhezji, czyli adhezji białych krwinek do wewnętrznej ściany naczynia. W efekcie normalizacja właściwości reologicznych krwi jest uzupełniona poprawą mikrokrążenia oraz efektem wazodylatacyjnym lub wazodylatacyjnym..

Pentoksyfilina jest substancją czynną, a mechanizm działania tego związku związany jest ze spadkiem aktywności fosfodiesterazy (PDE) w komórkach mięśni naczyniowych i elementach krwi.

Ogromną wartością tego leku jest poprawa przepływu krwi włośniczkowej, czyli mikrokrążenia, w obszarach z ich naruszeniem. Dlatego pentoksyfilina i jej odmiany są wskazane we wszystkich chorobach naczyniowych, którym towarzyszy upośledzony przepływ krwi włośniczkowej..

Są to różne owrzodzenia troficzne nóg, w tym występujące przy cukrzycy i ciężkich stadiach żylaków. Pentoksyfilina jest przepisywana na angiopatię cukrzycową, przy różnych zaburzeniach krążenia mózgowego. Najczęściej Trental jest przepisywany pacjentom z miażdżycą mózgu, ale można go również stosować u osób z pourazową i alkoholową encefalopatią, z zawrotami głowy i zaburzeniami pamięci. Trental jest wskazany w przypadku wystąpienia niedosłuchu czuciowo-nerwowego z zaburzeniami krążenia w siatkówce. Jest przepisywany w praktyce ambulatoryjnej w tabletkach po 100 mg, trzy razy dziennie, po czym następuje stopniowe podwojenie dawki. Jednocześnie pentoksyfiliny nie należy stosować w ilości większej niż 1200 mg dziennie w trzech dawkach, czyli pojedyncza dawka nie powinna przekraczać 400 mg. Możliwe jest również leczenie małymi dawkami, zwłaszcza u pacjentów z niskim ciśnieniem krwi. W końcu Trental ma działanie rozszerzające naczynia krwionośne i może niezależnie obniżać ciśnienie krwi. Czas trwania kursu ustala lekarz..

Trental jest produkowany przez producenta Sanofi-Aventis, a średni koszt opakowania 60 tabletek 100 mg to 530 rubli. Przy średniej dawce 600 mg dziennie taki pakiet wystarczy na 10 dni, a miesięczny koszt kursu wyniesie około 1600 rubli. Dlatego Trental nie może być uważany za tani środek..

Plusy i minusy

Dużą zaletą Trentalu będzie możliwość wpływania na mikrokrążenie. To pozwala mu radzić sobie z dość złożonymi stanami, w których pojawiają się różne zaburzenia troficzne. Jednak jest przeciwwskazany w przypadku masywnego krwawienia, różnych ostrych procesów, takich jak zawał serca i udar, krwotok siatkówkowy. Nie stosować u kobiet w ciąży, matek karmiących i dzieci. Istnieje wiele względnych przeciwwskazań. Jedną z nich jest wspólna wizyta Trentalu z Clopidogrelem i kwasem acetylosalicylowym. W przeciwieństwie do swoich poprzedników, środek ten nie jest stosowany z innymi lekami przeciwpłytkowymi. Jednak pomimo wszystkich wad pentoksyfilina jest niezbędna w dużych grupach pacjentów, którzy w podeszłym wieku cierpią na przewlekłe zaburzenia krążenia obwodowego, czy to kończyn dolnych, siatkówki oka czy mikrokrążenia mózgu..

Wessel Douai F, Angioflux (sulodeksyd)

Być może ostatni z kohorty „dużych” leków na rozrzedzenie krwi można nazwać Wessel Douay F. Jego aktywnym składnikiem jest sulodeksyd, a analogów na krajowym rynku farmaceutycznym prawie nie ma. Można również znaleźć Angioflux, który jest produkowany przez krajową firmę Sotex Pharma. Oryginalny Wessel Douai F jest produkowany przez włoską firmę farmaceutyczną Alfa Wasserman. Ten lek na rozrzedzenie krwi jest dostępny w ampułkach, w kapsułkach po 250 jednostek każda, a opakowanie 50 kapsułek sulodeksydu będzie kosztować od 2700 rubli.

Jak widać, sulodeksyd jest dość drogi dla przeciętnego rosyjskiego konsumenta narkotyków. Dlaczego to jest takie drogie? Sulodeksyd poprawia właściwości reologiczne krwi, ogranicza tworzenie się skrzepliny, chroni naczynia krwionośne i jednocześnie działa przeciwzakrzepowo. Oznacza to, że działa nie tylko na połączenie komórkowe, płytkowe, ale także na plazmatyczne czynniki hemostazy. Sulodeksyd to naturalny związek pochodzenia zwierzęcego. Jest wydzielany z wyściółki jelita wieprzowego. Głównym składnikiem jest frakcja podobna do heparyny o małej masie cząsteczkowej. W związku z tym lek nie wpływa na płytki krwi, nie wpływa na ich skłonność do zakrzepicy, ale wykazuje szczególne powinowactwo do niektórych czynników krzepnięcia: antytrombiny III i kofaktora heparyny II.

Dlatego działanie przeciwzakrzepowe jest realizowane na zupełnie inne sposoby niż w przypadku kwasu acetylosalicylowego, klopidogrelu i pentoksyfiliny. Zahamowana zostaje aktywacja osoczowego czynnika krzepnięcia X, zwiększa się wydzielanie prostacykliny i zmniejsza się ilość fibrynogenu. Dlatego Wessel Douai F jest drogi: działa łagodnie, ale jednocześnie na kilka ogniw hemostazy, zarówno komórkowych, jak i plazmowych. Jest to dezagregant i antykoagulant „w jednej butelce”.

Sulodeksyd jest wskazany do stosowania u pacjentów z wysokim ryzykiem powstania skrzepliny: po zawale serca, z różnymi postaciami encefalopatii nadciśnieniowej powikłanej miażdżycą. Wessel Douay F jest wskazany w kompleksowej terapii pacjentów z cukrzycą, nadciśnieniem i otępieniem naczyniowym. Środek ten jest z powodzeniem stosowany u osób ze zmianami okluzyjnymi naczyń tętniczych kończyn dolnych na tle miażdżycy i cukrzycy. Bardzo ważnym wskazaniem jest leczenie szczególnego powikłania zwanego małopłytkowością indukowaną heparyną. Czasami rozwija się po zażyciu heparyny.

Początkowo lek stosuje się zwykle domięśniowo przez 2-3 tygodnie, a następnie doustnie jedną kapsułkę dziennie między posiłkami przez miesiąc.

Plusy i minusy

Zaletę Wessel Douai F można uznać za jego skuteczność i dobrą tolerancję. Przedawkowania są rzadkie, skutki uboczne są łagodne. Najczęściej można spotkać różne zaburzenia czynnościowe narządów przewodu pokarmowego oraz reakcje alergiczne. Lek ten, pod nadzorem lekarza, może być stosowany u kobiet w ciąży i matek karmiących za wyjątkiem I trymestru ciąży. Nadwrażliwość i zwiększone krwawienie lub manifestacja skazy krwotocznej można uznać za ścisłe przeciwwskazanie. Być może tak łagodne działanie i niewielka liczba przeciwwskazań podyktowane są naturalnym pochodzeniem sulodeksydu. W tej chwili Wessel Douai F jest niezbędnym narzędziem do kompleksowej terapii różnych stanów zakrzepowych, zaburzeń krążenia obwodowego, szczególnie w przypadkach, gdy pacjent ma nietolerancję lub przeciwwskazania do powołania kwasu acetylosalicylowego i jego analogów.

Podsumowując, możemy powiedzieć, że ta ocena leków poprawiających wskaźniki właściwości reologicznych krwi nie obejmowała leków otrzymywanych z pijawek, leków do leczenia żylaków na bazie hesperydyny, diosminy i escyny, wielu leków na bazie roślin leczniczych i środków ludowych na rozrzedzenie krwi... W rankingu uwzględniono tylko te leki, które udowodniły globalną skuteczność i dużą kliniczną bazę badawczą, a jednocześnie mają działanie ogólnoustrojowe.

Uwaga! Ta ocena jest subiektywna i nie stanowi reklamy i nie służy jako przewodnik zakupu. Przed zakupem należy skonsultować się ze specjalistą.